16
1 Καὶ ἤκουσα ⸉φωνῆς μεγάλης⸊ ἐκ τοῦ ναοῦ, λεγούσης τοῖς ἑπτὰ ἀγγέλοις, ⸂Ὑπάγετε, καὶ ἐκχέατε⸃ τὰς ⸋ἑπτὰ⸌ φιάλας τοῦ θυμοῦ τοῦ θεοῦ εἰς τὴν γῆν.
2 Καὶ ἀπῆλθεν ὁ πρῶτος, καὶ ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτοῦ ⸂εἰς⸃ τὴν γῆν· καὶ ἐγένετο ἕλκος κακὸν καὶ πονηρὸν ⸂2ἐπὶ⸃ τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ἔχοντας τὸ χάραγμα τοῦ θηρίου, καὶ τοὺς ⸉προσκυνοῦντας τῇ εἰκόνι αὐτοῦ.⸊
3 Καὶ ὁ δεύτερος ⸋ἄγγελος⸌ ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτοῦ εἰς τὴν θάλασσαν· καὶ ἐγένετο αἷμα ὡς νεκροῦ, καὶ πᾶσα ψυχὴ ⸂ζῶσα⸃ ἀπέθανεν ⸆ ἐν τῇ θαλάσσῃ.
4 Καὶ ὁ τρίτος ⸆ ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτοῦ ⸂εἰς τοὺς ποταμοὺς καὶ εἰς τὰς πηγὰς⸃ τῶν ὑδάτων· καὶ ἐγένετο αἷμα.
5 Καὶ ἤκουσα τοῦ ἀγγέλου τῶν ὑδάτων λέγοντος, ⸂Δίκαιος εἶ, ὁ ὢν καὶ ὁ ἦν, ὁ ὅσιος,⸃ ὅτι ταῦτα ἔκρινας·
6 ὅτι αἷμα ἁγίων καὶ προφητῶν ἐξέχεαν, καὶ αἷμα αὐτοῖς ⸂ἔδωκας⸃ πιεῖν· ἄξιοί ⸆ εἰσιν.
7 Καὶ ἤκουσα ⸆ τοῦ θυσιαστηρίου λέγοντος, Ναί, κύριε ὁ θεὸς ὁ παντοκράτωρ, ἀληθιναὶ καὶ δίκαιαι αἱ κρίσεις σου.
8 Καὶ ὁ τέταρτος ⸋ἄγγελος⸌ ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτοῦ ἐπὶ τὸν ἥλιον· καὶ ἐδόθη αὐτῷ καυματίσαι ⸉ἐν πυρὶ τοὺς ἀνθρώπους.⸊
9 Καὶ ἐκαυματίσθησαν οἱ ἄνθρωποι καῦμα μέγα, καὶ ἐβλασφήμησαν ⸋οἱ ἄνθρωποι⸌ τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ τοῦ ἔχοντος ⸆ ἐξουσίαν ἐπὶ τὰς πληγὰς ταύτας, καὶ οὐ μετενόησαν δοῦναι αὐτῷ δόξαν.
10 Καὶ ὁ πέμπτος ⸆ ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτοῦ ἐπὶ τὸν θρόνον τοῦ θηρίου· καὶ ἐγένετο ἡ βασιλεία αὐτοῦ ἐσκοτωμένη· καὶ ἐμασῶντο τὰς γλώσσας αὐτῶν ἐκ τοῦ πόνου,
11 καὶ ἐβλασφήμησαν τὸν θεὸν τοῦ οὐρανοῦ ἐκ τῶν πόνων αὐτῶν καὶ ἐκ τῶν ἑλκῶν αὐτῶν, καὶ οὐ μετενόησαν ἐκ τῶν ἔργων αὐτῶν.
12 Καὶ ὁ ἕκτος ⸆ ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτοῦ ἐπὶ ⸂τὸν ποταμὸν τὸν μέγαν Εὐφράτην·⸃ καὶ ἐξηράνθη τὸ ὕδωρ αὐτοῦ, ἵνα ἑτοιμασθῇ ἡ ὁδὸς τῶν βασιλέων τῶν ἀπὸ ⸂2ἀνατολῆς⸃ ἡλίου.
13 Καὶ εἶδον ἐκ τοῦ στόματος τοῦ δράκοντος, καὶ ἐκ τοῦ στόματος τοῦ θηρίου, καὶ ἐκ τοῦ στόματος τοῦ ψευδοπροφήτου, πνεύματα ⸉ἀκάθαρτα τρία⸊ ⸂ὡς βάτραχοι·⸃
14 εἰσὶν γὰρ πνεύματα ⸂δαιμονίων⸃ ποιοῦντα σημεῖα, ⸂2ἃ ἐκπορεύεται⸃ ἐπὶ τοὺς βασιλεῖς ⸆ τῆς οἰκουμένης ὅλης, συναγαγεῖν αὐτοὺς εἰς ⸋τὸν⸌ πόλεμον τῆς ἡμέρας ⸋2ἐκείνης⸌ τῆς μεγάλης τοῦ θεοῦ τοῦ παντοκράτορος—
15 Ἰδού, ἔρχομαι ὡς κλέπτης. Μακάριος ὁ γρηγορῶν καὶ τηρῶν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, ἵνα μὴ γυμνὸς περιπατῇ, καὶ βλέπωσιν τὴν ἀσχημοσύνην αὐτοῦ—
16 Καὶ συνήγαγεν αὐτοὺς εἰς τὸν τόπον τὸν καλούμενον Ἑβραϊστὶ Ἁρμαγεδών.
17 Καὶ ὁ ἕβδομος ⸆ ἐξέχεεν τὴν φιάλην αὐτοῦ ⸂ἐπὶ⸃ τὸν ἀέρα· καὶ ἐξῆλθεν φωνὴ μεγάλη ⸂2ἀπὸ τοῦ ναοῦ τοῦ οὐρανοῦ, ἀπὸ τοῦ θρόνου,⸃ λέγουσα, Γέγονεν.
18 Καὶ ἐγένοντο ⸉ἀστραπαὶ καὶ βρονταὶ καὶ φωναί,⸊ καὶ ⸂σεισμὸς μέγας, οἷος οὐκ ἐγένετο⸃ ἀφ᾽ οὗ ⸂2οἱ ἄνθρωποι ἐγένοντο⸃ ἐπὶ τῆς γῆς, τηλικοῦτος σεισμός, οὕτως μέγας.
19 Καὶ ἐγένετο ἡ πόλις ἡ μεγάλη εἰς τρία μέρη, καὶ αἱ πόλεις τῶν ἐθνῶν ἔπεσον· καὶ Βαβυλὼν ἡ μεγάλη ἐμνήσθη ἐνώπιον τοῦ θεοῦ, δοῦναι αὐτῇ τὸ ποτήριον τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦ τῆς ὀργῆς αὐτοῦ.
20 Καὶ πᾶσα νῆσος ἔφυγεν, καὶ ὄρη οὐχ εὑρέθησαν.
21 Καὶ χάλαζα μεγάλη, ὡς ταλαντιαία, καταβαίνει ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐπὶ τοὺς ἀνθρώπους· καὶ ἐβλασφήμησαν οἱ ἄνθρωποι τὸν θεὸν ἐκ τῆς πληγῆς τῆς χαλάζης· ὅτι μεγάλη ἐστὶν ἡ πληγὴ αὐτῆς σφόδρα.