16
กำเผียบเรื่องป้อบ้านตี้บ่ซื่อสัตย์
1 พระเยซูเล่าเรื่องหื้อหมู่สาวกฟังว่า “เศรษฐีคนนึ่งมีป้อบ้าน มีคนมาฟ้องเศรษฐีว่าป้อบ้านของเขาใจ๊จ่ายสตางค์บ่ถูก
2 เศรษฐีจึงฮ้องป้อบ้านมาถามว่า ‘เรื่องตี้เฮาได้ยินมาเป๋นจาใด หื้อเอาสมุดบันทึกฮับจ่ายของเจ้ามาลอ ย้อนเจ้าจะเป๋นป้อบ้านต่อไปบ่ได้แล้ว’
3 ป้อบ้านคนนั้นกึ๊ดในใจ๋ว่า ‘เฮาจะเยียะจาใดดี ย้อนนายจะถอดเฮาออกจากหน้าตี้ ป้อบ้านจะไปฮับจ้างขุดดินก็บ่มีแฮง จะขอคนอื่นกิ๋นก็อายเขา
4 เฮากึ๊ดได้แล้วว่าจะเยียะจาใดดี เปื้อต๋อนถูกถอดออกจากหน้าตี้ป้อบ้าน คนอื่นยังต้อนฮับเฮาไว้ในเฮือนเขาต่อไปได้’
5 ป้อบ้านนั้นก็ฮ้องลูกหนี้ของนายมาตึงหมดถามคนหัวทีว่า ‘ต้านเป๋นหนี้นายของข้าเต้าใด’
6 เขาตอบว่า ‘เป๋นหนี้น้ำมันบ่ากอกเทศร้อยถัง’ ป้อบ้านบอกเขาว่า ‘เอาใบแจ้งหนี้มา นั่งลงขะใจ๋แก้เป๋นห้าสิบถังเน่อ’
7 แล้วถามแหมคนนึ่งว่า ‘ต้านเป๋นหนี้เต้าใด’ เขาตอบว่า ‘เป๋นหนี้ข้าวสาลีร้อยกระสอบ’ ป้อบ้านก็บอกว่า ‘เอาใบแจ้งหนี้มาแก้เป๋นแปดสิบกระสอบเน่อ’
8 เศรษฐีก็ยกย่องป้อบ้านขี้โก๋งคนนั้นว่าเขาหลวกในเรื่องนี้ ย้อนว่าคนตังหลายตี้อยู่ฝ่ายโลกนี้ก็หลวกในเรื่องของโลกนักเหลือคนของพระเจ้า
9 “เฮาบอกต้านตังหลายว่า หื้อใจ๊ทรัพย์สมบัติตี้มีอยู่ในโลกนี้จ้วยคนอื่นเปื้อหื้อเป๋นเปื้อนกั๋น เปื้อว่าเมื่อทรัพย์สมบัติเสี้ยงแล้ว พระเจ้าจะต้อนฮับต้านเข้าในสวรรค์
10 “คนตี้ซื่อสัตย์ในสิ่งหน้อยๆ จะซื่อสัตย์ในสิ่งตี้ใหญ่ คนตี้บ่ซื่อสัตย์ในสิ่งหน้อยๆ ก็จะบ่ซื่อสัตย์ในสิ่งใหญ่ตวย
11 แล้วถ้าต้านตังหลายบ่ซื่อสัตย์ในทรัพย์สมบัติฝ่ายโลก ใผจะมอบทรัพย์สมบัติตี้เตี้ยงแต๊หื้อต้านกา
12 ถ้าต้านตังหลายบ่ซื่อสัตย์ในของของคนอื่น ใผจะมอบทรัพย์สมบัติของต้านหื้อเป๋นของต้านได้
13 บ่มีใผจะฮับใจ๊เจ้านายสองคนพร้อมกั๋นได้ ย้อนว่าเขาจะจังนายคนนึ่ง แล้วก็ฮักนายแหมคนนึ่ง กาว่าเขาก็จะซื่อสัตย์กับนายคนนึ่ง แต่จะดูถูกดูแควนนายแหมคนนึ่ง เจ้นเดียวกั๋นต้านจะฮับใจ๊พระเจ้าแล้วจะฮับใจ๊เงินคำพร้อมกั๋นบ่ได้”
บทบัญญัติกับแผ่นดินของพระเจ้า
14 ส่วนหมู่ฟาริสีตี้หันแก่เงิน เมื่อได้ยินกำหมู่นั้นก็ปากั๋นใค่หัวใส่พระองค์
15 พระเยซูอู้กับหมู่เขาว่า “เจ้าตังหลายแต่งเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรมต่อหน้าคน แต่พระเจ้าฮู้ใจ๋ของต้านตังหลายดี สิ่งตี้คนหันว่ามีก้ากับน่านับถือ สำหรับพระเจ้านั้นหันว่าเป๋นสิ่งตี้น่าจัง
16 “จาวยิวได้ใจ๊บทบัญญัติของโมเสสกับกำเขียนของผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้า มาจ๋นแผวสมัยยอห์นผู้หื้อบัพติศมา แล้วก็มีก๋านบอกข่าวดีเรื่องแผ่นดินของพระเจ้า คนตังหลายก็ลู่กั๋นเข้าไปในแผ่นดินนั้น
17 ฟ้ากับดินจะล่วงป๊นไป ก็ง่ายเหลือบทบัญญัติขีดๆ นึ่งจะตกไป
18 “ป้อจายคนใดตี้ละเมียไปมีเมียใหม่ ก็ผิดเรื่องก๋านล่วงประเวณีแล้ว ถ้าคนใดไปเอาแม่ฮ้างมาเป๋นเมีย ก็ผิดเรื่องก๋านล่วงประเวณีเหมือนกั๋น
เศรษฐีกับคนขอตาน
19 “มีเศรษฐีคนนึ่งนุ่งห่มผ้ารากาแปงกับป่านอย่างดี กิ๋นดีอยู่ดีตึงวัน
20 มีแหมคนนึ่งเป๋นขอตานจื้อลาซารัส เป๋นตุ่มเต๋มเนื้อเต๋มตั๋ว มีคนเอาเขามานอนไว้ตี้ปะตู๋ฮั้วบ้านของเศรษฐี
21 เขาหวังว่าจะได้กิ๋นเศษของกิ๋นตี้ตกจากโต๊ะอาหารของเศรษฐี แม้แต่หมาก็มาเลียตุ่มตี้เนื้อตั๋วของเขา
22 ต่อมาขอตานคนนั้นต๋าย หมู่ทูตสวรรค์ก็ปาเขาไปอยู่กับอับราฮัมบนสวรรค์ แหมบ่เมินเศรษฐีนั้นต๋าย ก็ถูกฝังไว้
23 แล้วได้ไปอยู่แดนคนต๋าย มีความตุ๊กเวทนาขนาด เศรษฐีแหงนผ่อหันอับราฮัมอยู่ไก๋ ลาซารัสก็อยู่กับต้าน
24 เศรษฐีก็ฮ้องว่า ‘ป้ออับราฮัมเหย ขออินดูข้าพเจ้าเต๊อะ ขอใจ๊ลาซารัสเอาป๋ายนิ้วจุ่มน้ำมาจิลิ้นข้าพเจ้าหน้อย ข้าพเจ้าจะได้เย็นพ่อง ย้อนอยู่ตี้นี่เปล๋วไฟฮ้อน ตุ๊กทรมานขนาด’
25 อับราฮัมจึงตอบว่า ‘ลูกเหย เจ้ากึ๊ดผ่อเต๊อะว่าเมื่อยังมีจีวิตอยู่ เจ้าได้ของดีมาตลอด แต่ลาซารัสได้สิ่งบ่ดีเลย บ่าเดี่ยวนี้เขาได้ฮับก๋านปลอบใจ๋ แต่เจ้าได้ฮับความตุ๊กทรมาน
26 แหมอย่างนึ่ง หละหว่างเฮากับเจ้ามีห้วยเลิ็กกั้นอยู่ ใผใค่ข้ามจากนี่ไปหาเจ้าตึงบ่ได้ กาว่าจะข้ามจากตี้หั้นมาหาเฮาก็บ่ได้’
27 เศรษฐีนั้นจึงอู้ว่า ‘ป้อครับ ถ้าจาอั้นขอใจ๊ลาซารัสไปบ้านป้อข้าพเจ้ากำเต๊อะ
28 ย้อนข้าพเจ้ามีปี้น้องห้าคนตวยกั๋น หื้อลาซารัสตักเตื๋อนหมู่เขา เผื่อว่าเมื่อหมู่เขาต๋ายจะบ่ได้เข้ามาอยู่ในตี้ตุ๊กทรมานนี้’
29 อับราฮัมจึงตอบเขาแหมว่า ‘หมู่เขามีกำสอนของโมเสสกับหมู่ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าหั้นแล้ว หื้อหมู่เขาฟังกำสอนของหมู่นั้นเต๊อะ’
30 เศรษฐีนั้นก็ว่า ‘บ่ได้ ป้ออับราฮัมครับ ถ้าคนนึ่งตี้เป๋นขึ้นจากความต๋ายปิ๊กไปบอกหมู่เขาๆ ก็จะกลับใจ๋จากบาป’
31 อับราฮัมก็บอกแหมว่า ‘ถ้าหมู่เขาบ่ฟังสิ่งตี้โมเสสกับหมู่ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าสอนมาแล้ว เถิงคนตี้เป๋นขึ้นจากความต๋าย จะปิ๊กไปบอกเขาๆ ก็ตึงบ่เจื้อ’ ”