12
तान हारोदपन इन दिनगोळ दा तान सृष्टीकर्ता परमेश्वर उक याद ईट, ईलारा ई दिनगोळ बाद्दा अव दिन अदिक वर्ष बंदव याग नी ईद अंद्या, “ईग जीवन दा नान इक आनन्द सिकाल्द.” आ दिनगोळ दा नीन साटी सूर्य अदिक प्रकाश, चन्द्रमा अदिक तारा अन्धकारमय आगेदव. नीर तुमकु बादल भूमी मा माळ हुळकु वापस होदव. आ दिनगोळ दा नीन रक्षा माळावाळा नळ्गली कुरतान, ताकतवर भी झुकसेदार. संख्या दा कम आगोद कारण हल्ल आमली कचोद बिट्टबुटाव. खिळकी दा टु झाकसावाळा अन्द कण्णगोळ धुंधला बिदोदव. सळक इन दी तेरावाळा कीव बन्द आगेदव. चक्की पिसुसोद आवाज धीमा आगेदीत. नी चिड़ीया अन्द चहचहासोद देल भी जप देल येदोद्या. नीन सप्पा स्वर धीमा बिदोदाव. थ्वाळासा ऊंचाई येरदुर दा नीन इक अंज्क हत्तीत. गली-कुचगोळ देल नी आतंकित आद्या. बादाम इन मार्रगोळ दा पंखुळीगोळ खिलस्याव. टिड्डी भी रेंग्सकु नळुली कुरताव. लेकीन नीन अभिलाषागोळ सोतोदाव, अदिक नी तान शाश्वत निवास जागा अक प्रस्थान माळ्‍या. भाळा अन्द वर्लावाळेर-पिटसावाळेर लॉकुर गली-कुचगोळ इक घेर्स कोंडार. बेळ्ली इन तार मुरदोदीत, व्हान्ना अन्द प्याला मुरदोदीत. झरना अन हात्ती माळका वोळदोदीत, भाँय इन हात्ती जाळी मुरदोदीत. आग मुण्ण मुण्ण दा मिलुसेदीत, अदिक आत्मा परमेश्वर उन हात्ती होटोदीत, यारी आऊक प्रदान माळीदुन. सभा-उपदेशक ईद अनतान: सप्पा बेकार आद, सप्पा बेकार आद. बिना संकोच सप्पा येनारा बेकार आद!
मंळसा अन्द पुरा कर्तव्य
सभा-उपदेशक बुद्धिमान रा ईरोन, आव प्रजा अक ग्यान भी कल्सतेला ईत्तुन. अदिक ध्यान हचकु अदिक जाँच-परख माळकु हापाळ सा नीतिवचन क्रम देल ईटतोगोन. 10 उपदेशक मनोहर शब्द ढुंढ्सदुन अदिक सच्चाई इन शिक्षा कोळावाळा वचन लिख्सदुन. 11 “बुद्धिमान मंळसा अन्द कथन अंकुश इन घाई ईरताव. सभा अन्द मुखियागोळ्द द्वारा कोटकु ईव संकलित कथन, मजबूती देल ठोक्सकु खूटिगोळ घाई आद, यतिकी इंदुर दाता ऊंद मात्र ‘चरवाह’ आन. 12 प्रिय चेला, इंदुर अलावा अन्य शिक्षागोळ देल सावधान ईरेतीर. हापाळ किताबगोळ्द रचना-क्याल्सा अन्द अन्त आगाल्द. हापाळ वाचुसदुर देल मय थकसेगतद.” 13 जो येनारा नीव केळदीर, अदुर्द सार ईद आद : नीव परमेश्वर उन अंज्क ईटी, अदिक आऊन आग्यागोळ्द पालन माळी; यतिकी मंळसा अन्द पुरा धर्म ईदा हुन. 14 परमेश्वर मंळसा अन्द हर ऊंद कर्म अक, आऊन सप्पा होचकु मातगोळ इक, चाहे अव भला आगुल या बुरा, न्याय इन समय प्रस्तुत माळ्यान.