1 Busa kinahanglan nga hatagan nato ug mas labaw pa nga pagtagad kung unsa ang atong nadunggan, aron nga dili kita mapahilayo gikan niini. 2 Kay kung ang mensahe nga gisulti pinaagi sa mga anghel tinuod, ug sa matag paglapas ug pagsupak nagdawat sa patas nga silot, 3 unsaon kaha nato pag-ikyas kung atong talikdan ang dakong kaluwasan? —ang kaluwasan nga unang gipahibalo pinaagi sa Ginoo ug gipamatud-an kanato pinaagi niadtong nakadungog niini. 4 Ang Dios nagpamatuod usab niini pinaagi sa mga ilhanan, mga katingalahan, ug pinaagi sa nagkalainlain nga gamhanang mga buhat, ug pinaagi sa mga gasa sa Balaang Espiritu nga iyang giapod-apod sumala sa iyang kaugalingong kabubut-on. 5 Ang Dios wala nagbutang sa umaabot nga kalibotan, mahitungod kung unsa ang atong ginasulti, ilalom sa mga anghel. 6 Hinuon, adunay usa ka tawo nga kung diin nagpamatuod ug miingon, “Unsa man ang tawo, nga ikaw nagtagad man kaniya? O ang anak sa tawo, nga ikaw nag-atiman man kaniya? 7 Gibuhat nimo ang tawo nga ubos gamay kaysa mga anghel; gikoronahan nimo siya sa himaya ug dungog. 8 Gibutang nimo ang tanang pagbuot ilalom sa iyang tiilan.” Kay gihatag sa Dios ang tanang pagbuot sa tawo. Wala niya gibiyaan ang bisan unsa nga wala nailalom kaniya. Apan karon wala pa nato nakita ang tanan nga nailalom kaniya. 9 Bisan pa niana, nakita nato ang usa nga gihimo sa makadiyot, nga ubos kaysa mga anghel—si Jesus, nga, tungod sa iyang pag-antos ug kamatayon, gikoronahan uban sa himaya ug dungog. Busa karon pinaagi sa grasya sa Dios, si Jesus nakatilaw sa kamatayon alang sa matag tawo. 10 Kini angay nga ang Dios, tungod kay ang tanang butang mitungha alang kaniya ug pinaagi kaniya, kinahanglan magdala sa daghang mga anak ngadto sa himaya, ug niana nahimo gayod siya nga pangulo sa ilang kaluwasan sa hingpit pinaagi sa iyang mga pag-antos. 11 Kay managsama nga ang usa nga naghalad ug kadtong mga hinalad, tanan naggikan sa usa ka tinubdan, ang Dios. Alang niini nga hinungdan ang usa nga naghalad kanila sa Dios dili maulaw nga tawagon sila nga mga igsoon. 12 Siya miingon, “Akong imantala ang imong ngalan sa akong mga igsoon, ako magaawit mahitungod kanimo gikan sa sulod sa panagtigom.” 13 Ug miingon siya pag-usab, “Mosalig ako diha kaniya.” Ug usab, “Tan-awa, ania ako ug ang mga anak nga gihatag sa Dios kanako.” 14 Busa, sanglit kay ang mga anak sa Dios nakaambit man sa unod ug dugo, si Jesus usab miambit sa samang mga butang, aron nga pinaagi sa kamatayon buhaton niya nga dili makahimo ang usa nga anaay gahom sa kamatayon, nga mao, ang yawa. 15 Mao kini aron nga iyang mapalingkawas kadtong tanan nga pinaagi sa kahadlok sa kamatayon nagpuyo sa pagkaulipon sa tibuok nilang kinabuhi. 16 Kay sa pagkatinuod dili ang mga anghel ang iyang gitabangan. Kondili, iyang gitabangan ang mga kaliwatan ni Abraham. 17 Busa gikinahanglan gayod alang kaniya nga mahimong sama sa iyang mga igsoong sa tanang paagi, aron nga siya mahimong usa ka maluluy-on ug matinud-anon nga labawng pari diha sa mga butang sa Dios, ug aron makab-ot niya ang kapasayloan alang sa mga sala sa katawhan. 18 Tungod kay si Jesus mismo nag-antos, gitintal, makahimo siya sa pagtabang niadtong mga natintal.