14 অধ্যায়
যিহোৱালৈ মন-পালটন
1 হে ইস্ৰায়েল, তোমালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱালৈ উলটি আহাঁ,
তোমালোকৰ অপৰাধৰ কাৰণে তোমালোক পতিত থ’লো।
2 মন পালটনৰ বাক্য লগত লোৱা আৰু যিহোৱালৈ ঘূৰি তেওঁক কোৱা,
“আমাৰ সকলো পাপ-অপৰাধ দূৰ কৰক আৰু আমাৰ যি উত্তম, তাক গ্ৰহণ কৰক;
যাতে আমি আমাৰ ওঁঠেৰে আপোনাৰ প্রশংসা কৰিব পাৰোঁ।
3 অচূৰীয়াই আমাক উদ্ধাৰ কৰিব নোৱাৰিব;
ঘোঁৰাৰ ওপৰত ভাৰসা কৰি আমি যুদ্ধ নকৰিম।
আমাৰ হাতেৰে নির্মাণ কৰা মূর্তিক আমি পুনৰ ‘তুমি আমাৰ ঈশ্বৰ’ বুলি কেতিয়াও নকম; কিয়নো আপোনাৰ ওচৰতে অনাথজনে দয়া বিচাৰি পায়।”
যিহোৱাই ইস্রয়েলক ক্ষমা কৰিব
4 যিহোৱাই কৈছে, “তেওঁলোকক বিপথে যোৱাৰ পৰা মই ঘূৰাই আনি সুস্থ কৰিম,
মই বিনা চর্তেই তেওঁলোকক প্ৰেম কৰিম;
কিয়নো মোৰ ক্ৰোধ তেওঁলোকৰ ওপৰৰ পৰা আঁতৰি গ’ল।
5 মই ইস্ৰায়েললৈ নিয়ৰৰ নিচিনা হম;
তেওঁ লিলি ফুলৰ নিচিনাকৈ ফুলিব,
লিবানোনৰ এৰচ গছৰ নিচিনাকৈ তেওঁৰ শিপা নামি যাব।
6 তেওঁৰ ডালবোৰ বিস্তাৰিত হৈ বাঢ়ি যাব;
জিত গছৰ নিচিনা তেওঁৰ সৌন্দর্য হ’ব;
তেওঁৰ সুগন্ধ লিবানোনৰ এৰচ গছৰ নিচিনা হ’ব।
7 তেওঁলোকে পুনৰায় মোৰ ছাঁত বাস কৰিবলৈ আহিব;
তেওঁলোক প্রচুৰ শস্যৰে পুনৰ্জীৱিত হ’ব,
আৰু দ্ৰাক্ষালতাৰ নিচিনাকৈ ফুলিব;
লিবানোনৰ দ্ৰাক্ষাৰসৰ নিচিনাকৈ তেওঁলোকৰ সুখ্যাতি হ’ব।
8 ইফ্ৰয়িমে ক’ব, ‘মূর্তিবোৰৰ লগত মোৰ পুনৰ কি সম্পৰ্ক?’
মইয়ে তোমাক উত্তৰ দিম আৰু তেওঁৰ যত্ন ল’ম।
মই এক কেঁচাপতীয়া দেৱদাৰু গছৰ নিচিনা;
তোমাৰ বিশ্বস্ততাৰ ফল মোৰ কাষৰ পৰাই আহে।”
9 জ্ঞানৱানজনে এইবোৰ কথা বুজে;
বিবেচকজনে এইবোৰ কথা জানে;
কিয়নো যিহোৱাৰ পথবোৰ সততাৰ পথ আৰু
ধাৰ্মিকজনে সেই পথত গমন কৰে,
কিন্তু অধাৰ্মিকজনে হ’লে সেইবোৰত উজুটি খায়।