142
Məzmur 142
Davudun məzmuru.
Maskil.
* Mağarada olanda etdiyi dua.
Rəbbə fəryad qoparıb haray salıram,
Rəbbə yalvararaq haray salıram.
Hüzuruna şikayətimi tökürəm,
Qarşısında əziyyətimi söyləyirəm.
Ruhdan düşəndə hansı yolda olduğumu bildin,
Yolumda gizli tələ qurublar.
Sağıma bax, Özün gör, heç kim məni saymır,
Pənah yerim yoxdur,
Heç kim qayğıma qalmır.
 
Ya Rəbb, Sənə fəryad edərək dedim:
«Pənahım Sənsən,
Dirilər arasında Sən mənim nəsibimsən».
Qulaq as fəryadıma,
Nə qədər alçaldılmışam!
Məni təqib edənlərdən qurtar,
Çünki onlar məndən güclüdür.
Canımı zindandan qurtar,
Qoy isminə şükür edim!
Onda salehlər məni əhatə edəcək,
Çünki mənə comərdlik etdin!
* 142: 1Şam. 22:1; 24:3