13
1 เถิงแม้ว่าข้าพเจ้าจะอู้ภาษาอื่นๆ กาว่าอู้ภาษาของทูตสวรรค์ได้ตวย แต่ถ้าบ่มีความฮัก ข้าพเจ้าก็เป๋นก้าก๊องกาว่าฉาบตี้ตี๋หื้อมีเสียงเหียเต้าอั้น
2 เถิงแม้ว่าข้าพเจ้าจะอู้ถ้อยกำตี้มาจากพระเจ้าได้ กาว่าเข้าใจ๋ในข้อล้ำเลิ็กตึงหมดของพระองค์ กับมีความฮู้กู้อย่าง กาว่ามีความเจื้อนักเถิงขนาดจะย้ายดอยได้ แต่ถ้าบ่มีความฮัก ข้าพเจ้าก็บ่มีก้าอะหยังเลย
3 เถิงแม้ว่าข้าพเจ้าจะหื้อสิ่งของตึงหมดตี้ข้าพเจ้ามีกับคนตุ๊กคนยาก กาว่ายอมสละตั๋วหื้อเอาไปเผาไฟเหีย แต่ถ้าบ่มีความฮัก มันก็บ่มีประโยชน์อะหยังกับข้าพเจ้าเลย
4 ความฮักนั้นก็ต้องมีความอดทน ต้องมีความเมตต๋ากรุณา บ่ขอยกั๋น บ่อวดตั๋วกาว่าจ๋องหอง
5 ต้องมีความสุภาพ บ่หันแก่ตั๋ว บ่หมิ้ง บ่จ๋ำความผิดของคนอื่น
6 บ่จื้นจมยินดีในก๋านเยียะบ่ดี แต่จื้นจมยินดีในความจริง
7 ความฮักทนได้กู้อย่าง เจื้อวางใจ๋อยู่ตลอด มีความหวังอยู่ตลอดกับอดทนต่อกู้อย่าง
8 ความฮักคงอยู่ตลอดไป แต่ก๋านบอกถ้อยกำตี้มาจากพระเจ้านั้นก็จะหายไป แม้แต่ก๋านอู้ภาษาอื่นๆก็จะเลิกอู้กั๋น กับความฮู้ตี้มาจากพระเจ้าก็จะเสียไป
9 ย้อนว่าเฮาฮู้ก้าบางส่วน กับบอกถ้อยกำนั้นได้ก้าบางส่วนเต้าอั้น
10 แต่เมื่อความสมบูรณ์มาเถิงแล้ว ตี้เป๋นบางส่วนนั้นก็จะหายไป
11 ต๋อนตี้ข้าพเจ้าเป๋นหละอ่อน ข้าพเจ้าอู้อย่างหละอ่อน กึ๊ดอย่างหละอ่อน ใจ๊เหตุผลอย่างหละอ่อน แต่บ่าเดี่ยวนี้ข้าพเจ้าเป๋นคนใหญ่แล้ว ข้าพเจ้าก็เลิกเยียะอย่างหละอ่อนจาอั้นละ
12 ย้อนว่าบ่าเดี่ยวนี้เผียบเหมือนเฮาหันภาพมัวๆ ในแว่น แต่เมื่อความสมบูรณ์นั้นมาเถิง ข้าพเจ้าจะหันถี่เหมือนอยู่ต่อหน้ากั๋น ตี้ข้าพเจ้าฮู้ต๋อนนี้ก็เป๋นก้าบางส่วน แต่เมื่อเวลานั้นมาเถิง ข้าพเจ้าจะฮู้หมดกู้อย่างเหมือนตี้พระเจ้าฮู้จักข้าพเจ้า
13 แต่บ่าเดี่ยวนี้มีอยู่สามอย่างตี้ยังคงอยู่ คือความเจื้อ ความหวัง กับความฮัก แต่ตึงหมดนี้ความฮักสำคัญตี้สุด