19
1 ปีลาตเลยปาพระเยซูไป แล้วสั่งทหารเฆี่ยนพระองค์
2 หมู่ทหารก็เอากิ่งไม้ตี้มีหนามมาแป๋งเป๋นมงกุฎ แล้วเอาสุบหัวหื้อพระองค์ แล้วเอาเสื้อคุมสีม่วงใส่หื้อ
3 แล้วหมู่เขาก็เปี่ยนกั๋นเข้ามาหาพระองค์กับอู้หย้อพระองค์ว่า “ขอกษัตริย์ของจาวยิวจงจ๋ำเริญเต๊อะ” แล้วก็ตบหน้าพระองค์
4 ปีลาตก็ออกมาอู้กับหมู่จาวยิวว่า “ผ่อลอ เฮาปาเขาออกมาหื้อหมู่ต้าน เปื้อหื้อหมู่ต้านฮู้ว่า เฮาบ่หันว่าป้อจายคนนี้มีความผิดอะหยังเลย”
5 พระเยซูก็ออกมาตึงสุบมงกุฎหนามกับใส่เสื้อคุมสีม่วง ปีลาตเลยอู้กับคนตังหลายว่า “เขานี่ลอ”
6 เมื่อหมู่หัวหน้าปุโรหิตกับทหารฮักษาพระวิหารหันพระองค์ ก็ปากั๋นฮ้องเอิ้นว่า “เขิงบนไม้ก๋างเขน เขิงบนไม้ก๋างเขน” ปีลาตก็อู้กับหมู่เขาว่า “หมู่ต้านเอาเขาไปเขิงกั๋นคนเดียวเต๊อะ ย้อนเฮาบ่หันว่าเขามีความผิดอะหยังเลย”
7 หมู่จาวยิวก็อู้กับปีลาตว่า “หมู่เฮามีกฎหมาย ต๋ามกฎนั้นเขาสมควรต๋าย ย้อนเขายกตั๋วเป๋นพระบุตรของพระเจ้า”
8 เมื่อปีลาตได้ยินว่าพระเยซูยกตั๋วเป๋นพระบุตรของพระเจ้า เขาก็กั๋วนักขึ้น
9 ปีลาตเลยปาพระเยซูเข้าไปในวังแหมรอบ แล้วอู้กับพระเยซูว่า “ต้านลุกไหนมา” แต่พระเยซูบ่ตอบอะหยัง
10 ปีลาตเลยอู้กับพระองค์ว่า “เยียะหยังบ่ยอมอู้กับเฮา ต้านบ่ฮู้กา ว่าเฮามีอำนาจตี้จะป่อยต้านกาว่าจะเขิงต้านตี้ไม้ก๋างเขนได้”
11 พระเยซูก็อู้ว่า “ถ้าพระเจ้าบ่ได้หื้ออำนาจนั้นกับต้าน ต้านก็จะบ่มีอำนาจเหนือเฮา จาอั้นคนตี้ยับเฮามาหื้อต้านก็ผิดนักเหลือต้าน”
12 เมื่อปีลาตได้ยินจาอั้น เขาก็ฮิหาตางตี้จะป่อยพระเยซู แต่จาวยิวก็เอิ้นว่า “ถ้าต้านป่อยเขา ต้านก็บ่ใจ้เปื้อนของซีซาร์ ย้อนคนตี้อ้างตั๋วเก่าเป๋นกษัตริย์ก็เป๋นศัตรู๋กับซีซาร์”
13 เมื่อปีลาตได้ยินจาอั้น เขาก็ปาพระเยซูออกมา แล้วก็นั่งตี้นั่งของผู้พิพากษาตี้ฮ้องกั๋นว่า “ลานหิน” (ภาษาฮีบรูฮ้องว่า “กับบาธา”)
14 วันนั้นเป๋นวันเกียมงานปัสกา ใก้เตี้ยงปีลาตก็อู้กับหมู่จาวยิวว่า “ผ่อแล่ นี่กษัตริย์ของหมู่ต้าน”
15 หมู่เขาก็ปากั๋นเอิ้นว่า “ฆ่ามันเลย ฆ่ามันเลย เขิงบนไม้ก๋างเขนเลย” ปีลาตอู้กับหมู่เขาว่า “หมู่ต้านจะหื้อเฮาเขิงกษัตริย์ของหมู่ต้านตี้ไม้ก๋างเขนกา” หมู่หัวหน้าปุโรหิตก็ตอบว่า “เฮามีกษัตริย์องค์เดียวเต้าอั้น คือซีซาร์”
16 แล้วปีลาตก็ยกพระเยซูหื้อหมู่เขาเอาไปเขิงบนไม้ก๋างเขน
พระเยซูโดนเขิงบนไม้ก๋างเขน
หมู่ทหารก็ปาพระเยซูไป
17 แล้วหื้อพระองค์แบกไม้ก๋างเขนของพระองค์ไปตี้ตี้ฮ้องกั๋นว่า “เนินกระโหล้งหัว” ภาษาฮีบรูฮ้องว่า “กลโกธา”
18 หมู่เขาก็เอาพระองค์ไปเขิงบนไม้ก๋างเขนตี้หั้นกับนักโต้ษแหมสองคน พระเยซูอยู่ก๋าง นักโต้ษสองคนนั้นอยู่คนละเผิกของพระองค์
19 ปีลาตหื้อเขียนข้อความติดไว้บนไม้ก๋างเขนของพระองค์ว่า “เยซู จาวนาซาเร็ธ กษัตริย์ของจาวยิว”
20 จาวยิวหลายคนก็ได้อ่านป้ายนี้ ย้อนตี้ตี้เขาเขิงพระเยซูนั้นอยู่ใก้เมือง และป้ายนั้นเขียนเป๋นภาษาฮีบรู ภาษาลาติน กับภาษากรีก
21 หมู่หัวหน้าปุโรหิตอู้กับปีลาตว่า “ขอบ่หื้อเขียนว่า ‘กษัตริย์ของจาวยิว’ แต่ขอหื้อเขียนว่า ‘ป้อจายคนนี้อ้างว่าเป๋นกษัตริย์ของจาวยิว’ ”
22 ปีลาตเลยตอบหมู่เขาไปว่า “อะหยังตี้เฮาเขียนไปแล้วก็หื้อแล้วไปเหีย”
23 เมื่อหมู่ทหารเขิงพระเยซูแล้ว ก็เอาเสื้อผ้าของพระองค์มาแบ่งกั๋นในหมู่ทหารสี่คนได้คนละผืน แต่เหลือเสื้อตั๋วตังในของพระเยซูเป๋นผ้าตอผืนเดียวบ่มีดูก
24 หมู่เขาเลยอู้กั๋นว่า “บ่ต้องฉีกละ หื้อจกเบอร์กั๋นเอาว่าใผจะได้” ตี้เกิดขึ้นจาอี้ก็เปื้อหื้อเป๋นไปต๋ามพระคัมภีร์ตี้เขียนไว้ว่า
“เขาเอาเสื้อผ้าเฮาไปแบ่งกั๋น แล้วเอาเสื้อของเฮามาจกเบอร์”
หมู่ทหารก็ได้เยียะจาอั้น
25 คนตี้ยืนอยู่ใก้ไม้ก๋างเขนของพระเยซูนั้น ก็มีแม่กับน้าสาวของพระองค์ มารีย์เมียเคลโอปัส กับมารีย์จาวเมืองมักดาลา
26 เมื่อพระเยซูหันแม่กับสาวกตี้พระองค์ฮักยืนอยู่ใก้ๆ หั้น พระองค์ก็เลยอู้กับแม่ของพระองค์ว่า “แม่เหย ขอหื้อฮับคนนั้นเป๋นลูกแม่”
27 แล้วพระองค์ก็อู้กับสาวกคนนั้นว่า “ฮับนางเป๋นแม่ของต้านตวย” สาวกคนนั้นก็ฮับแม่ของพระองค์มาอยู่ตี้บ้านของตั๋วเก่าตั้งแต่ต๋อนนั้น
พระเยซูต๋ายบนไม้ก๋างเขน
28 หลังจากนั้น พระเยซูฮู้ว่ากู้สิ่งกู้อย่างเสร็จหมดแล้ว เปื้อหื้อเป๋นไปต๋ามพระคัมภีร์ พระองค์เลยอู้ว่า “เฮาใค่อยากกิ๋นน้ำ”
29 มีถ้วยใส่เหล้าองุ่นส้มวางอยู่ตี้หั้น เขาก็เอาฟองน้ำมาจุ่มเหล้าองุ่นนั้นใส่ป๋ายไม้อ้อแล้วยกขึ้นเถิงปากพระเยซู
30 บ่ากองพระเยซูกิ๋นเหล้าองุ่นส้มนั้น พระองค์ก็อู้ว่า “เสร็จแล้ว” คอของพระองค์แหง็กลงแล้วก็ต๋าย
เขาเอาหอกแตงขี้ข้างพระเยซู
31 วันนั้นเป๋นวันเกียม แล้วแหมวันจะเป๋นวันสะบาโตหลวงย้อนว่าเป๋นงานปัสกา หมู่จาวยิวเลยขอหื้อปีลาตสั่งทหารของเขา ตุ๊บขาคนตี้โดนเขิงอยู่บนไม้ก๋างเขนหื้อหักเหีย แล้วหื้อเอาศพออกไปเปื้อบ่หื้อศพกาอยู่ตี้ไม้ก๋างเขนในวันสะบาโต
32 จาอั้น หมู่ทหารเลยมาตุ๊บขาของคนแรกกับแหมคนนึ่งตี้โดนเขิงอยู่ข้างๆ พระเยซู
33 บ่ากองมาเถิงพระเยซู เขาหันว่าพระองค์ต๋ายแล้ว เขาเลยบ่ได้ตุ๊บขาของพระองค์
34 แต่ทหารแหมคนนึ่งเอาหอกแตงขี้ข้างพระองค์ แล้วเลือดกับน้ำก็ไหลปุ้งออกมา
35 คนนั้นตี้หันก็เล่าเป๋นพยาน และกำพยานของเขาก็เป๋นความจริง เขาฮู้ว่าเขาอู้ความจริง เปื้อต้านตังหลายจะได้เจื้อ
36 สิ่งนี้เกิดขึ้นเปื้อเป๋นไปต๋ามพระคัมภีร์ ตี้ว่า “กระดูกของพระองค์จะบ่หักสักอัน”
37 กับมีพระคัมภีร์แหมข้อนึ่งตี้ว่า “หมู่เขาจะผ่อพระองค์ตี้หมู่เขาได้แตง”
ฝังศพพระเยซู
38 หลังจากนั้นโยเซฟจาวอาริมาเธียตี้เป๋นสาวกลับๆ ของพระเยซู ย้อนกั๋วหมู่ผู้นำจาวยิว ก็มาขอปีลาตเอาศพพระเยซูไป ปีลาตก็ยอมหื้อ โยเซฟก็มาเอาศพพระองค์ไป
39 นิโคเดมัสคนตี้เกยไปหาพระเยซูต๋อนเมื่อคืนก่อนหน้านี้ก็มาตวย เขาเอาเครื่องหอมมาก็คือ มดยอบผสมกับกฤษณาหนักประมาณสามสิบกิโลกรัมป๋าย
40 โยเซฟกับนิโคเดมัสก็เอาศพพระองค์มากับเอาผ้าลินินห่อศพกับเครื่องหอมไว้ต๋ามประเพณีก๋านฝังศพของจาวยิว
41 ใก้ๆ ตี้พระเยซูถูกเขิงนั้น มีสวนอยู่ตี้นึ่ง ในสวนนั้นมีอุโมงค์ฝังศพใหม่ตี้บ่เกยใจ๊ใส่ศพคนใดเตื้อ
42 แล้วย้อนว่าวันนั้นเป๋นวันดาวันสะบาโตของจาวยิว กับอุโมงค์ฝังศพนั้นก็อยู่ใก้ๆ ตี้หั้น เขาก็เลยเอาศพของพระองค์วางไว้ในอุโมงค์นั้น