60
دژمنانی دێما مارا مَدَت کن
په سازگر و وشآوازانی سالارا. «سوسنئے» تَرزئے سرا. گواهیے. په تالیما داوودئے شئیر، هما وهدا که داوودا گۆن نَهَرئیمئے آرامیان و سۆبَهئے آرامیان جنگ کرت و هما وهدا که یوآب پِر ترّت و وادئے دشتا چه اِدومیان دوازده هزار مردمی کُشت.
1 او هُدا! تئو مارا یله کرتگ و مئے سنگر پرۆشتگاَنت،
هِژمناک بوتگئے، بله نون گۆن ما وَشّان بئے.
2 زمینِت جُمبێنتگ و تَل داتگ،
تَلانی بگر که لرزگا اِنت.
3 وتی کئومِت گرانێن جاوران پرّێنتگ،
مارا مدهۆش کنۆکێن شرابِت وارێنتگ.
4 بله اَنگت بئیرکِت په هُداتُرسان بُرزاد کرتگ
تانکه یکجاه ببنت و چه دژمنئے کمانا برکّنت. اۆشت...
5 گۆن وتی راستێن دستا برَکّێن و پَسّئو بدئے
تان هما که ترا دۆست اَنت برکّنت.
6 هُدایا چه وتی پاکیا هبر کرت:
«شِکێما گۆن شادهی بهرَ کنان و
سوکّۆتئے دَرَگا کِساسَ کنان.
7 گَلیاد منیگ اِنت و مَنَسّی منی،
اِپراییم منی جنگی کلاه اِنت،
یَهودا، بادشاهیئے اَسا و
8 موآب منی دسشۆدی تْرَشت،
اِدومئے سرا وتی سواسا چگلَ دئیان و
پیلیستیَهئے سرا وتی پێرۆزیئے گوانکا جنان.»
9 کئے منا چُشێن شهرێا کاریت که سنگربند اِنت؟
کئے منا دێم په اِدوما رهشۆنَ بیت؟
10 او هُدا! تئو مارا یله داتگ.
او هُدا! پدا مئے لشکرانی همراهَ نبئے.
11 دژمنانی دێما مارا مَدَت کن،
چیا که انسانئے مَدَت بێکار و ناهودگ اِنت.
12 گۆن هُدایا سۆبێنَ بێن،
هما اِنت که مئے دژمنان پادمالَ کنت.