13
Jesús þvær fætur lærisveinanna
Það var komið kvöld daginn fyrir páskahátíðina. Jesús vissi, að stund hans var komin að fara burt úr þessum heimi og til föðurins á himnum. Þegar þeir neyttu kvöldmáltíðarinnar hafði Satan þegar skotið því að Júdasi Símonarsyni Ískaríot, að nú væri einmitt rétti tíminn til að framkvæma þá fyrirætlun sína að svíkja Jesú.
Jesús vissi að faðirinn hafði gefið honum allt vald og að hann var kominn frá Guði og mundi snúa aftur til Guðs.
Jesús stóð nú upp frá kvöldmáltíðarborðinu, fór úr kyrtlinum og batt stóran klút um mitti sér. Síðan hellti hann vatni í skál og tók að þvo fætur lærisveinanna og þurrka þá með klútnum sem hann hafði um mittið.
Þegar hann kom að Símoni Pétri, sagði Pétur: „Meistari, ætlar þú að fara að þvo mér um fæturna?“
„Þú skilur þetta ekki núna en seinna muntu skilja það,“ svaraði Jesús.
„Nei,“ mótmælti Pétur, „þú skalt aldrei fá að þvo fætur mína!“
„Ef ég geri það ekki, getur þú ekki verið lærisveinn minn,“ sagði Jesús.
„Þá skaltu ekki aðeins þvo fæturna, heldur einnig hendurnar og höfuðið!“ hrópaði Pétur.
10 „Sá sem hefur baðað sig,“ svaraði Jesús, „þarf aðeins á fótaþvotti að halda til að teljast hreinn. Nú ertu hreinn – en þannig er ekki með alla sem hér eru.“ 11 Þetta sagði Jesús, því hann vissi vel hver mundi svíkja hann.
12 Eftir fótaþvottinn fór Jesús aftur í kyrtilinn, settist niður og spurði: „Skiljið þið hvað ég var að gera? 13 Þið segið við mig: „Meistari“ og „Herra“ og það er rétt, því það er ég. 14 En fyrst ég, sem er herra ykkar og lærifaðir, hef þvegið fætur ykkar, þá ber ykkur einnig að þvo fætur hvers annars. 15 Ég hef gefið ykkur fordæmi – þið skuluð fara eins að. 16 Það er vissulega satt, að þjónninn er ekki meiri en húsbóndi hans, ekki er heldur sendiboðinn æðri þeim sem sendi hann. 17 Þetta skiljið þið – en farið nú eftir því og þá mun það verða ykkur til blessunar.
18 En þetta á þó ekki við um ykkur alla. Ég valdi ykkur og þekki ykkur mætavel hvern og einn. Biblían segir: „Sá sem neytir kvöldverðar með mér, mun svíkja mig.“ Þessi orð munu rætast fyrr en varir. 19 Ég segi ykkur þetta núna, svo að þið trúið mér þegar það er komið fram. 20 Ég segi ykkur sannleikann: Sá sem tekur á móti þeim er ég sendi, tekur á móti mér, og sá sem veitir mér viðtöku, veitir föður mínum viðtöku sem sendi mig.“
„Einn ykkar mun svíkja mig“
21 Skyndilega var sem mikil angist gripi Jesú og hann hrópaði: „Já, satt er það, einn ykkar mun svíkja mig!“ 22 Lærisveinarnir litu hver á annan og hugsuðu: Hver skyldi það vera? 23 Þar eð ég sat næstur Jesú við borðið og var nánasti vinur hans, 24 gaf Símon Pétur mér merki um að spyrja hann hver sá væri sem vinna myndi slíkt ódæði.
25 Ég sneri mér því að honum og spurði: „Drottinn, við hvern áttu?“
26 „Þann, sem ég gef þennan brauðbita,“ svaraði Jesús.
Þegar hann hafði dýft brauðinu í sósuna rétti hann það Júdasi Símonarsyni, Ískaríot.
27 Jafnskjótt og Júdas hafði borðað það, kom Satan í hann. Jesús sagði þá við hann: „Flýttu þér að gera það sem þú ætlar þér.“
28 Enginn hinna, sem sátu til borðs, skildi þessi orð Jesú. 29 Sumir héldu að hann væri að segja Júdasi að fara og greiða fyrir matinn eða gefa fátækum peninga, því að Júdas sá um sjóðinn. 30 Og Júdas yfirgaf þá þegar í stað og gekk út í nóttina.
31 Þegar hann var farinn sagði Jesús: „Nú er tíminn kominn. Innan skamms mun dýrð Guðs umlykja mig. Allt það, sem fyrir mig mun koma, mun vegsama Guð. 32 Nú er þess stutt að bíða að Guð gefi mér dýrð sína. 33 Elsku börnin mín, bráðum verð ég að fara og yfirgefa ykkur. Og þótt þið leitið mín, munuð þið ekki finna mig – eins og ég sagði við leiðtoga þjóðarinnar.
34 Nú gef ég ykkur nýtt boðorð: „Elskið hver annan jafn innilega og ég hef elskað ykkur.“ 35 Af því skulu allir sjá, að þið eruð lærisveinar mínir, að þið elskið hver annan.“
36 Þá sagði Símon Pétur: „Meistari, hvert ætlar þú að fara?“
„Þú getur ekki fylgt mér þangað núna,“ svaraði Jesús, „en seinna muntu gera það.“
37 „Hvers vegna ekki núna?“ spurði Pétur, „ég er reiðubúinn að deyja fyrir þig:“
38 „Ertu það?“ spurði Jesús, og sagði svo: „Nei, það ertu ekki, því að áður en haninn galar í fyrramálið muntu þrisvar neita því að þú þekkir mig.“