4
नबूकदनेस्सर उन दुसरा कांसा
नबूकदनेस्सर उन परिपत्र: “पृथ्‍वी इन सप्पा राज्यगोळ, राष्‍ट्रगोळ अदिक भाषागोळ लॉकुर! नीम्द सुख-समृद्धि हापाळ गुणा वाळुसुल.”
“सर्वोच्‍च परमेश्‍वर नान इक अदभुत चिन्ह अदिक चमत्‍कार तोर्सदुन. नान इक ईद वळ्लीद हत कि ना अवरी नीम मा प्रगट माळाईन.”
परमेश्‍वर उन चिन्ह याट भव्‍य आव,
आऊन अदभुत क्याल्सा याट सामर्थ्यपूर्ण आव!
आऊन राज्‍य शाश्‍वत राज्‍य आद,
आऊन शासन पीढ़ी टु पीढ़ी ताका माळकु ईरतद.
“ना, नबूकदनेस्सर तान निवास-स्थान दा सुख-चैन देल ईरीन अदिक तान महल दा सुख-समृद्धि भोगसीन. ना ऊंद कांसा नोळदीन. अद कांसा नान इक अंजुस बुळ्त. याग ना व्हर्स मा मिंगीन आग नान मन दा विचार, अदिक कांसा अन्द नजारा नान इक परेशान माळव. आग ना ऊंद राज आग्या प्रसारित माळदीन कि बेबीलोन द्याश इन सप्पा दरबारी विद्वान नान मुंद प्रस्‍तुत आगुल अदिक नान इक नान कांसा अन्द मतलब हेळुल. आग नान आदेश इन अनुसार ज्‍योतिषी, तांत्रिक, जादु-टोना माळावाळेर अदिक कसदी पंडित नान महल दा बंदुर. ना आंदरी तान कांसा हेळदीन, लेकीन अदुर्द मतलब नान मा प्रकट माळ सकिदील.” अदुर बाद्दा दानिएल बंदुन, आऊन हेसुर नान ईश-द्याव उन हेसुर मा बेलतशस्‍सर ईटकु आत, अदिक आऊन दा पवित्र परमेश्‍वर उन आत्मा निवास माळतद. ना दानिएल उक तान कांसा हेळदीन अदिक आऊन से ईद अंदीन, “हे ज्‍योतिषिगोळ अगुवा, बेलतशस्‍सर! ना जान्सतीन कि नीम दा पवित्र परमेश्‍वर उन आत्मा निवास माळतद, अदिक नीम साटी यातोदारा भी रहस्‍य इन भेद हेळोद कठिन हैलेच. केळी, ना ईद कांसा नोळदीन. नान इक इदुर्द मतलब हेळी. 10 याग ना हासक्या मा मिंगकु ईरीन, आग ना ई दर्शन नोळदीन: ना नोळदीन कि पृथ्‍वी इन बीचोबीच ऊद्‍द मार्र आद अदिक आ मार्र इन ऊंचाई हापाळ ऊंचा आद. 11 अद मार्र वाळुसतेला अच होत अदिक मजबुत आगतेला होत. अद ईट वाळुस्त कि अदुर्द शिखर आकाश इक मुटली कुर्त. अद ईट ऊंचा आगेत कि पृथ्‍वी इन छोर टु कांळ्सली कुर्त. 12 अदुर याल्ला कांळ्सदुर दा सुंदर ईरव अदिक अद कायगोळ देल लदुस्कु ईरोद. अदुर्दा ईट काय ईरव कि सप्पा प्राणी अवरी तिनकु तृप्‍त आग सकोर. अदुर सावली दा सप्पा वन-पशु बसेरा माळोर. अदुर डगालीगोळ मा आकाश इन पक्षिगोळ गोदा माळ कोंडीदुर. पृथ्‍वी इन प्राणी अदुर काय तिनकु तान भरण-पोषण माळतोगोर.”
13 “याग ना हासक्या मा मिंगकु तान मन दा ईद दर्शन नोळीन, आग ना दर्शन दा ऊंद पहरेदार उक नोळदीन. आव पवित्र दूत ईरोन, जो स्‍वर्ग टु ल्‍यालमा ईळदुन.” 14 आव ऊंचा दण्ण देल कारदुन, अदिक ईद अंदुन, “ई मार्र इक कडु बुळी, अदिक इदुर डगालीगोळ इक छाट्सबुळी. इदुर याल्लागोळ इक झाड्सबुळी, अदिक इदुर कायगोळ इक बगरूसबुळी. इदुर सावली दा कुर्तकु वन पशुगोळ इक तुळकाळ्सबुळी. इदुर डगाली दा बसेरा माळावाळेर पक्षिगोळ इक उळुसबुळी.” 15 “लेकीन भूमी मा अदुर तना अक बिट्ट बुळी, अदिक अदुर्द जड़ इक अगुळ बाळी. तना अक लोहा अदिक पीतल इन जंजीर देल कट्टी, अदिक अदरी मैदान दा हसीद काड्डा अन्द न्याड्या बिट्टबुळी, ताकी अद आकाश इन ओद देल सींचुस्कु आगुल अदिक पशु उन घाई भूमी इन काड्डा तिनुल.” 16 अदुर मन बदलुसुल! “अदरी मंळसा अन्द मन इन बदला पशु उन मन सिकुल. अद येळ वर्षगोळ ताका ईदा दशा दा ईरूल.”
17 “ईद आग्या पहरेदारगोळ्द निर्णय देल पवित्र दूतगोळ्द वचन इन अनुरूप आद. ईद इदुरसाटी कोटकु आत कि जीव-लोक इन प्राणी जान्स कोमुल कि सर्वोच्‍च परमेश्‍वर मंळसागोळ्द राज्‍य मा शासन माळतान, अदिक आव यारी चाहासतान, आऊक ईद राज्‍य कोळतान, अदिक अदुर मा शासन माळोर साटी स्यांळ से स्यांण मंळसा अक भी नियुक्‍त माळतान.”
18 “राजा नबूकदनेस्सर, ना ईद कांसा नोळदीन. ईग, नीव, अद बेलतशस्‍सर, इदुर्द मतलब हेळी; यतिकी नान राज्य अन्द यावारा भी दरबारी विद्वान इदुर्द मतलब नान इक हेळ सकीदील. लेकीन नी नान कांसा अन्द मतलब हेळ सकत्या; यतिकी कि पवित्र परमेश्‍वर उन आत्मा नीम दा निवास माळतद.”
दानिएल उन द्वारा कांसा अन्द अर्थ हेळोद आगोद
19 “ईद केळकु दानिएल, यारी बेलतशस्‍सर अनतार, थ्वाळासा समय ताका सुंगा नीदुरकु ईत्तुन. आऊन दिल दा हापाळ विचार बंदव, जो आऊक व्‍याकुल माळ बुटव.” ना अंदीन, “हे बेलतशस्‍सर, नान कांसा, अथवा अदुर्द मतलब देल नी व्‍याकुल आगबाळ.” बेलतशस्‍सर उत्तर कोट्टुन, “महाराज, नान स्‍वामी! काश, ईद कांसा नीन दुश्मनगोळ साटी ईरूल, इदुर्द मतलब नीन दुश्मनगोळ मा बिळुल!”
20 “महाराज, जो मार्र नी नोळ्द, अदिक जो वाळुस्कु मजबूत आगेत, अदिक जो ईट वाळुस्त कि अदुर्द स्यांडा आकाश इक मुटली कुर्त, अदिक ईट ऊंचा आगेत कि पृथ्वी इन दी टु कांळ्सली कुर्त; 21 अदुर्द याल्लागोळ कांळ्सदुर दा सुंदर ईरव, अदिक जो कायगोळ देल लदुस्कु ईरोद; अदुर्द ईट कायगोळ हतकु ईरव कि अवरी तिनकु सप्पा प्राणी तृप्‍त आग सकोर; अदुर्द सावली दा सप्पा वन-पशु बसेरा माळतोगव; अदिक अदुर्द डगालीगोळ मा आकाश इन पक्षिगोळ गोदा माळीदुर, 22 अद मार्र नी हुय, महाराज! नी इच वाळुस्कु शक्‍तिशाली आगेग्या. नीन महानता वाळुस्कु आकाश इक मुटली कुर्त. नीन राज्‍य पृथ्‍वी इन नाकु दी पहुंचुसेत.”
23 जो पवित्र पहरेदार नी नोळ्द, जो स्‍वर्ग टु ल्‍यालमा ईळदुन अदिक जो ऊंचा दण्ण देल ईद अंदुन कि “ई मार्र इक कडुकु नष्ट माळबुळी, लेकीन भूमी मा इदुर तना अक बिट्टबुळी, अदिक इदुर्द जड़ इक अगुळ बाळी. लेकीन तना अक लोहा अदिक पीतल इन जंजीरगोळ देल कट्टी, अदिक अदरी मैदान दा हिवरा काड्डा दा बिट्ट बुळी, ताकी अद आकाश इन ओद देल सींचुसकु आगुल, अदिक वन-पशु उन घाई अद भूमी इन काड्डा तिनुल. अद येळ वर्षगोळ ताका ईदा दशा दा ईरूल.” 24 महाराज, अदुर्द ईद मतलब आद: सर्वोच्‍च परमेश्‍वर उन आदेश आद; आव नीन प्रति ईद निर्णय माळदुन, अदिक ईद नीन मा घटित आदीत: 25 नी मंळसा-समाज इन न्याड्या टु तेगुकु आद्या, अदिक नीन इक वन-पशुगोळ सांगुळ ईरोद बिद्दीत. नी वस्तागोळ घाई काड्डा तिनद्या, अदिक आकाश इन ओद दा हस आद्या. येळ वर्ष ताका नीन ईदा दशा ईत्तीत. अदुर बाद्दा नीन इक अनुभव कि सर्वोच्‍च परमेश्‍वर अच मंळसागोळ्द राज्य मा शासन माळतान, अदिक आव यारी चाहासतान, आऊक ईद राज्य कोट्ट बुळतान.
26 “पवित्र स्वर्गदूत ईद आदेश कोटीदुन कि तना अक जड़ इन सांगुळ बिट्ट बुळी. अदुर्द ईद मतलब आद: या समय नीन इक अनुभव आगेदीत कि स्‍वर्ग दा विराजमान परमेश्‍वर अच मानव-जाति मा राज्‍य माळतान, आ समय अच नीन राज्‍य नीन इक प्राप्‍त आगेदीत. 27 ना नीन से निवेदन माळतीन, नी नान ईद सुझाव स्‍वीकार माळ: वळ्लीद आचरण माळ तान पाप इन बंधनगोळी मुरू बुळ. नी पीड़ितगोळ्द प्रति दया माळ अधर्म देल मुक्‍त आगेग. आग संभव आद कि नीन शांति इन ईव दिनगोळ लंबा आगेगुल.”
28 ईद सप्पा येनारा नबूकदनेस्सर मा घटुस्त. 29 हन्नेळ तिंगुळ इन बाद्दा ना बेबीलोन इन राजमहल इन छत मा वोयाळीन. 30 आग ना सोचदीन, “येन ईद बेबीलोन नगर महान हैलेच? ना इदरी तान धोळ ताकत देल माळदीन ताकी ईद नान राजधानी बन्सुल अदिक इदुर माध्‍यम देल नान बड़ाई इन नाकु दी प्रशंसा आगुल.” 31 ईव शब्‍द नान बाय दा अच ईरव कि अचानक स्‍वर्ग टु ईद आवाज केळकु बत्त: “हे राजा नबूकदनेस्सर, ईद मात नीन से अंदकु आगेत्याद. नीन राज्य नीन कय देल होटबुळ्त! 32 नी मंळसा-समाज इन न्याड्या टु तेगुकु आद्या, अदिक नीन इक वन-पशुगोळ सांगुळ ईरोद बिद्दीत. नी वस्ता घाई काड्डा तिंद्या. येळ वर्षगोळ ताका नीन ईद अच दशा ईत्तीत. अदुर्द बाद्दा अच नीन इक अनुभव आदीत कि सर्वोच्‍च परमेश्‍वर अच मंळसागोळ्द राज्य मा शासन माळतान, अदिक आव यारी चाहासतान, आऊका ईद राज्‍य कोट बुळतान”
33 “अदा समय ईद वाणी नान मा पुरा आत. आव मंळसा-समाज इन न्याड्या टु तेगुकु आदुन. आव वस्तागोळ घाई काड्डा तिंदुन. आऊन मय आकाश इन ओद इन बुंदगोळ देल हस आत. आऊन चुट्टी गरूड़ इन कालगोळ घाई ऊंद-ऊंद वाळुसदव. आऊन नखगोळ चिड़ियागोळ चंगुल इन घाई धोळ-धोळ आगेदव.”
नबूकदनेस्सर द्वारा परमेश्‍वर उन स्तुतिगान
34 “येळ वर्षगोळ बितुसदुर बाद्दा ना नबूकदनेस्सर स्‍वर्ग इन दी दीनता देल कण्‍णगोळ नेगदीन, अदिक नान विवेक वापस बत्त. ना सर्वोच्‍च परमेश्‍वर उक धन्‍य अंदीन, जो सदा-सर्वदा जीत्ता आन.” ना ई शब्दगोळ दा आऊन महिमा अदिक स्‍तुति माळदीन;
“परमेश्‍वर उन राज्‍य हमेशा साटी आद;
आऊन शासन पीढ़ी टु पीढ़ी माळकु ईरतद.
35 पृथ्‍वी इन पुरा ईरावाळेर
आऊन मुंद नगण्‍य आर;
आव स्‍वर्ग इन सेना दा,
पृथ्‍वी इन प्राणिगोळ न्याड्या,
तान इच्‍छा अन्द अनुसार क्याल्सा माळतान.
याऊ आऊन कय रोक्स सकालुन,
अदिक प्रश्‍न केळोद साहस माळ सकालुन,
कि ‘नी ईद येन माळ्द?’ ”
36 “अदा समय नान विवेक वापस बत्त. नान राज्‍य इन कीर्ति इन साटी नान प्रताप अदिक वैभव नान इक मात प्राप्‍त आगेदव. अदिक नान मंत्री अदिक प्रधान लॉकुर नान से भेंट माळोर साटी बरली कुरतुर, अदिक ना मात्त तान राज्य इन म्याकुच राजा अन्द रूप दा प्रतिष्‍ठित आगेदीन. नान महानता मात वाळुसेत.”
37 “ईग ना, नबूकदनेस्सर, स्‍वर्ग इन राजा अन्द स्‍तुति अदिक महिमा माळतीन, आऊन गुणगोळ्द हाळ हाळतीन; यतिकी आऊन सप्पा क्याल्सा खरा, अदिक हर ऊंद व्‍यवहार न्‍यायपूर्ण आद.”
“जो मंळसा घमण्‍ड देल ताल्ला म्याकुच माळकु नळुतान, आऊक आव नीचा माळ सकतान.”