3
جَن و مرد
1 او جنێنان! همے پئیما، شما وتی مردانی پرمان‌بَرداریا بکنێت، تان اگن چه آیان یکّے هُدائے هبرا ممَنّیت، گڑا آ گۆن هبرا نه، گۆن وتی جَنئے کار و کِردئے گِندگا هُدائے سرا باور بکنت،
2 هما وهدا که شمئے هُداتُرسی و پاکدامنیا گندیت.
3 شمئے سینگار و پَلگار زاهری مبیت که «سرا چۆن بگوَپێن، چۆنێن سَهت و زێور پِر بکنێن و چۆنێن گُد بپۆشێن.»
4 اِشیئے بدلا، وتی دل و جَبینا گۆن نرم و آرامێن روهێئے پایدارێن زێباییا بسینگارێت، که په هُدایا اے چیزّ باز پُرارزش اِنت.
5 کوَهنێن وهد و زمانگا اَنچش بوتگ و پاک و نێکێن جنێن که اُمێتِش په هُدا بوتگ، وتا گۆن وتی مردانی پرمان‌بَرداریا سینگارتگِش،
6 اَنچش که سارَها اِبراهێمئے پرمان‌بَرداری کرت و واجه و مستری گوَشت. اگن شمئے کار نێک و شَرّ ببنت و مئیلێت که چیزّے شمارا بترسێنیت، شما هم هماییئے چُکَّ بێت.
7 او مردان! شما هم گۆن وتی جنان پُرمِهر ببێت که چه شما نازرکتر اَنت. جنێن گۆن شما زِندمانئے پُربرکتێن ٹێکیا شریکدار اَنت. آیان اِزّت بدئیێت، تان چُش مبیت که شمئے دْوا اِشکنگ مبنت.
راستیئے راها سکّیئے سگّگ
8 نێٹ، شما سجّهێن یکدل و همدرد ببێت، گۆن یکدومیا مِهر بکنێت، نرم‌دل و بێکِبر ببێت.
9 گۆن هچکَسا بدیئے بدلا بدی مکنێت. اگن کسێا شمارا زا و زَکَت کرت، آییا زا و زَکَت مکنێت، اِشیئے بدلا په آییا نێکێن دْوا بلۆٹێت که په همے کارا گوانک جنَگ بوتگێت و چه همِشیا شمارا برکتَ رسیت.
10 پمێشکا:
«آ کَس که زِندمانئے واهگدار اِنت و
وشّێن رۆچ گِندگَ لۆٹیت،
آییئے زبان چه بدیا دور ببیت و
لُنٹ چه مَکر و پرێبا؛
11 چه بدیا پِر بترّیت و نێکی بکنت؛
سُهل و اێمنی بلۆٹیت و همِشیئے شۆهازا ببیت.
12 چیا که هُداوندئے چمّ نێک و پهرێزکارێن مردمان سکّ اِنت و
گۆشی گۆن همایانی دْوایا اِنت.
بله هُداوند وتی دێما چه بدکِردێن مردمانَ تَرّێنیت.»
13 نون که شما په نێکێن کارانی کنگا واهگدار اێت، کئے شمارا تاوان داتَ کنت؟
14 اگن په شمئے نێکێن کاران شمارا آزار برسیت، اَنگت هم شما بَهتاور اێت. چه آیانی پاتراپان متُرسێت و پرێشان مبێت.
15 بسّ، وتی دلا مَسیها هُداوند بمَنّێت و هماییا شرپ بدئیێت. اگن کَسے شمئے اُمێتئے سئوَبئے جُستا بکنت، مُدام په پَسّئو دئیگا تئیار ببێت.
16 بله اے کارا گۆن نرمی و په سنگینی بکنێت. وتی جَبین و وجدانا پاک و ساپ بدارێت، تانکه شمارا بد و رَد گوَشگئے وهدا، آ مردم گۆن شمئے نێکێن مَسیهی کِردارئے گِندگا چه وتی زا و زَکَتان پَشَل و شرمندگ ببنت.
17 پمێشکا، اگن هُدائے رزا ببیت که سکّی بسگّێت، گڑا بدێن کارانی سکّیئے سگّگئے بدلا، نێکێن کارانی سکّیا بسگّێت.
18 مَسیها هم یک برے په مئے گناهان سکّی سگّت، بزان آ «نێک و پاکا» په گُنهکاران وتی جان نَدر کرت تان مارا په هُدایا سر بکنت. مَسیه جسمی کُشگ بوت بله روها زندگ کرت.
19 اے، هماییئے روه اَت که بندیگێن اَرواهانی نیاما شت و په آیان جارے جتی،
20 هما اَرواه که گوَستگێن زمانگا ناپرمانی‌اِش کرتگ‌اَت، بزان نوهئے زمانگا که بۆجیگ اڈّ بئیگا اَت و هُدا گۆن سبر و اۆپار وداریگ اَت، بله کمّێن مردمے، بزان تهنا هشت مردم چه آپئے راها رَکّت.
21 همے آپ شمئے پاکشۆدیئے مِسال و نمونه اِنت که انّون شمارا رَکّێنیت. پاکشۆدی جسم و جانئے زاهری چِلّان پاکَ نکنت، اے په پاکێن وجدان و جَبینا، گۆن هُدایا شمئے دَزبندی اِنت که چه ایسّا مَسیهئے جاه جنَگئے وَسیلها شمارا رسیت،
22 هما مَسیه که آسمانا شتگ و نون هُدائے راستێن نێمگا نِشتگ و پرێشتگ و زۆر و واک، هماییئے دستئے چێرا اَنت.