57
क्हिए थेबै मिंए बयन ह्‍युल् तिगोंन् तरिगे
क्वे प्रिंब्मैंए चिबलाइ, “नास आलद्” बिबै भाकार चु क्वे प्रिंन्। दाऊद शाऊलउँइँले न्हेयासि उ न्‍होंर होंबै त्हेए बारेर दाऊदइ चु मिक्‍ताम* प्ह्रिइ।
ङए फिर ल्हयो खमिंन्, ओ परमेश्‍वर, ल्हयो खमिंन्!
क्हिए प्हलेर्न ग्वार योंबर ङ खइमुँ;
चु दु:ख पिंबै सैंमैं आस्योवान् समा
क्हिए प्ह्‍यागोंए न्होंर्न ङइ ग्वार योंब्मुँ।
ङए ल्हागिर तोन्दोंरि लमिंबै
ताँन् भन्दा थेबै परमेश्‍वरनेन् ङइ ग्वार ह्रिइमुँ।
खीजी स्वर्गउँइँलेन् ङलाइ जोगेमिंब्मुँ;
ङलाइ ह्रुगुदिब्मैंलाइ खीजी हौदिब्मुँ।
तिस्याँदे मैंन्
छले खीजी खीए खोंयोंइ आनुबै म्हाँया नेरो खी भर लल् खाँबै परमेश्‍वर ग बिबै ताँ ङलाइ उँइँमिंब्मुँ।
 
ङ सिंहमैं धों तबै म्हिमैंए म्हाँजोर मुँ;
म्हिलाइ नास लबै खेदोमैंने ङ टिल् त्हुइमुँ।
चुमैंए स बर्षा नेरो मे धों तब मुँ,
चुमैंए ले बेल्‍ले छ्यारबै क्होज धों तब मुँ।
 
ओ परमेश्‍वर, क्हि मु भन्दा क्होवाइ मुँ बिसि ताँन् म्हिमैंने उँइँमिंन्;
धै ह्‍युल् तिगोंन् क्हिए थेबै मिंए बयन तरिगे!
 
ङए प्हले क्होसि क्हुरयारिगे बिसि शत्तुरमैंइ जाल तिइमुँ;
शोकइ लमा ङए क्र कुरयाइमुँ।
ङ प्रल् त्हुबै घ्याँजरे चमैंइ होंल्दों ताइमुँ,
दिलेया चमैंइ ताबै होंल्दोंर खेंमैंन् पायाइमुँ।
तिस्याँदे मैंन्
ओ परमेश्‍वर, ङइ क्हिए फिर्न भर लइमुँ,
ङइ क्हिए फिर्न भर लइमुँ।
छतसि ङ बाजा ह्रादै क्वे प्रिंब्मुँ।
ओ ङए ज्यु, छोरद्!
ओ बीणा नेरो सारङ्गी, क्ह्‍युरल्‍ले कै तेद्!
तलेबिस्याँ नाँ न्होंन बिब सेरिगे!
ओ याहवेह, अरू ह्रेंमैंए म्हाँजोर ङ क्हिए मिं थेब् लब्मुँ;
धै ह्‍यु-ह्‍युलर ह्‍यासि क्हिए मिंर क्वे प्रिंब्मुँ।
10 तलेबिस्याँ क्हिए खोंयोंइ आनुबै म्हाँया स्वर्ग भन्दा थेब् मुँ,
क्हिजी पोंबै ताँमैं भर लल् खाँब मुँ,
धै क्हिए भर लल् खाँबै ताँमैंइ मुन् छुइनेम्।
 
11 ओ परमेश्‍वर, क्हि मु भन्दा क्होवाइ मुँ बिसि ताँन् म्हिमैंने उँइँमिंन्!
क्हिए थेबै मिंए बयन ह्‍युल् तिगोंन् तरिगे!
* 57: 57:0 मिक्‍ताम् बिबै मतलब पक्‍का था आरे। 57: 57:0 १ शमू २२:१; २४:३