2 কৰিন্থীয়া
গ্রন্থ ৰচয়িতা
পৌলে তেওঁৰ জীৱনৰ এক অসুৰক্ষিত সময়ত দ্বিতীয় কৰিন্থীয়া লিখিছিল। কৰিন্থীয়া মণ্ডলীয়ে সংগ্রাম কৰিবলগীয়া হোৱা বুলি তেওঁ জানিব পাৰিছিল আৰু তেওঁ বিশ্বাসীসকলৰ স্থানীয় লোকৰ সৈতে ঐক্য ৰক্ষা কৰাৰ কাৰণে ব্যৱস্থা ল’ব বিচাৰিছিল। যেতিয়া পৌলে এই পত্র লিখিছিল, তেতিয়া কৰিন্থত থকা বিশ্বাসীসকলৰ বাবে তেওঁৰ যি প্রেম আছিল তাৰ কাৰণে তেওঁ দুখ আৰু যন্ত্রণাৰ সম্মুখীন হ’ব লগা হৈছিল। দুখ-কষ্টবোৰে মানুহৰ দুর্বলতাবোৰ প্রকাশ কৰে, কিন্তু ঈশ্বৰৰ ওপৰত থকা সক্ষমতাই- “মোৰ অনুগ্ৰহ তোমাৰ বাবে যথেষ্ট, দুর্বলতাত মোৰ শক্তি সিদ্ধ হয়” (2 কৰিন্থীয়া 12:7-10)। এই পত্রত, পৌলে তেওঁৰ পৰিচর্যা আৰু পাঁচনিবাবৰ প্রতি তেওঁৰ কর্তৃত্বৰ ওপৰত থকা প্রতিপক্ষক তীব্রভাবে প্রতিহত কৰিছে। তেওঁ ঈশ্বৰৰ ইচ্ছাৰ দ্বাৰা খ্ৰীষ্টৰ এজন পাঁচনি হৈ পুনর্ব্যক্তব্য দিয়াৰ যোগেদি এই পত্র লিখাৰ আবম্ভ কৰিছে (2 কৰিন্থীয়া 1:1)। এই পত্ৰৰ যোগেদি পৌলে পাঁচনি আৰু খ্রীষ্টিয় বিশ্বাসৰ বহু বিষয় প্রকাশ কৰে।
লিখাৰ স্থান আৰু সময়
সম্ভাব্য সময় প্রায় 55-56 খ্রীষ্টাব্দ
এই কৰিন্থীয়সকলৰ প্রতি পৌলৰ দ্বিতীয় পত্রখন পৌলে মাকিদনীয়াৰ পৰা লিখিছিল। প্রাপক এই পত্রখন লিখিছিল কৰিন্থত থকা ঈশ্বৰৰ মণ্ডলী আৰ যিসকল আখায়াত আছিল সেইসকললৈ; এই আখায়া আছিল এখন ৰোমীয় প্ৰদেশ, ইয়াৰ ৰাজধানী আছিল কৰিন্থ (2 কৰিন্থীয়া 1:1)।
প্রাপক
এই পত্রখন লিখিছিল কৰিন্থত থকা ঈশ্বৰৰ মণ্ডলী আৰ যিসকল আখায়াত আছিল সেইসকললৈ; এই আখায়া আছিল এখন ৰোমীয় প্ৰদেশ, ইয়াৰ ৰাজধানী আছিল কৰিন্থ (2 কৰিন্থীয়া 1:1)।
উদ্দেশ্য
এই পত্ৰ লিখাৰ বাবে পৌলৰ কিছুমান উদ্দেশ্য আছিল, এই সান্তনা আৰু আনন্দ প্রকাশ কৰাৰ কাৰণে পৌলে মন কৰিছিল যে, কৰিন্থীয়াসকলে তেওঁৰ বেদনাদায়ক পত্ৰৰ অনুকুল বিষয়বোৰ এৰি দিছিল (1:3-4; 7:8-9, 12:13), এচিয়া প্রদেশৰ মাজেৰে যোৱা বিপদ সম্পর্কে তেওঁ জনা (1:8-11), তেওঁলোকক তেওঁ কৈছিল অভিযুক্ত দলক ক্ষমা কৰিবা (2:5-11), অবিশ্বাসী সকলৰ সৈতে যুৱলিত বান্ধ নাখাবৰ বাবে সাবধান কৰা (6:14; 7:1), তেওঁলোকৰ প্রকৃত আচৰণ আৰু খ্রীষ্টিয় পৰিচর্যাৰ প্রতি থকা উচ্চ আহ্বানৰ বিষয়ে বাখ্যা কৰিছিল (2:14-7:4), দান কৰা অনুগ্রহৰ বিষয়ে কৰিন্থীয়া সকলক শিক্ষা দিয়া আৰু নিশ্চিত আছিল যে যিৰুচালেমত থকা দুখীয়া খ্রীষ্টিয়ানসকলৰ বাবে দান সংগ্রহ সম্পূর্ণ কৰা (8:9)।
মূল বিষয়
পৌলে তেওঁৰ পাঁচনিবাবক সুৰক্ষা দিয়া।
প্রান্তৰেখা
1. পৌলে তেওঁ পৰিচর্যাৰ বিষয়ত দিয়া বাখ্যা — 1:1-7:16
2. যিৰুচালেমত থকা দুখীয়াসকলৰ বাবে সংগ্রহ কৰা — 8:1-9:15
3. পৌলে তেওঁৰ কর্তৃত্ব ৰক্ষা কৰা — 10:1-13:10
4. ত্রিত্ববাদী আশীর্বাদ বচনেৰে সামৰণি — 13:11-14
1 অধ্যায়
মঙ্গলাচৰণ; পোৱা উপকাৰৰ কাৰণে ঈশ্বৰৰ ধন্যবাদ
1 ঈশ্বৰৰ ইচ্ছা অনুসাৰে হোৱা খ্ৰীষ্ট যীচুৰ পাঁচনি পৌল, আৰু তীমথিয় ভাই - কৰিন্থত থকা ঈশ্বৰৰ মণ্ডলীৰ আৰু গোটেই আখায়া দেশত থকা সকলো পবিত্ৰ লোকৰ সমীপলৈ:
2 আমাৰ পিতৃ ঈশ্বৰ আৰু প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্টৰ পৰা আপোনালোকলৈ অনুগ্ৰহ আৰু শান্তি হওক।
3 আমাৰ প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্টৰ পিতৃ ঈশ্বৰ ধন্য হওক; তেৱেঁই দয়ালু পিতৃ আৰু সকলো সান্ত্বনাৰ ঈশ্বৰ।
4 আমি নিজে ঈশ্বৰৰ পৰা যি সান্ত্বনা পাওঁ, সেই সান্ত্বনাৰে যেন ক্লেশত থকা সকলক সান্ত্বনা দিব পাৰোঁ, এই কাৰণে তেওঁ আমাৰ ক্লেশৰ মাজত আমাক সান্ত্বনা দিয়ে।
5 কিয়নো খ্ৰীষ্টৰ দুখ আমাৰ বাবে যেনেকৈ উপচি পৰে, তেনেকৈ খ্ৰীষ্টৰ দ্বাৰাই আমাৰ সান্ত্বনা উপচি পৰে।
6 কিন্তু আমি যদি যন্ত্রণাগ্রস্ত, তেনেহলে সেয়ে আপোনালোকৰ সান্ত্বনা আৰু পৰিত্রাণ নাইবা আমি যদি সান্ত্বনা প্রাপ্ত, তেনেহলে সেই জনো আপোনালোকৰ সান্ত্বনাৰ বাবে আৰু সেই সান্ত্বনাই, আমি ভোগ কৰা একে দুখকে ধৈৰ্যৰে সহন কৰাই, নিজ কাৰ্য সাধন কৰে।
7 আৰু আপোনালোক যেনেকৈ দুখভোগৰ, তেনেকৈ সান্ত্বনাৰো যে সহভাগী ইয়াকে জানিবলৈ পাই, আপোনালোকৰ অৰ্থে আমাৰ আশা নিশ্চিত হৈ আছে।
8 কিয়নো, হে ভাই সকল, এচিয়া দেশত আমাৰ ওপৰত যি ক্লেশ ঘটিছিল, সেই বিষয়ে আপোনালোকে নজনাকৈ থকা আমাৰ ইচ্ছা নাই: সেই ক্লেশত অধিক পৰিমাণে শক্তিৰ অতিৰিক্তৰূপে এনে ভাৰগ্ৰস্থ হ’লোঁ যে, আমাৰ জীৱনৰো আশা নাছিল।
9 প্ৰকৃতপক্ষে, আমি মৃত্যুদণ্ড পোৱাৰ যোগ্য আছিলোঁ৷ সেয়েহে আমি নিজৰ ওপৰত ভাৰসা নকৰোঁহক, কিন্তু ইয়াৰ পৰিৱৰ্তে যি জন মৃত্যুৰ পৰা তোলোঁতা, সেই জন ঈশ্বৰত ভাৰসা ৰাখোহঁক৷
10 তেৱেঁই ইমান ভয়ঙ্কৰ মৃত্যুৰ পৰা আমাক উদ্ধাৰ কৰিলে আৰু কৰি আছে আৰু আগলৈকো উদ্ধাৰ কৰি থাকিব বুলি আমি তেওঁতেই আশা ৰাখিছোঁ;
11 ইয়াতে আপোনালোকেও প্ৰাৰ্থনা কৰাৰ যোগেদি আমাৰ অৰ্থে সহকাৰী হৈ আছে। অনেকৰ দ্বাৰাই যি অনুগ্ৰহৰ বৰ আমাক দিয়া হ’ল, তাৰ কাৰণে, অনেকৰ দ্বাৰাই আমাৰ অৰ্থে ঈশ্বৰৰ ধন্যবাদ কৰা হয়।
পৌলক দিয়া ঐক্য, মিছা অপবাদৰ বিষয়ে তেওঁৰ উত্তৰ
12 এতিয়া আমাৰ শ্লাঘা এয়ে যে, আমাৰ বিবেকে সাক্ষ্য দিয়ে, মাংসিক জ্ঞানেৰে নহয়, কিন্তু ঈশ্বৰৰ অনুগ্ৰহেৰে জগতলৈ, এনে কি, অধিক পৰিমাণে আপোনালোকলৈ ঈশ্বৰে দিয়া পবিত্ৰতা আৰু অকপটতাৰে সৈতে আমি আচৰণ কৰিলোঁ।
13 আপোনালোকে পঢ়িব নোৱাৰা আৰু বুজি নোপোৱা, এনে কোনো কথা আমি আপোনালোকলৈ লিখা নাই; এই বিষয়ত মই সুনিশ্চিত।
14 এনেদৰে আপোনালোকে আগেয়েও আমাক কিছু পৰিমাণে বুজি পাইছে, আমাৰ প্ৰভু যীচুৰ দিনত যেনেকৈ আপোনালোক আমাৰ, তেনেকৈ আমিও আপোনালোকৰ শ্লাঘাৰ কাৰণ হ’ম।
15 কাৰণ এই বিষয়ে মই দৃঢ় প্ৰত্যয় যে, আপোনালোকে দ্বিতীয় অনুগ্ৰহ পাবৰ কাৰণে, মই আগেয়ে আপোনালোকৰ তালৈ যাম৷
16 আৰু আপোনালোকক দেখা কৰি, পাছত তাৰ পৰাই মাকিদনিয়া দেশলৈ গৈ, পাছত মাকিদনিয়াৰ পৰা আপোনালোকৰ ওচৰলৈ উলটি আহি, যিহুদীয়ালৈ যাবৰ বাবে আপোনালোকৰ দ্বাৰাই আগবঢ়ায় থোৱা হ’ম।
17 যেতিয়া এই ধৰণে ভাবিলো, মই জানো অস্থিৰতা দেখুৱাইছিলোঁ? নাইবা মই যি ভাবো, সেয়ে মোত ‘হয়, হয়’, পাছে ‘নহয়, নহয়’ হ’বলৈ, মই মাংস অনুসাৰে ভাবো নে?
18 কিন্তু ঈশ্বৰ বিশ্বাসী; এই কাৰণে আপোনালোকক এবাৰ ‘হয়’, পাছত ‘নহয়’, এই ধৰণে আমি নকওঁ।
19 কিয়নো আমাৰ দ্বাৰাই, অৰ্থাৎ মোৰ, চীলৰ আৰু তীমথিয়ৰ দ্বাৰাই আপোনালোকৰ আগত যি জনৰ কথা প্রচাৰ কৰা হৈছিল, সেই জনা ঈশ্বৰৰ পুত্ৰ যীচু খ্ৰীষ্ট বাবে, ‘হয়’ পাছত ‘নহয়’ এনে নহয়; কিন্তু তেওঁত চিৰকাল ‘হয়’হে হয়।
20 কিয়নো ঈশ্বৰৰ সকলো প্ৰতিজ্ঞা তেওঁত ‘হয়৷’ এই কাৰণে, আমাৰ যোগেদি ঈশ্বৰৰ মহিমা হ’বলৈ, তেওঁৰ দ্বাৰাই ‘আমেন’ বুলিও কওঁ।
21 এতিয়া এই জন ঈশ্বৰে, আপোনালোকৰ সৈতে আমাকো খ্ৰীষ্টত স্থিৰ কৰিছে আৰু আমাক অভিষিক্ত কৰিলে৷
22 তেৱেঁই আমাৰ হৃদয়ত বইনাস্বৰূপে পবিত্ৰ আত্মা দি আমাৰ জীৱনত মোহৰো মাৰিলে।
23 আপোনালোকলৈ মোৰ মৰম থকা বাবেই, মই এতিয়ালৈকে কৰিন্থলৈ যোৱা নাই, মোৰ প্ৰাণৰ ওপৰত ঈশ্বৰকহে এই কথাৰ সাক্ষী লৈছোঁ।
24 আমি যে আপোনালোকৰ বিশ্বাসৰ ওপৰত প্ৰভুত্ব কৰিছোঁ, এনে নহয়, কিন্তু আপোনালোকৰ আনন্দৰ সহকাৰী হৈছোঁ, কিয়নো আপোনালোক বিশ্বাসত স্থিৰ হৈ আছে।