Salmo 110
Awit ni David.
1 Miingon ang Ginoo sa akong Ginoo,
“Lingkod dinhi dapit sa akong tuo,
hangtod mapailalom ko kanimo ang imong mga kaaway.”
2 Gikan sa Zion, palapdon sa Ginoo ang imong gingharian, Mahal nga Hari,
ug maghari ka sa imong mga kaaway.
3 Sa adlaw nga makig-away ka
sa imong mga kaaway,
kinabubut-on nga motabang kanimo ang imong katawhan.
Ang mga pamatan-on moadto kanimo
sa balaang mga bungtod nga daw tun-og sa kabuntagon.
4 Nanumpa ang Ginoo, ug dili gayod mausab ang iyang huna-huna,
nga ikaw pari sa walay kataposan sama sa pagkapari ni Melquisedek.
5 Ang Ginoo nag-uban kanimo;
laglagon niya ang mga hari sa panahon nga ipakita niya ang iyang kasuko.
6 Silotan niya ang kanasoran ug daghan ang iyang pamatyon.
Laglagon niya ang mga nagdumala sa tibuok kalibotan.
7 Mahal nga Hari, moinom ka sa sapa nga anaa sa daplin sa dalan,
busa mobalik ang imong kusog ug magmadaogon ka.