11
1 Ἤκουσαν δὲ οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ οἱ ὄντες κατὰ τὴν Ἰουδαίαν ὅτι καὶ τὰ ἔθνη ἐδέξαντο τὸν λόγον τοῦ θεοῦ.
2 ⸂Καὶ ὅτε⸃ ἀνέβη Πέτρος εἰς Ἱεροσόλυμα, διεκρίνοντο πρὸς αὐτὸν οἱ ἐκ περιτομῆς,
3 λέγοντες ὅτι ⸉Πρὸς ἄνδρας ἀκροβυστίαν ἔχοντας εἰσῆλθες,⸊ καὶ ⸂συνέφαγες⸃ αὐτοῖς.
4 Ἀρξάμενος δὲ ⸋ὁ⸌ Πέτρος ἐξετίθετο αὐτοῖς καθεξῆς λέγων,
5 Ἐγὼ ἤμην ἐν πόλει Ἰόππῃ προσευχόμενος, καὶ εἶδον ἐν ἐκστάσει ὅραμα, καταβαῖνον σκεῦός τι, ὡς ὀθόνην μεγάλην τέσσαρσιν ἀρχαῖς καθιεμένην ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἦλθεν ἄχρι ἐμοῦ·
6 εἰς ἣν ἀτενίσας κατενόουν, καὶ εἶδον τὰ τετράποδα τῆς γῆς καὶ τὰ θηρία καὶ τὰ ἑρπετὰ καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ.
7 Ἤκουσα δὲ ⸆ φωνῆς λεγούσης μοι, Ἀναστάς, Πέτρε, θῦσον καὶ φάγε.
8 Εἶπον δέ, Μηδαμῶς, κύριε· ὅτι ⸋πᾶν⸌ κοινὸν ἢ ἀκάθαρτον οὐδέποτε εἰσῆλθεν εἰς τὸ στόμα μου.
9 Ἀπεκρίθη δέ ⸋μοι⸌ ⸉φωνὴ ἐκ δευτέρου⸊ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, Ἃ ὁ θεὸς ἐκαθάρισεν, σὺ μὴ κοίνου.
10 Τοῦτο δὲ ἐγένετο ἐπὶ τρίς, καὶ ⸉πάλιν ἀνεσπάσθη⸊ ἅπαντα εἰς τὸν οὐρανόν.
11 Καὶ ἰδού, ἐξαυτῆς τρεῖς ἄνδρες ἐπέστησαν ἐπὶ τὴν οἰκίαν ἐν ᾗ ⸂ἤμην,⸃ ἀπεσταλμένοι ἀπὸ Καισαρείας πρός με.
12 Εἶπεν δέ ⸉μοι τὸ πνεῦμα⸊ συνελθεῖν αὐτοῖς, μηδὲν ⸂διακρινόμενον.⸃ Ἦλθον δὲ σὺν ἐμοὶ καὶ οἱ ἓξ ἀδελφοὶ οὗτοι, καὶ εἰσήλθομεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἀνδρός·
13 ἀπήγγειλέν ⸂τε⸃ ἡμῖν πῶς εἶδεν τὸν ἄγγελον ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ σταθέντα, καὶ εἰπόντα ⸋αὐτῷ,⸌ Ἀπόστειλον εἰς Ἰόππην ⸋2ἄνδρας,⸌ καὶ μετάπεμψαι Σίμωνα, τὸν ἐπικαλούμενον Πέτρον,
14 ὃς λαλήσει ῥήματα πρός σε, ἐν οἷς σωθήσῃ σὺ καὶ πᾶς ὁ οἶκός σου.
15 Ἐν δὲ τῷ ἄρξασθαί με λαλεῖν, ἐπέπεσεν τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐπ᾽ αὐτούς, ὥσπερ καὶ ἐφ᾽ ἡμᾶς ἐν ἀρχῇ.
16 Ἐμνήσθην δὲ τοῦ ῥήματος ⸆ κυρίου, ὡς ἔλεγεν, ⸆2 Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι, ὑμεῖς δὲ βαπτισθήσεσθε ἐν πνεύματι ἁγίῳ.
17 Εἰ οὖν τὴν ἴσην δωρεὰν ἔδωκεν αὐτοῖς ὁ θεὸς ὡς καὶ ἡμῖν, πιστεύσασιν ἐπὶ ⸂τὸν κύριον Ἰησοῦν χριστόν,⸃ ἐγὼ ⸋δὲ⸌ τίς ἤμην δυνατὸς κωλῦσαι τὸν θεόν;
18 Ἀκούσαντες δὲ ταῦτα ἡσύχασαν, καὶ ⸂ἐδόξαζον⸃ τὸν θεόν, λέγοντες, Ἄρα ⸋γε⸌ καὶ τοῖς ἔθνεσιν ὁ θεὸς τὴν μετάνοιαν ⸉ἔδωκεν εἰς ζωήν.⸊
19 Οἱ μὲν οὖν διασπαρέντες ἀπὸ τῆς θλίψεως τῆς γενομένης ἐπὶ Στεφάνῳ διῆλθον ἕως Φοινίκης καὶ Κύπρου καὶ Ἀντιοχείας, μηδενὶ λαλοῦντες τὸν λόγον εἰ μὴ μόνον Ἰουδαίοις.
20 Ἦσαν δέ τινες ἐξ αὐτῶν ἄνδρες Κύπριοι καὶ Κυρηναῖοι, οἵτινες ⸂εἰσελθόντες⸃ εἰς Ἀντιόχειαν, ἐλάλουν ⸆ πρὸς τοὺς ⸂2Ἑλληνιστάς,⸃ εὐαγγελιζόμενοι τὸν κύριον Ἰησοῦν.
21 Καὶ ἦν χεὶρ κυρίου μετ᾽ αὐτῶν· πολύς τε ἀριθμὸς ⸆ πιστεύσας ἐπέστρεψεν ἐπὶ τὸν κύριον.
22 Ἠκούσθη δὲ ὁ λόγος εἰς τὰ ὦτα τῆς ἐκκλησίας τῆς ⸆ ἐν ⸂Ἱεροσολύμοις⸃ περὶ αὐτῶν· καὶ ἐξαπέστειλαν Βαρνάβαν ⸋διελθεῖν⸌ ἕως Ἀντιοχείας·
23 ὃς παραγενόμενος καὶ ἰδὼν τὴν χάριν ⸆ τοῦ θεοῦ ἐχάρη, καὶ παρεκάλει πάντας τῇ προθέσει τῆς καρδίας προσμένειν ⸆2 τῷ κυρίῳ·
24 ὅτι ἦν ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ πλήρης πνεύματος ἁγίου καὶ πίστεως· καὶ προσετέθη ὄχλος ἱκανὸς τῷ κυρίῳ.
25 Ἐξῆλθεν δὲ εἰς Ταρσὸν ⸋ὁ Βαρνάβας⸌ ἀναζητῆσαι Σαῦλον,
26 καὶ ⸂εὑρὼν ἤγαγεν αὐτὸν⸃ εἰς Ἀντιόχειαν. Ἐγένετο δὲ ⸂2αὐτοὺς⸃ ⸆ ἐνιαυτὸν ὅλον συναχθῆναι ⸆2 τῇ ἐκκλησίᾳ καὶ διδάξαι ὄχλον ἱκανόν, χρηματίσαι τε ⸂3πρῶτον⸃ ἐν Ἀντιοχείᾳ τοὺς μαθητὰς Χριστιανούς.
27 Ἐν ταύταις δὲ ταῖς ἡμέραις κατῆλθον ἀπὸ Ἱεροσολύμων προφῆται εἰς Ἀντιόχειαν.
28 Ἀναστὰς δὲ εἷς ἐξ αὐτῶν ὀνόματι Ἄγαβος, ἐσήμανεν διὰ τοῦ πνεύματος ⸂λιμὸν μέγαν μέλλειν ἔσεσθαι ἐφ᾽ ὅλην τὴν οἰκουμένην· ὅστις⸃ ⸋καὶ⸌ ἐγένετο ἐπὶ Κλαυδίου ⸋2Καίσαρος.⸌
29 Τῶν δὲ μαθητῶν καθὼς εὐπορεῖτό τις, ὥρισαν ἕκαστος αὐτῶν εἰς διακονίαν πέμψαι τοῖς κατοικοῦσιν ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ἀδελφοῖς·
30 ὃ καὶ ἐποίησαν, ἀποστείλαντες πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους διὰ χειρὸς Βαρνάβα καὶ Σαύλου.