18
پولُس، کُرِنْتئے شهرا
1 رَندا، پولُس چه آتِنئے شهرا در آتک و کُرِنْتئے شهرا شت.
2 اۆدا گۆن اَکْویلا نامێن یک یَهودیێا دُچار کپت که پُنتوسئے دَمگا پێدا بوتگ‌اَت و گۆن وتی جنێن پْریسْکیلایا چه ایتالیائے مُلکا کُرِنْتئے شهرا نۆکی آتکگ‌اَت. چیا که رومئے کئیسر کْلئودیوسا پرمان داتگ‌اَت که سجّهێن یَهودی چه رومئے شهرا در بکپنت. پولُس آیانی لۆگا شت.
3 اَکْویلا و پْریسْکیلا هم پولُسئے ڈئولا گِدان‌دۆچ اتنت. پمێشکا پولُس همایانی کِرّا مَنت و گۆن آیان همکار بوت.
4 هر شَبَّتئے رۆچا، پولُسا کَنیسَها گۆن یَهودی و یونانیان گپّ و تْرانَ کرت و آیانی باورمند کنگئے جُهدا اَت.
5 وهدے سیلاس و تیموتاووس چه مَکْدونیَها آتک و گۆن پولُسا هۆر بوتنت، آ هُدائے هبرانی شِنگ و تالان کنگا دَزگٹّ و گُلاێش اَت. آییا په یَهودیان پَدّرَ کرت و گوَشت: «ایسّا هما مَسیه اِنت.»
6 وهدے یَهودیان پولُسئے هبر نمَنِّتنت و آاِش بَد و رَد گوَشت، پولُسا وتی گوَرئے کباه در کرت و آ شهرئے دَنز آیانی دێما چَنڈتنت و گوَشتی: «من وتی کار کرتگ. نون شمئے هۆن شمئے وتی گردنا اِنت و من بێمئیار آن. چه اِد و رَند، هُدائے هبرا درکئومانی نیاما شِنگ و تالانَ کنان.»
7 گڑا، چه آیانی کَنیسَها در آتک و تیتیوس یوستوس نامێن هُداتُرسێن مردێئے لۆگا شت. آییئے لۆگ، کَنیسَهئے کَشا اَت.
8 کَنیسَهئے مسترئے نام، کْریسپُس اَت. آییا گۆن وتی لۆگئے سجّهێن مردمان، هُداوندێن ایسّائے سرا باور کرت. کُرِنْتئے شهرئے دگه بازێن مردم هم گۆن پولُسئے هبرانی اِشکنگا، باورمند بوتنت و پاکشۆدی‌اِش کرت.
9 یک شپے، هُداوندێن ایسّا، پولُسئے شُبێنا آتک و گوَشتی: «متُرس، منی مستاگا شِنگ و تالان کنان کن. بێتئوار مبئے.
10 هچکَس ترا دستَ نجنت و تاوان داتَ نکنت چیا که من تئیی پُشت و پناه آن. اے شهرا منی باورمند باز اَنت.»
11 گڑا، تان یک سال و شش ماها همۆدا داشتی و مردمی هُدائے هبر سۆجَ داتنت.
پولُس، گَلّیوئے هَکدیوانا
12 آ وهدا که گَلّیو اَکایَهئے دَمگئے والی اَت، یَهودی مُچّ بوتنت و پولُسئے سرا اُرُش و همله‌اِش برت، گپت و هَکدیوانئے دێما پێشش کرت.
13 گوَشتِش: «اے مرد، چه موسّائے شَریَتئے راها ڈنّ، مردمان هُدائے پرستش کنگا هُجَّ کنت.»
14 وهدے پولُسا هبر کنگی اَت، گَلّیوا دێم گۆن یَهودیان کرت و گوَشتی: «او یَهودیان! اگن اے مردا مئیارے یا مزنێن رَدێن کارے بکرتێن، من شمئے هبر گۆش داشتگ‌اَت.
15 بله شمئے جێڑه، لَبز و نام و شمئے یَهودی شَریَتئے بارئوا اِنت، پمێشکا شما بزانێت و شمئے کار. من اے کارانی تها پاد مانَ نکنان.»
16 آییا مردم چه هَکدیوانا ڈنّا در کرتنت.
17 گڑا، آیان کَنیسَهئے نۆکێن مستر سوسْتینِس گپت و هَکدیوانئے دێما لَٹّ و کُٹّ کرت. بله گَلّیوا اِشیئے سرا هچ دِلگۆش ندات.
پولُس، اَنْتاکیَها پِرَ ترّیت
18 پولُسا کُرِنْتئے شهرا اَنگت بازێن رۆچے گوازێنت و رَندا براتی رُکست کرتنت، بۆجیگا نِشت و سوریَها راهی بوت. پْریسْکیلا و اَکْویلا آییئے همراه اتنت. چه کِنْکْریَهئے بندنا بۆجیگئے سوار بئیگا پێسر، آییا وتی مود چت و گوَنڈ کرتنت، چیا آ کئول که آییا په هُدائے ناما کرتگ‌اَت، نون وهدی گوَستگ‌اَت.
19 وهدے اِپِسُسئے بندنا رَستنت، پولُسا وتی همراه پْریسْکیلا و اَکْویلا یله داتنت و وت کَنیسَها شت و گۆن یَهودیان گپّ و تْرانی کرت.
20 آیان دَزبندی کرت گێشترێن وهدے بجَلّیت، بله پولُسا نمَنّت.
21 چه آیان رُکستی گپت و گوَشتی: «اگن هُدائے رَزا ببیت، دگه برے شمئے کِرّا کایان.» گڑا بۆجیگێا نِشت و چه اِپِسُسا در آتک.
22 مان کئیسَریَها اێر آتک و اورْشَلیما شت و چه اۆدئے کِلیسائے گِند و نِندا رند، پدا اَنْتاکیَها شت.
پولُسئے سئیمی مستاگی سپر
اَپولُس
23 پولُس اَنْتاکیَها کمّے وهدا مهتل بوت و پدا چه اۆدا در آتک و گَلاتیَه و پْریجیَها ترّ و تاب کنان، گۆن مریدان گِند و نِندیَ کرت و آیانی سِتک و باوری مُهر و رێدگ کنانَ کرت.
24 هما وهدا اَپولُس نامێن یک یَهودیے اِپِسُسئے شهرا آتک که اِسْکَنْدَریَها پێدا بوتگ‌اَت، واننده و هبرزانتے اَت و پاکێن کتابان شَرّ بلد اَت.
25 آییا هُداوندئے راهئے بارئوا تالیم گپتگ‌اَت و مردمان گۆن هُبّ و هُدۆناکی، شَرّیئے سرا ایسّائے بارئوا هبر کنگ و تالیم دئیگا اَت، بله آییئے زانت، یَهیائے پاکشۆدیئے بارئوا اَت و بسّ.
26 آییا په دِلێری کَنیسَها وتی هبرانی درشان بُنگێج کرت. وهدے پْریسْکیلا و اَکْویلایا آییئے هبر اِشکتنت، وتی لۆگا برتِش و هُدائے راهِش شَرّیئے سرا سۆج دات.
27 اَپولُسا که اَکایَهئے رئوگئے شئور کرت، گڑا اِپِسُسئے شهرئے براتان دِلبڈّی دات و په اۆدئے مریدانِش نبشت که آییا په دلگرمی وشّ‌آتک بکننت. وهدے اَپولُس اۆدا رَست، اۆدئے هما مردمی باز کُمک کرتنت که چه هُدائے رهمت و برکتا ایمانِش آورتگ‌اَت،
28 چیا که آییا سجّهێنانی دێما گۆن یَهودیان گپّ و تْرانَ کرت و آیانی باوری گۆن مُهرێن دَلیلانَ پرۆشت. اے ڈئولا، چه پاکێن کتابانی نبشتانکان پێشیَ داشت که ایسّا، هما مَسیه اِنت.