୬
ଟାପ୍ତି ଅର୍ତ
୧ ତେନି ୱେନ୍କା ନାନୁ ସୁଡ଼ୁତା, ମେଣ୍ତାପିଲା ସାତଗୋଟା ସିଲ୍ଆତିମାନି ମାଣ୍କୁ ଆଗ୍ଡ଼ିରିକା ରୁକ୍ତାନ୍ ମାରି ନାଲିଗି ଜାତୁଙ୍ଗାଁ ମାଣ୍କୁ ଅରେନ୍ ନାଙ୍ଗିଁ ବାଦଡ଼ ଡିଡ଼୍ଜିନି ବଲୁଦାନ୍ ଇର୍ହାନ୍, “ରାଆ !”
୨ ନାନୁ ମାର୍ଜି ସୁଡ଼ୁତା, ଉନ୍ଡ୍ରି ଅଡ଼ିନି ଗଡ଼ା, ଗଡ଼ାଦୁ ଏକ୍ତିମାନି କିୟୁଦୁ ଧନୁ ଆସ୍ତାମାରାନ୍ । ୱାନିଙ୍ଗ୍ ଉନ୍ଡ୍ରି ମୁକୁଟ୍ ସିଆୟ୍ଆତାତ୍ ମାରି ୱାନ୍ ଜିଣାନି ଉଣ୍ତିଙ୍ଗ୍ ସୋତାନ୍ ।
୩ ତାନି ୱେନେକା ମେଣ୍ତାପିଲା ମାରିଉନ୍ଡ୍ରି ସିଲ୍ ରୁକୁତାନ୍ ମାରି ମାରିଉନ୍ଡ୍ରି ଜାତୁ ନାଙ୍ଗିଁ ଇର୍ହାତ୍, “ରାଆ ।”
୪ ନାନୁ ସୁଡ଼ୁତା, ନେତେର୍ ରଙ୍ଗ୍ତି ମାରି ଉଣ୍ତ୍ରି ଗଡ଼ା । ଦେସ୍ତାନ୍ ସାନ୍ତି ଆକ କିନି ଉଣ୍ତିଙ୍ଗ୍ ୱାନି ସାଲାକିନିୱାନିଙ୍ଗ୍ଁ ଅଦିକାର୍ ପୁଟ୍ତାତ୍, ଲୋକୁ ଏଣ୍ଡେସ୍ ଜୁଦ୍ କିଜି ନିଜେ ନିଜେଦିଙ୍ଗ୍ ସାପିସ୍ କିଆଇଆନାର୍ ୱାନି କିୟୁଦୁ ଉନ୍ଡ୍ରି ପେରିକାଣ୍ତା ପୁଟ୍ତାତ୍ ।
୫ ତାନିୱେନ୍କା ମେଷସାବକ ତିନି ନମ୍ୱର୍ତି ସିଲ୍ଆତିକା ରୁକୁତାନ୍ ମାରି ମାରି ଅରେନ୍ ଲୋକୁ ନାଙ୍ଗିଁ ଇର୍ହାନ୍, “ରାଆ ସୁଡ଼ୁଆ ।” କାର୍ନି କଲର୍ତି ଗଡ଼ା; ଆୟା ଗଡ଼ାସାଲାକିନିୱାନି କିୟୁଦୁ ଉନ୍ଡ୍ରି କେଜିଗୁଣ୍ତୁ ମାର୍ହାତ୍ ।
୬ ମାରି ନାଙ୍ଗିଁ ମନେ ଆତାତ୍ ଯେ, ନାଲିଗିୱିଜୁ ଜାତୁଙ୍ଗ୍ ଉନ୍ଡ୍ରି ବଲୁଦାନ୍ ଇଜିନାର୍, “ଅର୍ଲେଟି ବୁତି ଡାବୁଙ୍ଗ୍ ଉନ୍ଡ୍ରେ କେଜି ଗଦ୍ମୁ ସିଲେତିଙ୍ଗ୍ କାକିଜନା ପୁଟ୍ନାତ୍ । ମାତର୍ ଜିତ ମାରାନ୍ ମାରି ଅଙ୍ଗୁର୍ରସ୍ ଡଡିଦିଙ୍ଗ୍ ନାସ୍ଟୁ କିମାଟ୍ ।”
୭ ତାନିୱେନ୍କା ମେଣ୍ତାପିଲା ନାଲିଗି ନମ୍ୱର୍ତି ସିଲ୍ଆତିତାନିଙ୍ଗ୍ ରୁକୁତାନ୍ ମାରି ନାଲିଗି ନମ୍ୱର୍ତି ଲୋକୁ ନାଙ୍ଗିଁ ଇର୍ହାନ୍, “ରାଆ !”
୮ ନାନୁ ସୁଡ଼ୁତା, ଉଣ୍ତ୍ରି ସିନ୍ଡ୍ରା ରଙ୍ଗ୍ତି ଗଡ଼ା । ତାନିଙ୍ଗ୍ ସାଲାକିନି ଦରୁ ସାନିକା; ତାଗ୍ଇଦୁବା ତାନି ୱେନେକା ବୁଲାଜି ମାରାତ୍ । ଜୁଦ୍, ବାଙ୍ଗାଁ, ରୋଗ୍, ନୋପି, ମାରି ଗୋରତି ଜାତୁ ମୁସୁକୁ ଦାନ୍ ଦେସ୍ତି ଉଣ୍ତ୍ରି ନାଲ୍ଗି ବାଗ୍ତାନ୍ ଉଣ୍ତ୍ରି ବାଗ୍ ଲୋକାଙ୍ଗ୍ ନାଷ୍ଟୁ କିନି ଉଣ୍ତିଙ୍ଗ୍ ୱାରିଙ୍ଗ୍ ଅଦିକାର୍ ପୁଟ୍ତାତ୍ ।
୯ ତାନି ୱେନେକା, ମେଷସାବକ ପାସ୍ଗୋଟା ସିଲ୍ ରୁକୁତାନ୍ ମାରି ନାନୁ ସୁଡୁତା, ଉଣ୍ତ୍ରି ବେଦି । ମାପୁରୁଦି ବାକ୍ୟ ୱେରିସି ସାକ୍ୟସିଜି ବିସ୍ବାସ୍ ତେବାନି ଉଣ୍ତିଙ୍ଗ୍ ସାତିମାନି ଲୋକା ଆତ୍ମାୱିଜୁ ଆୟା ବେଦି ଆଡ୍ଗି ରକିୟା ଆତେମାରେଏ ।
୧୦ ୱାକୁ ପେରିବଲୁଦାନ୍ ଆଉଲିକିଜି ଇଜିମାରେଏ, “ପେରି ପ୍ରବୁ ପବିତ୍ର ମାରି ସତ୍ ମାପୁରୁ ! ଦେସ୍ତୁ ଏମେକାର୍ ମାଙ୍ଗିଁ ସାପିସ୍ କିତାମାନାର୍, ୱାରିଙ୍ଗ୍ ବିଚାର୍ କିଜି ସାସ୍ତିସିଦେଙ୍ଗ୍ ମାରି ଏସ ଦିନ୍ ୱେଡ଼ାକିନି ?”
୧୧ ୱାରି ମାଡ଼ାନ୍କୁ ୱିଜେରିଙ୍ଗ୍ ଉନ୍ଡ୍ରି ଲାକା ଅଡ଼ିନିଆଙ୍ଗିଁ ସିଆୟ୍ ଆତାତ୍ । ମାରି ୱାରି ସଙ୍ଗ୍ତି ତଡ଼ାନ୍କାଙ୍ଗ୍ ମାରି ସେବାକିନିୱାରିଙ୍ଗ୍ ଟିକ୍ ଇସାପ୍ତାନ୍ ସାଇ ସାନ୍ଦି ୱାରିଙ୍ଗ୍ ମାରି ଏସ ବେଡ଼ା କାପ୍କିନି ଉଣ୍ତିଙ୍ଗ୍ ଇର୍ହାର୍ ।
୧୨ ତାନିୱେନ୍କା ନାନୁ ସୁଡୁତା, ମେଷସାବକ ସୋ ସିଲ୍ ରୁକୁତାନ୍; ଅଟାତ୍ ପେରି ଭୁମିକମ୍ପ ଆତାତ୍ । ୱେଡ଼ା କାର୍ନି ରଙ୍ଗ୍ତି ଡୁଷା ୱାଜା ସିକାଟି ଆତାତ୍ ମାରି ଲେଜୁ ୱିଜୁ ନେତେର୍ ରଙ୍ଗ୍ ଆତାସରାତ୍ ।
୧୩ ନାଣ୍ତ ଗାଲିଦି ଦୋକାଦିଙ୍ଗ୍ ତଗା ମାରାନ୍ତି ପାସି ପଲ୍ ୱିଜୁ ଆର୍ନି ୱାଜା, ସୁକେଙ୍ଗ୍ ବାଦଡ଼ତାନ୍ ଦୁନିଆଦି ମୁସୁକୁ ଆର୍ତେ ।
୧୪ ଉଣ୍ତ୍ରି କାଗଜ ପର୍ଦା ଗୁଡ଼େଆନି ୱାଜା ବାଦଡ଼ ତିର୍ବିଜି ଅଲଗାସରାତ୍ । ଗୋରକ୍ ମାରି ସାମ୍ଦୁର୍ ଲୋଇ ମାନି ଇସ୍ରି ବାଡିଙ୍ଗ୍ ଗୁସାତେ ସରେ ।
୧୫ ଆୟା ବେଡ଼ାଦୁ ଦୁନିଆଦି ୱିଜେରେ, ରାଜା, ସାସକ, ବା ସେନାରି ପେରିକାନ୍, ମାଜନ୍ ମାରି ସାକ୍ତି, କଟିସାକର୍ ବା ସାଦାସିଦା ଲୋକୁ ୱିଜେରେ ସାରେଆଙ୍ଗ୍ ମାରି ଗୋରନ୍କା କାଲୁକୁ ଆଡ୍ଗି ସଲସି ମାର୍ଗିତାର୍ ।
୧୬ ୱାର୍ ଗୋରକାଙ୍ଗ୍ ମାରି କାଲୁ ମକେକାଙ୍ଗ୍ କୁକିସି ଇଜିମାରାର୍, “ମା ମୁସୁକୁ ଆର୍ଦୁ ସିଂହାସନ୍ତୁ ବାସ୍ତିମାନି ଆୟା ୱାନିମାଣାନ୍ତି କାଣ୍ଗାଦାନ୍ ମାରି ମେଷସାବକତି ରିସାଦାନ୍ ମାଙ୍ଗିଁ ଆଡ଼କ୍ସ ଇଡିଆ ।
୧୭ ୱାରି ରିସାଦି ବୟଙ୍କର୍ ଦିନ୍ ଇଗା ୱାତାତ୍ । ଏନ୍ ଆକା ଆଙ୍ଗ୍ଦେଙ୍ଗ୍ ଆଟ୍ନାନ୍ ?”