22 অধ্যায়
প্ৰধান বাদ্যকৰৰ নিমিত্তে: সুৰ - “ৰাতিপুৱাৰ হৰিণী।” দায়ুদৰ ৰচিত গীত।
1 হে মোৰ ঈশ্বৰ, হে মোৰ ঈশ্বৰ, তুমি কিয় মোক ত্যাগ কৰিলা?
মোক সহায় কৰাৰ পৰা, মোৰ কেঁকনি শুনাৰ পৰা কিয় তুমি আঁতৰত থাকা?
2 হে মোৰ ঈশ্বৰ মই দিনত তোমাৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰোঁ, কিন্তু তুমি উত্তৰ নিদিয়া,
ৰাতিও প্ৰাৰ্থনা কৰোঁ; মই চুপ হৈ নাথাকো!
3 কিন্তু তুমি হলে পবিত্ৰ,
ইস্ৰায়েলৰ প্ৰশংসাৰ সিংহাসনত তুমি বহি আছা।
4 তোমাৰ ওপৰতে আমাৰ পূর্বপুৰুষসকলে ভাৰসা কৰিছিল;
তেওঁলোকে ভাৰসা কৰিলে আৰু তুমি তেওঁলোকক উদ্ধাৰ কৰিলা।
5 তেওঁলোকে তোমাৰ আগত কাতৰোক্তি কৰিলে আৰু উদ্ধাৰ পালে;
তোমাৰ ওপৰত ভাৰসা কৰি তেওঁলোক লাজত নপৰিল।
6 কিন্তু মই কেৱল এটা পোক মাথোন, মানুহ নহওঁ;
মানুহে মোক নিন্দা কৰে,
লোক সকলে মোক তুচ্ছ জ্ঞান কৰে।
7 যিসকলে মোক দেখে, তেওঁলোক সকলোৱেই মোক হাঁহে;
তেওঁলোকে মোক মুখ ভেঙুচায় আৰু মূৰ জোকাৰি কয়,
8 “তেওঁতো যিহোৱাৰ ওপৰত ভাৰসা কৰে, তেন্তে তেৱেঁ তেওঁক উদ্ধাৰ কৰক;
যিহোৱায়েই তেওঁক উদ্ধাৰ কৰক,
কাৰণ তেওঁ তেওঁৰ ওপৰত সন্তুষ্ট!”
9 কিন্তু যি জনাই মোক মাতৃ গৰ্ভৰ পৰা উলিয়াই আনিলে, সেই জনা তুমিয়েই;
মই যেতিয়া মোৰ মাতৃৰ পিয়াহ খাইছিলো, তুমিয়েই মোক সুৰক্ষিত ৰাখি তোমাৰ ওপৰত নির্ভৰশীল কৰিলা।
10 জন্মৰ পিছৰে পৰা মোক তোমাৰ হাতত দিয়া হ’ল;
মোৰ মাতৃৰ গৰ্ভৰে পৰাই তুমি মোৰ ঈশ্বৰ থ’লো।
11 তুমি মোৰ ওচৰৰ পৰা দূৰৈত নাথাকিবা;
কিয়নো মোৰ আপদ ওচৰ চাপি আহিছে;
মোৰ সহায়কাৰী কোনো নাই।
12 মোৰ চাৰিওফালে যেন অনেক ভতৰাই বেৰি ধৰিছে;
বাচানৰ শক্তিশালী ভতৰাবোৰে যেন মোক আগুৰি ৰাখিছে।
13 ক্ষুধার্ত সিংহই যেনেকৈ গৰ্জ্জন কৰে,
তেনেকৈ তেওঁলোকে মোলৈ মুখ মেলিছে।
14 মোক পানীৰ দৰে ঢালি পেলোৱা হ’ল,
মোৰ গোটেই হাড়ৰ জোৰা লৰিল;
মোৰ অন্তৰ মমৰ নিচিনা হৈ
মোৰ বুকুতে গলি গলি গৈছে;
15 মাটিৰ পাত্রৰ শুকান টুকুৰা এটাৰ দৰে
মোৰ শক্তি শুকাই আহিছে;
মোৰ জিভা তালুত লাগি ধৰিছে;
তুমি মোক মৃত্যুৰ ধুলিত শুৱাই ৰাখিছা।
16 কিয়নো কুকুৰবোৰ মোৰ চাৰিওফালে আছে,
দুষ্ট কার্য কৰা লোক সকলে মোক বেৰি আছে;
মোৰ হাত-ভৰিবোৰ কোঁচ খাই গৈছে।
17 মোৰ আটাইবোৰ হাড় মই লেখিব পাৰোঁ;
সেই লোকসকলে মোলৈ একেথৰে চাইছে;
উল্লাসৰ দৃষ্টিৰে চাইছে।
18 নিজৰ মাজত তেওঁলোকে মোৰ কাপোৰ-কানি ভাগ বাঁটি লৈছে;
মোৰ বস্ত্ৰৰ অৰ্থে চিঠি খেলাইছে।
19 কিন্তু তুমি হ’লে, হে যিহোৱা, দূৰৈত নাথাকিবা!
হে মোৰ শক্তি,
মোক সহায় কৰিবলৈ শীঘ্ৰে আহাঁ।
20 তৰোৱালৰ পৰা মোৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰা;
সেই কুকুৰবোৰৰ হাতৰ পৰা মোৰ একেটি মাথোন বহুমূল্য জীৱনক তুমি উদ্ধাৰ কৰা!
21 সেই সিংহৰ মুখৰ পৰা তুমি মোক পৰিত্ৰাণ কৰা!
তুমি মোক সেই সকলো বনৰীয়া ষাঁড়ৰ শিঙৰ পৰা ৰক্ষা কৰিলা।
22 ভাইসকলৰ আগত মই তোমাৰ নাম প্ৰচাৰ কৰিম;
সমাজৰ মাজত তোমাৰ গুণানুকীর্তন কৰিম।
23 তোমালোক যিসকলে যিহোৱাক ভয় কৰা, তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা,
হে যাকোবৰ সমুদায় বংশধৰ, তোমালোকে তেওঁৰ গৌৰৱ-প্রশংসা কৰা;
ইস্ৰায়েলৰ সমুদায় বংশধৰ, তোমালোকে ভয়েৰে সৈতে তেওঁৰ আগত থিয় হোৱা।
24 তেওঁ দুখীৰ দুখ দেখি হেয়জ্ঞান নকৰিলে,
ঘৃণাৰ চকুৰে নাচালে;
যিহোৱাই তেওঁৰ ওচৰৰ পৰা নিজৰ মুখ নাঢাকিলে,
বৰং কাতৰোক্তিৰ সময়ত তেওঁ তাক শুনিলে।
25 মহা সমাজৰ মাজত মোৰ যি প্ৰশংসা, সেয়া তোমাৰ পৰাই আহে;
তোমালৈ ভয় ৰাখোঁতাসকলৰ সন্মুখতে মই মোৰ সঙ্কল্প পূৰণ কৰিম।
26 দুখী লোকসকলে খাই তৃপ্ত হব;
যি সকলে যিহোৱাক বিচাৰে তেওঁলোকে তেওঁৰ গুণ কীৰ্ত্তন কৰিব।
তেওঁলোকৰ হৃদয়বোৰ চিৰকাল জীৱিত হৈ থাকক!
27 পৃথিবীৰ শেষ সীমাত থকা লোকসকলেও যিহোৱাক সোঁৱৰণ কৰি উলটি আহিব;
আন জাতিবোৰৰ সকলো ফৈদে তেওঁক প্ৰণিপাত কৰিব।
28 কিয়নো ৰাজ্য যিহোৱাৰেই,
সকলো জাতিৰ ওপৰত তেৱেঁই শাসন কৰে।
29 পৃথিবীৰ অহংকাৰী লোকসকলেও তেতিয়া তেওঁৰ সন্মুখত ভোজন কৰি প্ৰণিপাত কৰিব;
নিজৰ প্রাণ ৰক্ষা কৰাৰ ক্ষমতা নথকা, তেনে ধুলিলৈ নামি যাবলগীয়া লোকসকলেও তেওঁক প্রণিপাত কৰিব।
মই তেওঁলোকৰ কাৰণে জীয়াই থাকিম।
30 ভৱিষ্যত বংশধৰসকলে তেওঁৰ সেৱা কৰিব;
ভাবীবংশৰ লোকসকলৰ ওচৰত
যিহোৱাৰ বিষয়ে কোৱা হ’ব।
31 যিসকলৰ এতিয়াও জন্ম হোৱা নাই,
তেওঁলোকৰ ওচৰতো যিহোৱাৰ উদ্ধাৰ কার্যৰ কথা ঘোষণা কৰা হ’ব;
ক’ব যে তেৱেঁই এই কার্য কৰিলে।