2
1 ना तान दिल दा अंदीन, “नळ, ईग ना नीनी आनंद इन द्वारा जाचाईन, कि आनंद येन आद, लेकीन ना ईद भी नोळदीन कि ईद भी बेकार आद.”
2 नान इक हासी-खुशी इन बारा दा अनोद बित्त, “ईद पागलपन आद,” अदिक आनंद इन बारा दा “ईद येन क्याल्सा अन्द आद?”
3 ना मन दा सोचदीन कि याता प्रकार देल नान बुद्धि बन्सकु ईरूल अदिक ना तान जीव इक अंगुर इन रास्सा कुडोर से याता प्रकार बहलुसाईन अदिक ह्यांग मुर्खता अक हुडुकु ईराईन, यागासताका मालुम माळ कोमालीन कि अद वळ्लीद क्याल्सा यातोद हुन यदरी मंळसा तान जीवन तीम माळतेला ईरूल.
4 ना धोळ-धोळ क्याल्सा माळदीन. ना तान साटी महल माळदीन अदिक अंगुर इन बेली हचदीन.
5 ना तान साटी बगीचा अन्द बेली हचदीन अदिक ई बेलीगोळ दा हर प्रकार इन कायगोळ्द मार्र हचदीन.
6 ना तान साटी क्यार्रागोळ अगुळदीन, यलीद नीर देल आळी दाकळव मार्रगोळ इक नीर कोटकु आगोद.
7 ना दास-दासीगोळी कोंडीन. नान हात्ती आ गुलामगोळ भी ईरोर, यार्द जनम नान दा महल दा आगीत. नान हाती गोसी-वस्तागोळ्द ईट रेवड़ अदिक म्यांडा-मर्रगोळ्द ईट झुंड ईरव याट कि यरूशलेम दा यातोदु स्वामी अन हाती ईला ईरव.
8 इदुर अलावा ना राजागोळ्द अदिक प्रदेश इन व्हान्ना, बेळ्ली अदिक धन भी तान हात्ती जमा माळकु ईटीदीन. नान दरबार दा हापाळ गायिकागोळ अदिक गायक ईरोर. नान हात्ती गंळ्सुर दिल बहलुसावाळेर हापाळ रखेल आर्तेर भी ईरोर.
9 ई प्रकार ना तान से पयले नोर सप्पा यरूशलेम इन ईरावाळेर से येक्कुल महान अदिक धनवान आगेदीन; तरी भी नान बुद्धि नान सांगुळ बिट्टीदिल.
10 या वस्तुगोळी नोळोद नान इच्छा आत, ना अवरी भरपुर नजर देल नोळदीन. ना यातोदु प्रकार इन आनंद देल तान ह्दय वंचित ईटीदिल, यतिकी नान ह्दय नान मेहनत इन सप्पा क्याल्सागोळ दा आनन्द ताकोमोद अदिक ईदा आनन्द नान सप्पा मेहनतगोळ्द ईनाम ईरोद.
11 आग ना तान क्याल्सागोळ मा विचार माळदीन, ना आ मेहनत मा भी सोचदीन जो ना आ क्याल्सागोळ मा माळीदिन. नान इक अनुभव आत कि ईव सप्पा बेकार आव, ईद मान्सी हवा अक हुडोद आद. ई धरती मा मंळसा अन्द क्याल्सा अदिक मेहनत देल येनु लाभ हैलेच.
12 ईग ना बुद्धि, पागलपन अदिक मुर्खता मा विचार माळली कुरतीन, यतिकी उत्तराधिकारी जो राजा अन्द हिंद बंदान, आव येन माळ सकतान? सिर्फ अदा, जो आगतेला बरेत्याद?
13 ना नोळदीन कि जसा अंधकार देल प्रकाश श्रेष्ठ आद हांग अच बुद्धि मूर्खता देल श्रेष्ठ आद.
14 बुद्धिमान मंळसा अन्द ताल्ला दा आऊन कण्णगोळ ईरताव, अदिक आव नोळकु नळुतान, लेकीन मूर्ख मंळसा अंधकार दा टटुलस्तान. तौभी नान इक ईद अनुभव आत कि मूर्ख अदिक बुद्धिमान येढ्ढु मुंदुर दशा ऊंद घाई आगतद .
15 ना तान दिल दा अंदीन, “जो दशा मूर्ख अन्द आगतद, अदा नांद भी आदीत. बाक ना ईट बुद्धिमान यती आदीन?” अत: ना तान दिल दा अंदीन, “मूर्ख आगोद, अथवा बुद्धिमान आगोद भी बेकार आद.”
16 यतिकी ह्यांग मूर्ख अन स्मृति स्थायी ईराल्द हांग अच बुद्धिमान उन भी स्मृति स्थायी ईराल्द. थ्वाळासा अच दिनगोळ दा लॉकुर सप्पा मार्तोगतार. ह्यांग मूर्ख सायतान हांग अच बुद्धिमान भी.
17 नान इन जीवन देल घृणा आगेत, यतिकी धरती मा माळ्द सप्पा क्याल्सा नान इक बुरा हतली कुरतव. ईव सप्पा बेकार आव, ईद मान्सी हवा हुडोद आद.
18 ना नोळदीन कि नान इक तान मेहनत इन फल आ उत्तराधिकारी इन साटी बिटकु होगोद बिद्दीत जो ना हिंद बरावाळा आन. अत: नान इक तान पुरा मेहनत देल घृणा आगेत जो ना धरती मा माळीदिन.
19 याव जानस्तान कि ना उत्तराधिकारी बुद्धिमान ईत्तान अथवा मूर्ख? तौभी धरती मा आव नान पुरा मेहनत इन फल इक भोगस्यान अदिक जो येनारा ना बुद्धि देल जमा माळदीन आव अदुर्द स्वामी आदान. अत: ईद भी बेकार आद.
20 इदुरसाटी ना धरती मा माळ्द तान पुरा मेहनत इन प्रति निराश आगेदीन. अदुर देल विमुख आगेदीन.
21 यागल्यारा हिंग भी आगतद कि मंळसा बुद्धि, ग्यान अदिक कौशल देल मेहनत माळतान लेकीन आव अदुर्द फल आ मंळसा अन्द द्वारा भोगसोर साटी बिट्ट बुळतान, जो अदुर साटी येनु भी मेहनत माळीदील. ईद भी बेकार आद अदिक हापाळ बुरा आद.
22 धरती मा मन हचकु माळ्द मेहनत देल मंळसा अक येन लाभ?
23 खरा केळी रा आऊन जीवन इन सप्पा दिन दुखगोळ देल तुमकु ईरताव, अदिक आऊन क्याल्सा सन्तोष हैलेच, उल्टा सन्ताप पैदा माळतान. ईळ्ल इक भी आऊन मन इक चैन सिकाल्द. ईद भी बेकार आद.
24 मंळसा अन्द साटी इदुर से येक्कुल वळ्लीद मात अदिक यातु हैलेच कि आव तिनुल-कुडुल अदिक आनन्द इन सांगुळ मेहनत माळुल. लेकीन ना नोळदीन कि ईद भी परमेश्वर उन कय देल प्राप्त आगतद.
25 यतिकी आऊन बिना याव मंळसा तिन-कुडु सकतान, अदिक आनंद माळ सकतान?
26 या मंळसा से परमेश्वर प्रसन्न आगतान आव आऊका बुद्धि, ग्यान अदिक आनन्द प्रदान माळतान. पापी मंळसा से परमेश्वर कठोर मेहनत माळसुसतान. पापी मंळसा परमेश्वर उन प्रिय मंळसा अन्द साटी धन जमा माळतान अदिक अदरी संचित माळतान. अत: ईद भी बेकार आद, ईद मान्सी हवा अक हुडोद आद.