14
मेमना अदिक अदुर लॉकुर
बाक ना नजर माळदीन, अदिक नोळी, आ म्यांडा अन्द पाड्डा सिय्योन पहाळ मा नीदुरकु आद, अदिक अदुर सांगुळ ऊंद लाख चौवालीस हजार मुंदुर आर, यार ह्याणा मा आऊन अदिक आऊन आप्प उन हेसुर लिख्सकु आद. अदिक स्वर्ग टु नानी ऊंद हिंग शब्द केळ बत्‍त जो नीर इन हापाळ धारागोळ अदिक बळा गर्जन इन शब्द ईरोद, अदिक जो शब्द ना केळदीन अद हिंग ईरोद मान्सी वीणा मुरसावाळेर वीणा मुरसेत्यार. आंदुर सिंहासन इन मुंद अदिक नाकु प्राणीगोळ अदिक स्याणागोळ्द मुंद ऊंद व्हाशोद हाळ हाळोर. आ ऊंद लाख चौवालीस हजार लॉकुरी बिटकु, जो पृथ्वी मा टु कोंडकु आगीदुर, यारू आ हाळ इक कलु ईला सकोर. इंदुर आंदुर उर जो आर्तेर सांगुळ अशुध्द आगीदील, पर कुवारा आर; इंदुर आंदुरा उर कि येल्यारा म्यांडा अन्द पाड्डा होगतद, अऊर आऊन हिंद आगेगतार; इंदुर रा परमेश्वर उन निमित्त पयला फल आगोर साटी मंळसागोळ दा टु कोंडकु आग्यार. आंदुर बाय दा टु यागलु ख्वाटा मात होटीदिल, आंदुर निर्दोष आर.
मुर स्वर्गदूत
बाक ना ऊंद अदिक स्वर्गदूत उक आकाश इन न्याड्या दा उळुसतेला नोळदीन, यार हात्‍ती पृथ्वी माकळोर ईरावाळेर्द हर ऊंद जाती, अदिक कुल, अदिक भाषा, अदिक लॉकुरी केळसोर साटी अनन्त खुशखबरी ईरव. स्वर्गदूत धोळ शब्द देल अंदुन, “परमेश्वर से अंजी, अदिक आऊन महिमा माळी, यतिकी आऊन न्याय माळोद समय होट बंदाद; अदिक आऊन भजन माळी, याव स्वर्ग अदिक पृथ्वी अदिक समुद्र अदिक नीर इन झरना माळ्यान.”
बाक इदुर बाद्दा ऊंद मात्‍त, दुसरा, स्वर्गदूत ईद अनतेला बंदुन, “बित्त, आ धोळ बेबीलोन बित्त, यार तान व्यभिचार इन कोपमय सारा पुरा जातीगोळी इक कुळस्याद.”
बाक इंदुर बाद्दा ऊंद मात्‍त, तीसरा, स्वर्गदूत धोळ शब्द देल ईद अनतेला बंदुन, “जो यावारा आ पशु अदिक अदुर्द मूर्ति इन पुजा माळुल, अदिक तान ह्याणा या तान कय मा अदुर्द छाप ताकोमुल 10 अद परमेश्वर उन प्रकोप इन निरी सारा, जो आऊन सिट्ट इन कटोरा दा हाक्‍कु आग्याद, कुळदान अदिक पवित्र स्वर्गदूतगोळ्द मुंद अदिक म्यांडा अन्द पाड्डा अन्द मुंद बेक्‍की अदिक गन्धक इन पीळा दा बिद्दान. 11 आदुर्द पीळा अन्द धुंगा हमेशा हमेशा येळतेला ईत्‍तीत, अदिक जो आ पशु अदिक अदुर्द मूर्ति इन पुजा माळतार, अदिक जो अदुर हेसुर इन छाप ताकोमतार, आंदरी ईळ्लक हागुल चैन सिकतीदील.”
12 पवित्र लॉकुर्द धीरज इदुर दा आद, जो परमेश्वर उन आग्यागोळ इक मान्सतार अदिक यीशु मा विश्वास ईटतार.
13 बाक ना स्वर्ग टु ईद शब्द केळदीन, “कि लिख्स: जो मुर्दा प्रभु दा सायतान, आंदुर ईग टु धन्य आर.”
आत्मा अनतद, “हव, यतिकी आंदुर तान पुरा मेहनत देल आराम ताकोंडार, अदिक आंदुर कार्य आंदुर सांगुळ ईत्‍ताव.”
कटाई
14 ना दृष्टी माळदीन, अदिक नोळी, नान मुंद ऊंद बिळीद ढग आद, अदिक आ ढग मा मंळसा अन पार उन घाई यावारा कुर्तकु आन, आऊन ताल्ला मा व्हान्ना अन्द मुकुट अदिक कय दा पन्यार कुळगुल आद. 15 बाक ऊंद अदिक स्वर्गदूत मंदिर दा टु होटकु आऊन से, जो ढग मा कुर्तकु ईरोन, धोळ शब्द देल कारूकु अंदुन, “तान कुळगुल हचकु कटाई माळ, यतिकी कटाई इन समय होट बंदान, इदुरसाटी कि पृथ्वी इन केई इन फसल हण्ण आगेग्याद.” 16 इदुरसाटी जो ढग मा कुर्तकु ईरोन आव पृथ्वी मा तान कुळगुल हचदुन, अदिक पृथ्वी इन केई इन कटाई माळदुन.
17 बाक ऊंद अदिक स्वर्गदूत आ मंदिर दा टु होट्टुन जो स्वर्ग दा आन, अदिक आऊन हात्‍ती भी पन्यार कुळगुल ईरोद.
18 बाक ऊंद अदिक स्वर्गदूत, यारी बेक्‍की मा अधिकार ईरोद, वेदी दा टु होट्टुन, अदिक यार हात्‍ती पन्यार कुळगुल ईरोद आऊन से धोळ शब्द देल अंदुन, “तान पन्यार कुळगुल हचकु पृथ्वी इन अंगुर इन केई इन काय इन गुच्छा कडुकोम, यतिकी अद अंगुर इन काय हण्ण आगेग्याद.” 19 आग आ स्वर्गदूत पृथ्वी मा तान कुळगुल हचदुन अदिक पृथ्वी इन अंगुर इन गुच्छा अन्द काय कडुकु तान परमेश्वर उन प्रकोप इन धोळ रसकुण्ड दा हाक्‍क बुट्टुन; 20  अदिक नगर इन व्हार्या आ रसकुण्ड दा अंगुर मेटकु आदव, अदिक रसकुण्ड दा टु ईट रक्ता होळ्त कि घ्वाळा अन्द लगामगोळ ताका पहुचुस्त, अदिक मुर सौ किलोमीटर ताका वाहुसेत.
14:1 १४:१ प्रकाशितवाक्य ७:३ 14:8 १४:८ प्रकाशितवाक्य १८:२ 14:20 १४:२० प्रकाशितवाक्य १९:१५