១០៦
ព្រះអម្ចាស់មានព្រះហឫទ័យស្មោះស្ម័គ្រជានិច្ច
១ ហាលេលូយ៉ា!
ចូរលើកតម្កើងព្រះអម្ចាស់
ដ្បិតព្រះអង្គសប្បុរស
ព្រះហឫទ័យមេត្តាករុណារបស់ព្រះអង្គ
នៅស្ថិតស្ថេររហូតតទៅ!
២ តើនរណាអាចរៀបរាប់អំពីស្នាព្រះហស្ដ
ដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះអង្គបាន?
តើនរណាអាចថ្លែងពីការអស្ចារ្យទាំងប៉ុន្មាន
ដើម្បីសរសើរតម្កើងព្រះអង្គបាន?
៣ អ្នកណាប្រព្រឹត្តដោយយុត្តិធម៌
ហើយប្រតិបត្តិតាមសេចក្ដីសុចរិតគ្រប់ពេលវេលា
អ្នកនោះមានសុភមង្គលហើយ។
៤ ឱព្រះអម្ចាស់អើយ ពេលណាព្រះអង្គ
គាប់ព្រះហឫទ័យនឹងប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គ
សូមនឹកដល់ទូលបង្គំផង!
ពេលណាព្រះអង្គសង្គ្រោះពួកគេ
សូមជួយទូលបង្គំ
៥ ដើម្បីអោយទូលបង្គំឃើញសុភមង្គល
របស់ប្រជាជនដែលព្រះអង្គបានជ្រើសរើស
អោយទូលបង្គំមានអំណររួមជាមួយ
ប្រជាជាតិរបស់ព្រះអង្គ
ហើយអោយទូលបង្គំបានខ្ពស់មុខ
រួមជាមួយប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គ។
៦ យើងខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តអំពើបាប
ដូចបុព្វបុរសរបស់យើងខ្ញុំ
យើងខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តខុស និងប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់!
៧ កាលនៅស្រុកអេស៊ីប បុព្វបុរសរបស់យើងខ្ញុំ
ពុំបានយល់អំពីការអស្ចារ្យរបស់ព្រះអង្គទេ
ពួកគេបំភ្លេចកិច្ចការជាច្រើន
ដែលព្រះអង្គបានធ្វើចំពោះពួកគេ
ដោយព្រះហឫទ័យមេត្តាករុណា
ពួកគេបានបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះអង្គ
នៅក្បែរសមុទ្រកក់។
៨ ក៏ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គបានសង្គ្រោះពួកគេ
ដោយយល់ដល់ព្រះនាមរបស់ព្រះអង្គ
ដើម្បីបង្ហាញឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះអង្គ។
៩ ព្រះអង្គបានគំរាមសមុទ្រកក់ សមុទ្រក៏រីង
ព្រះអង្គបានអោយគេដើរកាត់បាតសមុទ្រ
ដូចដើរនៅវាលរហោស្ថាន។
១០ ព្រះអង្គបានសង្គ្រោះពួកគេអោយរួច
ពីកណ្ដាប់ដៃរបស់អ្នកដែលស្អប់ពួកគេ
ព្រះអង្គបានរំដោះពួកគេពីកណ្ដាប់ដៃ
របស់ខ្មាំងសត្រូវ។
១១ ទឹកសមុទ្របានគ្របពីលើបច្ចាមិត្ត
គ្មាននរណាម្នាក់បានរួចជីវិតសោះឡើយ។
១២ ពួកបុព្វបុរសក៏នាំគ្នាជឿព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គ
ហើយនាំគ្នាច្រៀងសរសើរតម្កើងព្រះអង្គ។
១៣ ប៉ុន្តែ ក្រោយមកពួកគេឆាប់ភ្លេចពីកិច្ចការ
ដែលព្រះអង្គបានធ្វើ
ពួកគេពុំបានរង់ចាំអោយព្រះអង្គ
សំរេចតាមគំរោងការរបស់ព្រះអង្គឡើយ។
១៤ នៅវាលរហោស្ថានពួកគេមានចិត្តលោភលន់
ហើយនាំគ្នាល្បងលព្រះអង្គ
នៅវាលដ៏ហួតហែងនោះ។
១៥ ព្រះអង្គបានប្រទានអោយគេនូវអាហារ
ដែលគេទាមទារ
គឺព្រះអង្គធ្វើអោយពួកគេបានឆ្អែត
រហូតដល់ធុញទ្រាន់។
១៦ នៅក្នុងជំរំពួកគេនាំគ្នាច្រណែននឹងលោកម៉ូសេ
ហើយច្រណែននឹងលោកអើរ៉ុន
ដែលជាអ្នកបំរើដ៏វិសុទ្ធរបស់ព្រះអម្ចាស់
១៧ ពេលនោះ ដីក៏ប្រេះលេបលោកដាថាន
ព្រមទាំងស្រូបបក្សពួក
របស់លោកអប៊ីរ៉ាមទៀតផង។
១៨ មានភ្លើងមកឆេះបក្សពួករបស់គេ
ហើយអណ្ដាតភ្លើងឆាបឆេះមនុស្ស
អាក្រក់ទាំងនោះអស់គ្មានសល់។
១៩ ក្រោយមកពួកគេឆ្លាក់រូបកូនគោមួយ
នៅភ្នំហោរែប
ហើយនាំគ្នាក្រាបថ្វាយបង្គំរូប
ដែលធ្វើពីលង្ហិននោះ។
២០ ពួកគេបែរជាយករូបសត្វដែលស៊ីស្មៅ
មកថ្វាយបង្គំជំនួសព្រះជាម្ចាស់
ប្រកបដោយសិរីរុងរឿងវិញ។
២១ ពួកគេភ្លេចថាព្រះជាម្ចាស់បានសង្គ្រោះពួកគេ
ដោយស្នាព្រះហស្ដដ៏ឧត្ដុង្គឧត្ដមនៅស្រុកអេស៊ីប
២២ គឺការអស្ចារ្យផ្សេងៗនៅស្រុក
របស់កូនចៅលោកហាំ
និងដោយស្នាព្រះហស្ដដ៏គួរអោយ
ស្ញែងខ្លាចនៅសមុទ្រកក់។
២៣ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា
នឹងកំទេចប្រជារាស្ត្រនេះ
ប៉ុន្តែ លោកម៉ូសេដែលព្រះអង្គជ្រើសរើស
បានឃាត់ព្រះអង្គមិនអោយលុបបំបាត់ពួកគេ
តាមព្រះពិរោធរបស់ព្រះអង្គឡើយ។
២៤ បន្ទាប់មកទៀត ពួកគេចង់បដិសេធ
មិនចូលទៅក្នុងទឹកដីដ៏សម្បូណ៌សប្បាយ
ពួកគេពុំព្រមជឿព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ទេ
២៥ ពួកគេនាំគ្នារអ៊ូរទាំនៅក្នុងជំរំរៀងៗខ្លួន
មិនព្រមស្ដាប់ព្រះសូរសៀង
របស់ព្រះអម្ចាស់ឡើយ។
២៦ ដូច្នេះ ព្រះអង្គក៏ប្រកាសយ៉ាងដាច់ខាតថា
នឹងទុកពួកគេអោយវិនាស
នៅក្នុងវាលរហោស្ថាន
២៧ ព្រមទាំងកំចាត់កំចាយពូជពង្សរបស់ពួកគេ
ទៅនៅពាសពេញ
ក្នុងចំណោមប្រជាជាតិនានា
ហើយអោយគេស្លាប់នៅលើទឹកដី
របស់សាសន៍ដទៃ។
២៨ នៅពេអ៊រពួកគេបាននាំគ្នាបែរទៅ
ថ្វាយបង្គំព្រះបាល
ព្រមទាំងបរិភោគម្ហូបអាហារដែលគេបានសែន
ទៅព្រះដែលគ្មានជីវិតទាំងនោះទៀតផង។
២៩ ពួកគេបានប្រព្រឹត្តអំពើដែលធ្វើ
អោយព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ព្រះពិរោធ
បណ្ដាលអោយកើតមានគ្រោះកាច
ក្នុងចំណោមពួកគេ។
៣០ ពេលនេះលោកភីនេហាសបានក្រោកឡើង
ដាក់ទោសពួកគេ
ហើយគ្រោះកាចនោះក៏ស្ងប់ទៅវិញ។
៣១ ព្រោះតែការនេះ
ព្រះអម្ចាស់បានប្រោសលោកអោយបានសុចរិត
អស់កល្បជាអង្វែងតរៀងទៅ។
៣២ នៅប្រភពទឹកមេរីបា ពួកគេបាននាំគ្នា
ធ្វើអោយព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ព្រះពិរោធ
ហើយលោកម៉ូសេទទួលទោស ព្រោះតែពួកគេ
៣៣ គឺពួកគេធ្វើអោយលោកឆ្អែតចិត្ត
ហើយមានប្រសាសន៍ចេញមក
ដោយពុំបានគិត។
៣៤ ពួកគេពុំបានប្រហារប្រជាជាតិនានា
តាមព្រះបញ្ជារបស់ព្រះអម្ចាស់ទេ។
៣៥ ពួកគេបែរជាទៅពាក់ព័ន្ធជាមួយ
ប្រជាជាតិទាំងនោះ
ហើយនាំគ្នាប្រព្រឹត្តតាមសាសន៍ទាំងនោះ
៣៦ គឺថ្វាយបង្គំព្រះក្លែងក្លាយរបស់សាសន៍ដទៃ
ដែលជាអន្ទាក់នាំអោយពួកគេវិនាស។
៣៧ ពួកគេបានយកកូនប្រុស
កូនស្រីទៅធ្វើយញ្ញបូជាអោយអារក្ស។
៣៨ ពួកគេប្រហារជីវិតកូនប្រុសកូនស្រីរបស់ខ្លួន
ដែលគ្មានកំហុស
ដើម្បីធ្វើយញ្ញបូជាអោយព្រះក្លែងក្លាយ
នៅស្រុកកាណាន
ឃាតកម្មទាំងនោះបណ្ដាលអោយទឹកដី
របស់ពួកគេលែងវិសុទ្ធទៀត។
៣៩ អំពើដែលពួកគេប្រព្រឹត្តបានធ្វើអោយខ្លួនគេ
ទៅជាសៅហ្មង ពួកគេបានក្បត់ព្រះជាម្ចាស់
ដោយសារអំពើរបស់ខ្លួន។
៤០ ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ព្រះពិរោធនឹងប្រជារាស្ត្រ
របស់ព្រះអង្គយ៉ាងខ្លាំង
ព្រះអង្គទាស់ព្រះហឫទ័យនឹងប្រជាជន
ផ្ទាល់របស់ព្រះអង្គ។
៤១ ព្រះអង្គប្រគល់ពួកគេទៅក្នុងកណ្ដាប់
ដៃរបស់ប្រជាជាតិនានា
ព្រះអង្គអោយបច្ចាមិត្តគ្រប់គ្រងលើពួកគេ។
៤២ ខ្មាំងសត្រូវជិះជាន់សង្កត់សង្កិនពួកគេ
ព្រមទាំងបង្ក្រាបពួកគេអោយចុះចូល
ក្រោមអំណាចរបស់ខ្លួនទៀតផង។
៤៣ ព្រះអង្គបានរំដោះពួកគេច្រើនលើកច្រើនគ្រា
ក៏ប៉ុន្តែ ពួកគេនៅតែនាំគ្នាបះបោរ
ប្រឆាំងនឹងព្រះអង្គ
ហើយប្រព្រឹត្តអំពើបាបកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ។
៤៤ ពេលព្រះអង្គឮពួកគេស្រែកអង្វរ
ព្រះអង្គក៏មានព្រះហឫទ័យអាណិតពួកគេ
ដែលកំពុងរងទុក្ខលំបាក
៤៥ ព្រះអង្គប្រោសប្រណីពួកគេ
ដោយនឹកដល់សម្ពន្ធមេត្រីរបស់ព្រះអង្គ
ព្រះអង្គដូរព្រះហឫទ័យ
ព្រោះព្រះអង្គមានមេត្តាករុណាធម៌ដ៏លើសលប់។
៤៦ ព្រះអង្គធ្វើអោយអស់អ្នកដែលចាប់ពួកគេ
យកទៅធ្វើជាឈ្លើយ
មានចិត្តអាណិតមេត្តាពួកគេ។
៤៧ ឱព្រះអម្ចាស់ជាព្រះនៃយើងខ្ញុំអើយ
សូមសង្គ្រោះយើងខ្ញុំផង!
សូមប្រមែប្រមូលយើងខ្ញុំពីចំណោម
ប្រជាជាតិនានាមកវិញ
ដើម្បីអោយយើងខ្ញុំលើកតម្កើង
ព្រះនាមដ៏វិសុទ្ធរបស់ព្រះអង្គ
ហើយបានខ្ពស់មុខ
ដោយសរសើរតម្កើងព្រះអង្គ!
៤៨ សូមលើកតម្កើងព្រះអម្ចាស់
ជាព្រះរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល
តាំងពីដើមរៀងមក
ហើយអស់កល្បតរៀងទៅ!
សូមអោយប្រជារាស្ត្រពោលទាំងអស់គ្នាថា:
អាម៉ែន! ហាលេលូយ៉ា!