୯
ଜିସୁ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଜନମ୍ ବାନ୍ ମୁଆଁ ଆତ୍ନାକ୍ନେ ରେମୁଆଁକେ ମୁଆଃ ଆକେ ବିକେ
୧ ମେସୁଆ ଜିସୁ ଗାଲି ୱେନେ ବେଲା ମୁଇଙ୍ଗ୍ କାନାକେ ଅବାକେ ।
୨ ସିସ୍ଇଂ ସାଲିଆକୁକେ, “ଗୁରୁ ଜାନେ ପାପ୍ ନ୍ସା ଏନ୍ ରେମୁଆଁ କାନା ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଜନମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେ ମେଁ ନିଜେନେ ଲେଃ ମେଁନେ ବା ଡିଆନେ ପାପ୍ ନ୍ସା ?”
୩ ଜିସୁ ଉତର୍ ବିକେ “ମେଁନେ ଲେଃ ମେଁ ବାଡ୍ୟାନେ ପାପ୍- ମେଃନେଡିଗ୍ କ୍ମେନେ କାରନ୍ ଣ୍ଡୁ ଇସ୍ପର୍ନେ ବପୁ ଡିରକମ୍ ମେଁନ୍ନିଆ ତାର୍ଏ ଡାଗ୍ଚେ ମେଁ ଏଃକେ କାନା ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଜନମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେଃକେ ।
୪ ସ୍ମିନେ ତାର୍କିଗ୍ ଲେଃ ବିତ୍ରେ, ଆନିଂକେ ବେବକ୍ନେ ମାପ୍ରୁନେ କାମ୍ ନିଂ ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ପଡ଼େଏ । ମିଡିଗ୍ ଡିଂକେ ଆତେନ୍ ବେଲା ଜା କାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆୟା ଣ୍ଡୁ ।
୫ ଏନ୍ ଦର୍ତନିନ୍ନିଆ ଲେଃଜାକ ନେଙ୍ଗ୍ ଦର୍ତନିନେ ତାର୍କିଗ୍ସ ।”
୬ ଦେକ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଚେ ଜିସୁ ତୁବନ୍ନିଆ ବିତୁର୍ଚେ ଇକୁଡ଼ା ବୁର୍ଦା ଆଡିଙ୍କେ; ଆତେନ୍ ଇକୁଡ଼ା ଡୁଙ୍ଗ୍ ୱେଚେ ରେମୁଆଁନେ ମ୍ମୁଆଃନ୍ନିଆ ଲିଗ୍ ବିଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ
୭ “ୱେଲା ଶିଲୋହ ବନ୍ଦ୍ନ୍ନିଆ ଗେମୁଆଁଚେ ପାଙ୍ଗ୍ଲା ।” ଶିଲୋହ ଡାଗ୍ଲା ପ୍ରେରିତ୍ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ୱେଚେ ଗେମୁଆଁଚେ ମୁଆଃ କିକେନେ ବପୁ ବାଚେ ଆଣ୍ଡେକେ ।
୮ ମେଁନେ ଡାଗ୍ରା ଡୁଆଣ୍ଡ୍ରେଇଂ ଆରି ଜାଣ୍ଡେଇଂ ଆମେକେ ସିସେବାନ୍ ବିକ୍ ସାଲିଆକ୍ନେ ବେଲା କେଲେଗେ ମେଇଂ ସାଲିଆକୁଆର୍କେ “ଏନ୍ ରେମୁଆଁ କଚେ ବିକ୍ ସାଲିଆ ଆଡିଙ୍ଗେ ?”
୯ ଉଡ଼ିରୁଆ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଅଃଅଁ ଏନ୍ ରେମୁଆଁ ଆଃ ।” ବିନ୍ଣ୍ଡ୍ରେଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଣ୍ଡୁ ମେଁ ଣ୍ଡୁ ମାତର୍ ମେଁ ସୁଗୁଆ ତ୍ନାଡିଙ୍ଗ୍ ।” ମାତର୍ ମେଁ ନିଜେ ବାସଙ୍ଗ୍ “ନେଙ୍ଗ୍ଆଃ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ।”
୧୦ ରେମୁଆଁଇଂ ଆମେକେ ସାଲିଆକୁକେ, “ତେଲା ନାଁ ଡିରକମ୍ କେୟା ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ ?”
୧୧ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଜିସୁ ଡାଗ୍ଚେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁ ତୁବନ୍ନିଆ ଇକୁଡ଼ା ତୁବଃ ଆନ୍ସିଂଚେ ନେଙ୍ଗ୍ ମ୍ମୁଆଃନ୍ନିଆ ଲିଗ୍ ବିଚେ ଆରି ଶିଲୋହନ୍ନିଆ ଗେମୁଆଚେ ପାଙ୍ଗ୍ନେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ ଦେତୁଆ ୱେଚେ ଗେମୁଆକ୍ନେ ଦାପ୍ରେ ନେଙ୍ଗ୍ କିକେ ଇଁୟାଏ ।”
୧୨ “ମେଁ ଆଣ୍ଡିକା” ଡାଗ୍ଚେ ରେମୁଆଁ ଆମେକେ ସାଲିଆକୁକେ । ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ଉତର୍ ବିକେ “ନେଙ୍ଗ୍ ନାମ୍ୟାଃକେ ଣ୍ଡୁ ।”
ଫାରୁଶୀଇଂ ନିମାଣ୍ଡା ଡିଂକ୍ନେ ବିସୟ୍ରେ ତୁର୍କେ
୧୩ ମ୍ମୁଆଃ କିକେନେ ବପୁ ବାଲେକ୍ନେ ଆତେନ୍ କାନା ରେମୁଆଁକେ ପାରୁସିଇଂନେ ଡାଗ୍ରା ଡୁଙ୍ଗ୍ ୱେଆର୍ଗେ ।
୧୪ ଜିସୁ ଆଣ୍ଡିନେ ଦିନା ତୁବଃ ଆବୁର୍ଦାଚେ ଆମେକେ ମ୍ମୁଆଃ କିକେନେ ବପୁ ବିବଗେ ଆତେନ୍ ଦିନା ଲେଃଗେ ପୁଣ୍ଡେନେ ଦିନା ।
୧୫ ପାରୁସୀଇଂ ଆମେକେ ସାଲିଆକୁଆର୍କେ, “ଡିରକମ୍ ମେଁ ମେଁନେ ମ୍ମୁଆଃ କେୟାକେ ?” ମେଁ ଉତର୍ ବିଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ନେଙ୍ଗ୍ ମ୍ମୁଆଃନ୍ନିଆ ମେଁ ଇକୁଡ଼ା ତୁବଃ ଇକୁଡ଼ା ଲିଗ୍ ବିକେ, ନେଙ୍ଗ୍ ୱେଚେ ମ୍ମୁଆଃ ଗେମୁଆଁଚେ ମ୍ପାକେ । ଏକେ କେୟା ଣ୍ଡିଂ ।”
୧୬ ପାରୁସିଇଂନେ ବାନ୍ ଉଡ଼ିରୁଆ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଜା ଏନ୍ କାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ବ ମେଁ ଇସ୍ପର୍ ବାନ୍ ଆପାଙ୍ଗ୍କେ ଣ୍ଡୁ ମେଃନ୍ସା ଡାଗ୍ଲା ମେଁ ପୁଣ୍ଡେନେ ନିୟମ୍ ଆପାଲେକେ ଣ୍ଡୁ ।” ବିନ୍ଣ୍ଡ୍ରେଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁ ପାପି ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଦେକ୍ ରକମ୍ କାବା ଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ କାମ୍ ଡିରକମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ୟାଏ ?” ଆକେନ୍ ବିସୟ୍ରେ ମେଇଂନେ ବିତ୍ରେ ୱିଙ୍ଗ୍ଆରିଙ୍ଗ୍ଆ ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ ।
୧୭ ଫାରୁଶୀଇଂ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁକେ ବାରି ମୁଇଂତର୍ ସାଲିଆକୁକେ, “ନା ବାସଙ୍ଗ୍ ନାଡିଙ୍ଗ୍, ମେଁ ଆନାକେ ମ୍ମୁଆଃ ଆକେବକେ, ମେଁନେ ବିସୟ୍ରେ ନା ମେଃନେ ବାସଙ୍ଗ୍ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ ?” ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ ।
“ମେଁ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ବାବବାଦି ।”
୧୮ ମାତର୍ ମେଁ ଜନମ୍ ବାନ୍ ଆଃ କାନା ଲେଃଗେ ଆରି ଏକେ ମୁଆଃ ବପୁ ବାଲେଃ । ଏନ୍ ସାମୁଆଁ ମେଁନେ ବାଡିଆକେ ସାଲିଆକୁଚେ ମାବୁଜେ ଜାକ ଜିଉଦି କର୍ତ୍ତୁପକ୍ଷଇଂ ସତ୍ ମାନେନ୍ସା ଚାଏଁ ଆଡିଙ୍ଗେ ଣ୍ଡୁ ।
୧୯ ତେଲା ମେଇଂ ମେଁନେ ବାଡିଆକେ ସାଲିଆକୁକେ “ଏନ୍ ନାଉଂ ? ମେଁ କାନା ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଜନମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେଗେ ଡାଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ ପେଡିଙ୍ଗ୍ । ତେଲା ମେଁ ଏକେ ଡିରକମ୍ କେୟାଡିଙ୍ଗ୍କେ ?”
୨୦ ମେଁନେ ବାଡିଆ ଉତର୍ ବିକେ “ଅଃଅଁ ଆତେନ୍ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଗଡ଼େଅ ମେଁ କାନା ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଜନମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେଗେ ଆକେନ୍ ନେ ମ୍ୟାନେଲେଃକେ ।
୨୧ ମାତର୍ ମେଁ ଏକେ ଡିରକମ୍ କେଡିଂକେ ଆରି ଜା ଆମେକେ କିକେନେ ବପୁ ବିବ ନେ ଆମେକେ ନେମ୍ୟାକେ ଣ୍ଡୁ । ମେଁନେ ବଏସ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେ ଆମେକେ ସାଲିଆକୁପା ମେଁ ନିଜେ ନିଜେନେ ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍ ୟାଏ ।”
୨୨ ରେମୁଆଁନେ ବାଡିଆ ଇହୁଦୀ କର୍ତ୍ତୁପକ୍ଷଇଂକେ ବୁଟଚେ ଏନ୍ ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍ ବଗେ । ମେଃନ୍ସା ଡାଗ୍ଲା ଆତେନ୍ କର୍ତ୍ତୁପକ୍ଷଇଂ ଚାଏଁ ଲେଃଗେ ଜେ ଜାଣ୍ଡେଇଂ ଜିସୁକେ କିସ୍ଟ ଡାଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆର୍ଏ ଆମେଇଂକେ କୁକପାର୍ ଡୁଆ ବାନ୍ ଆନ୍ତାର୍ ବିଏ ।
୨୩ ଆତେନ୍ସା ମେଁନେ ଇୟାଙ୍ଗ୍ଡେ ବାଡ଼େ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ମେଁନେ ବୟସ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେକେ ଆମେକେ ସାଲ୍ୟାକୁପା ।”
୨୪ ଫାରୁଶୀଇଂ ଆତେନ୍ କାନା ରେମୁଆଁକେ ବାରି ମୁଇଂତର୍ ୱାଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଇସ୍ପର୍ନେ ସାମ୍ନେ ପାର୍ମାନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ ନାଁ ସତ୍ ନାବାସଙ୍ଗ୍ଏ । ନେ ମ୍ୟାନେଲେଃକେ, ମୁଡ଼ି ରେମୁଆଁ ଆନାକେ ମ୍ମୁଆଃ କିକେନେ ବପୁ ବିବକେ, ମେଁ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ପାପି ।”
୨୫ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ଉତର୍ ବିକେ “ମେଁ ପାପି ଲେଃ ଣ୍ଡୁ ନେଙ୍ଗ୍ ନ୍ନାମ୍ୟାକେ ଣ୍ଡୁ । ମାତର୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସାମୁଆଁ ମ୍ୟାନ୍ଲେକେ ନେଙ୍ଗ୍ କାନା ନ୍ଲେଗେ ଏକେ କେୟାଣ୍ଡିଂକେ ।”
୨୬ ମେଇଂ ସାଲିଆକୁକେ, “ଆନାକେ ମେଁ ମେଃ ଡିଂକେ ? ଡିରକମ୍ ମେଁ ନାନେ ମ୍ମୁଆଃ ଆକେ ବିକେ ?”
୨୭ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ଉତର୍ ବିକେ “ସେନୁଗ୍ ତ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆଡା ମ୍ବକେ ମାତର୍ ପେ ଆତେନ୍ ସାମୁଆଁକେ ଦ୍ରିଗ୍ନ୍ସା ଇକ୍ଚା ପେଡିଂକେ ଣ୍ଡୁ । ବାରି ମୁଇଂତର୍ ଦ୍ରିଗ୍ନ୍ସା ମେସା ଚାଏଁ ପେଡିଙ୍ଗ୍ ? ନ୍ନାମ୍ୟାକେ ଣ୍ଡୁ ପେଡିଗ୍ ମେଃନେ ସିସ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ନେସା ଇକ୍ଚା ଡିଙ୍ଗ୍ ପେଡିଙ୍ଗ୍ ।”
୨୮ ମେଇଂ ଆମେକେ ସାଇବ୍ ବିଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନା ସିନା ମେଁନେ ସିସ୍ । ମାତର୍ ନେ ମୋଶାନେ ସିସ୍ ।
୨୯ ନେ ମ୍ୟାନେଲେଃକେ, ଇସ୍ପର୍ ମୋଶା ଏତେ ବାଲିର୍ବାତା ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ଗେ । ମାତର୍ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ଆଣ୍ଡିବାନ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଲେ ଆତେନ୍ ଡିଗ୍ ନେମ୍ୟାଃକେ ଣ୍ଡୁ ।”
୩୦ ରେମୁଆଁ ଉତର୍ ବିକେ “ଏନ୍ ଉଡ଼ି ବକୁଆ ଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ସୁଗୁଆ ସାମୁଆଁ ମେଁ ଆଣ୍ଡିବାନ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଲେକେ ପେ ପେମ୍ୟାକେ ଣ୍ଡୁ; ମାତର୍ ମେଁ ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ମ୍ମୁଆଃ କିକେନେ ବପୁ ବିବକେ ।
୩୧ ନେ ସାପାରେ ମ୍ୟାଃନେଲେଃକେ, ଇସ୍ପର୍ ପାପିଇଂନେ ସାମୁଆଁ ଆଅଁ ଣ୍ଡୁ । ଜାଣ୍ଡେଇଂ ଇସ୍ପର୍କେ ପାଲେ ଆର୍ଏ ଆରି ମେଁଇଂନେ ଇକ୍ଚାରେ କାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍ଏ ଇସ୍ପର୍ ମାତର୍ ମେଁଇଂନେ ସାମୁଆଁ ଅଁଏ ।
୩୨ ଅସେବାନ୍ ଜା କାନାକେ ମ୍ମୁଆଃ କିକେନେ ବପୁ ବିଃକ୍ନେ ସାମୁଆଁ ଅଃନା ଅଁ ନେଲେଗେ ଣ୍ଡୁ ।
୩୩ ଇସ୍ପର୍ ବାନ୍ ଆକେନ୍ ରେମୁଆଁ ପାଙ୍ଗ୍ ଆଲେଃଲା ମେଁ ଅଃନା ଏନ୍ କାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆୟା ଣ୍ଡୁ ।”
୩୪ ମେଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ପାପ୍ନ୍ନିଆ ଜନମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ପାପ୍ନ୍ନିଆ ମ୍ନା ନେଲେଃକେ । ନା ବାରି ମେଃନେ ଆନେକେ ଆଃସିକେ ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ ?” ଦେକ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଚେ ମେଇଂ ଆମେକେ ଗୁଲିସାଙ୍ଗ୍ ବାନ୍ ଆନ୍ତାର୍ ବିଃକେ ।
ଆତ୍ମାନ୍ନିଆ ମେଇଂ କୁଡ଼େଃ ଲେଃଗେ
୩୫ ଜିସୁ ଏନ୍ ସାପା କଟେକ୍ନେ ବିସୟ୍ ଅଁଚେ ବାରି ମୁଇଂତର୍ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁକେ ଅବାଚେ ଆମେକେ ସାଲିଆକୁକେ, “ନାଁ ମେଃନେ ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେନ୍ନିଆ ସତ୍ ମାନେଃ ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ ?”
୩୬ ମେଁ ଉତର୍ ବିକେ “ଅ ମାପ୍ରୁ, ମେଁ ଜାଣ୍ଡେଃ ବାସଙ୍ଗ୍, ଆମେକେ ନେଙ୍ଗ୍ ସତ୍ ମ୍ମାନେଃଏ ।”
୩୭ ଜିସୁ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ନାଁ ଆମେକେ କେନାଲେକେ ! ନାଁ ଏତେ ଜା ଏକ୍ରେ ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍ଡିଙ୍ଗେ ମେଁ ଆତେନ୍ ।”
୩୮ “ନେଙ୍ଗ୍ ସତ୍ ମାନେଃ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ମାପ୍ରୁ !” ଦେକ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଚେ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ଜିସୁନେ ସେନୁଗ୍ ଡେଙ୍ଗଚେ ସାର୍ଲକେ ।
୩୯ ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ରେମୁଆଁନେ ବିଚାର୍ ନ୍ସା ନେଙ୍ଗ୍ ମଞ୍ଚ୍ପୁର୍ ପାଙ୍ଗ୍ଲେକେ । କାନାଇଂ ମ୍ମୁଆଃ କିକେନେ ବପୁ ବାଆର୍ଏ ମାତର୍ ଗୁଲେରୁଆ ମୁଆଃ ଲେଃଚେ ଡିଗ୍ କାନା ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ଏ ।”
୪୦ ଆତ୍ ଅରିଆ ଲେଃକ୍ନେ ଉଡ଼ି ଫାରୁଶୀଇଂ ଏନ୍ ସାମୁଆଁ ଅଁଚେ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନେ କାନା ଡାଗ୍ଚେ ମେଃନେ ନାଁ ବାବେ ନାଡିଙ୍ଗ୍ ।”
୪୧ ଜିସୁ ଉତର୍ ବିକେ “କାନା ଡିଙ୍ଗ୍ ପେଲେଲା ପେଇଂ ଦସ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ପେପାଲେ । ମାତର୍ କେୟାନାଡିଙ୍ଗ୍କେ ଡାଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ ପେଡିଙ୍ଗ୍ଲା ପେ ଜାବର୍ ଦସି ।”