14
अब्शालोम यरूशलेमय् लिहां वःगु
1 जुजुया मन अब्शालोमयापाखे वंगु दु धयागु खँ सरूयाहया काय् योआबं सीकल।
2 अथे जुयाः वं तकोय् सुं छम्ह मनू छ्वयाः छम्ह बुद्धि दुम्ह मिसायात सःतके छ्वत। अले अन थ्यंकाः वं मिसायात धाल, “छं दुखं च्वनीम्ह मिसां थें पहः या। दुखं च्वनीबलय् फीगु वसः फ्यु। छेनय् चिकं तये मते, अले तःन्हु तक दुखं च्वंम्ह मिसा थें च्वंकी।
3 अले जुजुयाथाय् वनाः जिं स्यना थें धा।” अले छु धायेमाःगु खः योआबं वयात धयाबिल।
4 तकोया मिसा जुजुयाथाय् वन अले बँय् भ्वसुलाः दण्डवत यानाः थथे धाल, “महाराज! जितः ग्वाहालि यानादिसँ!”
5 जुजुं वयात न्यन, “छन्त छु दुःख जुल?”
वं लिसः बिल, “जि छम्ह विधवा मिसा खः। जिमि भाःत सी धुंकल।
6 जि निम्ह काय्पिं दु। छन्हु इपिं निम्ह ख्यलय् ल्वात। इमित छुतय् याइपिं सुं नं मदु अथे जुयाः छम्हय्सिनं मेम्हय्सित स्यात।
7 स्वयादिसँ, आः जिमि थःथितिपिन्सं जिगु विरोधय् दनाः थथे धाल, ‘थः किजायात स्याःम्हय्सित जिमित लःल्हा अले वं थः हे किजायात स्याःगुलिं जिमिसं नं वयात स्याये, अले थुकथं अधिकार याइम्हय्सित नं नाश यानाछ्वये।’ इमिसं थथे यात धाःसा जिमि छम्ह हे जक बचय् जूम्ह हेंग्वाः मिंयात नं स्यानाबी। अले जिमि भाःतया नां हे ल्यं मदय्का छ्वयाः संसारय् सुं नं सन्तान ल्यं दइ मखु।”
8 जुजुं व मिसायात धाल, “हुँ, जिं छंगु निसाफ याये।”
9 तर तकोया व मिसां धाल, “जिमि मालिक, जिमि महाराज, स्वयादिसँ, थुकिया दोष जि व जिमि अबुया छेँय् लायेमा। महाराज व वय्कःया सिंहासनयात छुं नं दोष मवयेमा।”
10 जुजुं धाल, “सुनानं छन्त छुं धाल धाःसा वयात जिथाय् हजि अले वं हाकनं छन्त गुब्सं दुःख बी मखु।”
11 व मिसां हाकनं धाल, “हिया बदला काइम्हय्सिनं मभिं याके मबीत व जिमि काय्यात नं नाश यायेगुपाखें पनेत छपिन्सं परमप्रभु थः परमेश्वरयात बिन्ति यानादिसँ।”
जुजुं थथे धयाः पाफल, “धात्थें परमप्रभु म्वाःम्ह खः थें, छिमि काय्यागु सँ छपु नं बँय् कुतुंवनी मखु।”
12 अनंलि व मिसां धाल, “स्वयादिसँ, जिं हाकनं छगू खँ छिथाय् तये फइ ला?”
जुजुं धाल, “धा।”
13 मिसां धाल, “छिसं छाय् परमेश्वरया मनूतय्त थज्याःगु मभिं यानागु? जुजुं थथे धाःगुलिं इपिं दोषी ठहरय् जुइ, छाय्धाःसा देशं पितनाछ्वम्ह मनूयात छलपोलं हाकनं लित हयादीत मानय् मजू।
14 बँय् वानाः मदयावंगु लः थें झीपिं नं छन्हु सिनावने मानि, तर परमेश्वरं प्राण कयादी मखु। बरु वय्कःपाखें मनूत तापानाः मवनेमा धकाः वय्कलं उपाय पिकयादी।
15 “मनूतय्सं जितः ख्याच्वः ब्यूगुलिं जिं छितः थ्व खँ धाःवयागु खः। जिं बिचाः याना, ‘छसपोल नापं खँ ल्हाये दःसा छिकपिनि दासीं धाःगु खँ छिं यानादी।
16 अले जि व जिमि काय्यात परमेश्वरं ब्यूगु अधिकार लाकाकायेत स्वःपिं मनूतपाखें बचय् यानादी।’
17 आः छःपिनि दासीं थथे धाइ, ‘जिमि महाराजया वचनं जितः आराम दयेमा, छाय्धाःसा भिं व मभिं थुइकेत छि छम्ह परमेश्वरया दूत थें खः।’ परमप्रभु छपिनि परमेश्वर छिनापं दीमा।”
18 अनंलि जुजुं व मिसायात धाल, “जितः छुं नं खँ सुमचुकूसे धा, जिं छन्त छगू न्ह्यसः न्यने।”
व मिसां धाल, “ज्यू, धयादिसँ।”
19 अले जुजुं वयात न्यन, “छन्त योआबं थथे याकेब्यूगु खः ला?”
वं लिसः बिल, “छःपिनिगु जीवनया नामं पाफया धाये, छःपिन्सं न्ह्यसः न्यनीबलय् लिसः बीत जवंखवं छुं हे लँपु दइ मखु। खः, छःपिनि दास योआबं हे जितः थ्व खँ फुक्क स्यंगु खः अले वं हे जिगु म्हुतुइ थुपिं फुक्क वचन तयाब्यूगु खः।
20 आःयागु अवस्थायात हीकेत छःपिनि दास योआबं थथे याःगु खः। छःपिं परमेश्वरया दूत ति हे बुद्धि दुम्ह खः अले देशय् छु जुयाच्वंगु दु व फुक्कं स्यू।”
21 जुजुं योआबयात धाल, “ज्यू, जिं थथे हे याये। छ वनाः व ल्याय्मम्ह मनू अब्शालोमयात लित ब्वना हजि।”
22 अनंलि योआबं क्वमिलु जुयाः बँय् भ्वसुलाः दण्डवत यात। अले जुजुयात हनाबना तयाः थथे धयाः बिदा जुल, “हे प्रभु, जिं क्वमिलु जुयाः छःपिन्त बिन्ति यानागु छःपिन्सं नालाकयादीगुलिं जितः छिगु दया दत धकाः जि छिकपिनि दासं सिल।”
23 अनंलि व थत्थें गशूरय् वनाः अब्शालोमयात यरूशलेमय् लितब्वनाहल।
24 तर जुजुं धाल, “व थःगु हे छेँय् वनेमाः। व जिगु न्ह्यःने मवयेमा।” अथे जुयाः अब्शालोम जुजुया न्ह्यःने मवंसे थःगु हे छेँ वन।
25 अब्शालोम थें बांलाःम्ह व प्रशंसा याये ल्वःम्ह इस्राएलय् सुं नं मदु। वयाके छ्यनंनिसें तुति तक छुं नं ख्वं मदु।
26 वं थःगु सँ झ्यातुसे च्वंगुलिं इलय् इलय् चायेगु याइ। (वयागु सँ सरकारी तौल कथं २.३ किलोग्राम दु।)
27 अब्शालोमया स्वम्ह काय्पिं व छम्ह तामार नांयाम्ह म्ह्याय् दु। तामार तसकं हिसि दुम्ह मिसा खः।
28 अब्शालोम निदँ तक यरूशलेमय् जुजुं मखंक च्वनाच्वन।
29 अनंलि वं जुजुयाथाय् खबर छ्वयेत योआबयात सःतके छ्वल, तर योआब वये मानय् मजू। अब्शालोमं हाकनं निक्वः खुसि नं सःतके छ्वल अय्नं व वये मानय् मजू।
30 अथे जुयाः अब्शालोमं थः च्यःतय्त धाल, “योआबया छकू बुँ जिगु हे बुँ लिक्क दु अले उकी वं तछ्व ह्वलातःगु दु धकाः ला छिमिसं सी हे स्यू। हुँ, उकियात मि छ्वय्काब्यु।” अले वया च्यःतय्सं अथे हे यात।
31 अनंलि योआब अब्शालोमया छेँ वनाः वयात धाल, “छिकपिनि च्यःतय्सं छाय् जिगु बुँइ मि तयाब्यूगु?”
32 अब्शालोमं धाल, “स्व, जिं छपाखें जुजुयाथाय् खबर छ्वये फइ ला धकाः छन्त थन सःतके छ्वयाहया। जि गशूरं थन वयाः छाय् च्वंवया च्वनेमाल? जि अन हे च्वनाच्वंसा ज्यूगु नि। अथे जुयाः आः जि जुजुया न्ह्यःने दंवने दयेमाः। अले जिं छुं द्वंकागु दुसा वय्कलं जितः स्यायेमा।”
33 अथे जुयाः योआब जुजुयाथाय् वनाः थ्व फुक्क खँ कनाबिल। अले जुजुं अब्शालोमयात सःतके छ्वत। अब्शालोम वल, अले वं जुजुयात क्वमिलु जुयाः बँय् भ्वसुलाः दण्डवत यात। अले जुजुं अब्शालोमयात चुप्पा नल।