Ёў 33
1 Дык выслухай, Ёве, прамову маю і прыхілі вуха на ўсе словы мае.
2 Вось, я адкрываю вусны свае, і язык мой гаворыць у вуснах маіх.
3 Ад шчырага сэрца плывуць словы мае, і яснае веданьне кажуць вусны мае.
4 Дух Божы ўчыніў мяне, і дыханьне Усемагутнага ажывіла мяне.
5 Падрыхтуйся і стань перад абліччам маім, і прадстаў справу тваю.
6 Вось, я, як вусны твае перад Богам, таксама я з гліны ўфармаваны.
7 Вось страх [перада] мною няхай цябе не палохае, і рука мая няхай ня будзе цяжкаю над табою.
8 Тое, што ты гаварыў — у вушах маіх, і я чуў голас словаў тваіх:
9 “Чысты я, бяз грэху, беззаганны, і няма віны ў-ва мне.
10 Але [Бог] знайшоў абвінавачваньне супраць мяне, і лічыць мяне ворагам Сваім.
11 Ён закаваў у кайданы ногі мае, пільнуе ўсе сьцежкі мае”.
12 Вось, у гэтым ты няправедны. Я адкажу табе, бо Бог большы за чалавека.
13 Чаму ты спрачаешся з Ім, што Ён не адказвае табе ніводнага слова?
14 Бог прамаўляе і адзін раз, і другі, а [чалавек] не зважае на гэта.
15 У сьне і ў відзежы начным, калі моцны сон агартае людзей і ў дрымоце на ложку,
16 адкрывае Ён вуха людзям, і палохае іх у зьявах,
17 каб адвярнуць чалавека ад учынкаў [ліхіх], і вызваліць яго ад пыхлівасьці,
18 каб захаваць душу ягоную ад магілы, і жыцьцё ягонае, каб не загінула ад дзіды.
19 Ён дакарае яго хваробаю на ложку ягоным і болем безупынным у костках ягоных.
20 І жыцьцё ягонае брыдзіцца хлебам, і душа ягоная — страваю найлепшаю.
21 Цела яго зьнікае на вачах, і косткі, звычайна ня бачныя, адкрываюцца.
22 Набліжаецца душа ягоная да магілы, і жыцьцё ягонае — да памёршых.
23 Калі пры ім анёл-абаронца, адзін з тысячы, які распавядзе чалавеку, у чым праведнасьць ягоная,
24 тады зьлітуецца [Бог] над ім і скажа: “Выратуй яго, каб не ішоў ён у магілу, бо Я знайшоў выкуп [за яго]”.
25 Тады цела ягонае стане, як у маладосьці, і вернецца ён у дні юнацтва свайго.
26 Ён будзе маліць Бога, і [Бог] будзе спагадны яму, і ўбачыць аблічча ягонае радасным, і верне чалавеку праведнасьць ягоную.
27 І ён паглядзіць на людзей і скажа: “Я грашыў і чыніў няправасьць, і не аднагароджана мне.
28 Ён выкупіў душу маю, каб не трапіла ў магілу, і будзе бачыць сьвятло жыцьцё маё”.
29 Вось, усё гэта робіць Бог два, і тры разы з чалавекам,
30 каб адвесьці душу ягоную ад магілы, і прасьвятліць яго сьвятлом жывых.
31 Уважай, Ёве, паслухай мяне, і памаўчы, і я прамоўлю.
32 Калі маеш словы, адкажы мне. Прамоў, бо хачу, каб ты аказаўся праведным.
33 Калі ж ня маеш, паслухай мяне. Маўчы, і я навучу цябе мудрасьці».