4
وتا هُدائے دستا بدئیێت
1 شمئے نیاما، جنْگ و دَپجاک، چه کجا ودیَ بنت؟ چه شمئے جندئے هما تَمَه و واهگان نه‌اَنت که شمئے رگ و بندانی تها جنْگا اَنت؟
2 چیزّے لۆٹێت و شمارا نرسیت. چه هماییئے تَمَها، هۆن و کۆشا کپێت، بله اَنگت شمارا نرسیت. نون جنْگ و جدالَ جۆڑێنێت، پدا هم شمارا نرسیت چیا که چه هُدایا نلۆٹتگۆ.
3 وهدے لۆٹێت و نرسیت، په اے سئوَبا اِنت که شما گۆن بدێن مُراد و واهگے لۆٹتگ تان آ چیزّان په وتی ائیش و نۆشان کار ببندێت.
4 او زِنهکاران! نزانێت که دنیائے دۆستی، هُدائے دژمنی اِنت؟ هرکَس که دنیائے دۆستیئے رندا اِنت، وتا هُدائے دژمنَ جۆڑێنیت.
5 هئیالَ کنێت که پاکێن کتابا مُپت و ناهودگ گوَشتگ: «روهے که هُدایا مئےشمئے جسم و جانا دَمِتگ، تان هَسَدّئے کِساسا په ما هُدۆناک اِنت»؟
6 بله رهمتے که آ مارا بَکشیت، بێهساب گێشتر اِنت. پمێشکا پاکێن کتابَ گوَشیت:
هُدا پُرکِبر و گُروناکێن مردمانی دێما مُهرَ اۆشتیت،
بله بێکِبر و دربێشێن مردمانی سرا وتی رهمتانَ گوارێنیت.
7 گڑا، وتا هُدائے دستا بدئیێت. شئیتانئے دێما مُهر بۆشتێت و آ چه شمئے دێما تچیت.
8 گۆن هُدایا نزّیک ببێت، هُدا هم گۆن شما نزّیکَ بیت. او گُنهکاران! وتی دستان پاک کنێت. او دودلان! وتی دلا ساپ کنێت،
9 زاری بکنێت، مۆتک بیارێت و بگرێوێت. وتی کَندگان مۆتکئے تها بدل کنێت و شادهیان اندۆهانی تها.
10 هُداوندئے بارگاها، بێکِبر و دربێش ببێت و هُداوند شمارا بُرز و سرپرازَ کنت.
اێر مجنێت
11 او براتان! یکدومیا اێر مجنێت و بدگۆیی مکنێت. هرکَس که وتی براتا بد بگوَشیت و آییا مئیاربار بکنت، راست اِش اِنت که آییا شَریَت بد گوَشتگ و مئیاریگ کرتگ. اگن تئو شَریَتئے دادرسیا کنئے، گڑا شَریَتئے سرا کار کنگا نه‌ائے، شَریَتئے هِلاپا شئور بُرّگا ائے.
12 بله دادرس و شَریَتئے جۆڑێنۆک یکّے. آ هما اِنت که رَکّێنگ و تباه کنگئے واک و توانی هست. گڑا تئو کئے ائے که وتی همساهگئے دادرسیا کنئے؟
په بانداتا ناهودگێن پَهر
13 بله شما که گوَشێت: «مرۆچی و باندا اے شهر و آ شهرا رئوێن و سالے همانگُرَ گوازێنێن، سئوداگریَ کنێن و مزنێن سوتَّ کَٹّێن،» شَرّ گۆش دارێت.
14 شما همینچُک هم نزانێت که باندا چے بیت. شمئے زِند چیّے؟ شما باپ و هُرمئے پئیما اێت که دمانُکێا گِندگَ بیت و پدا گارَ بیت.
15 گڑا چُش بگوَشێت: «اگن هُداوند بلۆٹیت، زندگَ مانێن و اے پئیم و آ پئیما کنێن.»
16 بله نون چُش اِنت که په کِبرے پَهرَ کنێت. هر اے وڑێن پَهرے سِلّ اِنت.
17 گڑا، اگن کَسے بزانت کجام کار شَرّ اِنت و آ کارا مکنت، گُنهکارَ بیت.