Пс 50
1 Псальм Асафа. Бог багоў, ГОСПАД прамовіў і кліча зямлю ад усходу сонца да захаду яго.
2 З Сыёну, вяршыні прыгажосьці, зазьзяў Бог.
3 Прыйдзе Бог наш і ня будзе маўчаць, перад абліччам Ягоным агонь палючы, навакол Яго — бура вялізарная.
4 Ён кліча неба, што ўверсе, і зямлю на суд народу Свайго:
5 «Зьбярыце да Мяне багабойных Маіх, якія заключылі запавет са Мною пры ахвяры!»
6 І будуць тады нябёсы апавядаць пра праведнасьць Ягоную, бо Сам Бог [ёсьць] Судзьдзя. (Сэлях)
7 «Слухай, народзе Мой, і Я буду гаварыць. Ізраілю, Я буду сьведчыць супраць цябе. Бог, твой Бог — гэта Я!
8 Не за ахвяры твае Я буду вінаваціць цябе, цэласпаленьні твае перада Мною заўсёды!
9 Не вазьму Я быкоў з дому твайго, ані казлоў з абораў тваіх,
10 бо Мае ўсе зьвяры лясныя і скаціна, што тысячамі [ходзіць] па гарах.
11 Я ведаю ўсіх птушак у гарах, і зьвяры палявыя — у Мяне.
12 Калі б Я згаладаўся, табе б Я не сказаў, бо Мой сусьвет і тое, што напаўняе яго.
13 Ці ж Я ем мяса валоў і п’ю кроў казлоў?
14 Ахвяруй падзяку Богу, і споўні перад Найвышэйшым абяцаньні твае.
15 І кліч Мяне ў дзень трывогі, Я выратую цябе, і будзеш ушаноўваць Мяне».
16 А да бязбожніка сказаў Бог: «Навошта ты пералічваеш пастановы Мае, узьнімаеш запавет Мой да вуснаў тваіх,
17 і ненавідзіш настаўленьне, і словы Мае за сябе кідаеш?
18 Калі бачыш злодзея, маеш упадабаньне ў ім, і з чужаложнікамі частка твая.
19 Вусны твае ты расчыняеш на злое, і язык твой кнуе падступнае.
20 Ты сядзіш і супраць брата твайго гаворыш, абмаўляеш сына маці тваёй.
21 Гэтак ты рабіў, а Я маўчаў. Дык здалося табе, што Я такі самы, як ты! Але Я буду караць цябе і пастаўлю [справы твае] перад вачыма тваімі».
22 Зважайце цяпер на гэта вы, што Бога забываеце, каб Я не схапіў [вас], бо ня будзе каму вызваліць.
23 Хто ахвяруе падзяку, той ушаноўвае Мяне, і хто парадкуе шлях свой, таму Я пакажу збаўленьне Божае.