19
พระเยซูกับศักเคียส
1 พระเยซูเตียวผ่านเมืองเยรีโค
2 มีป้อจายคนนึ่งจื้อศักเคียส เป๋นหัวหน้าคนเก็บภาษีกับเป๋นคนร่ำรวย
3 ศักเคียสใค่หันพระเยซูเลยฮิผ่อว่าเป๋นคนใด แต่ผ่อบ่หันย้อนมีคนนัก ซ้ำเขาก็เป๋นคนป็อก
4 เขาจึงล่นไปตังหน้าขึ้นเก๊าบ่าเดื่อตี้อยู่ฮิมตาง เปื้อจะผ่อหันพระเยซูย้อนว่าพระองค์จะก๋ายไปตางหั้น
5 เมื่อพระเยซูมาแผว ก็แหงนผ่อศักเคียส แล้วอู้ว่า “ศักเคียสเหยขะใจ๋ลงมาเวยๆ วันนี้เฮาจะย้างตี้บ้านของต้าน”
6 เขาก็ฟั่งลงมา แล้วต้อนฮับพระองค์ด้วยความจื้นจมยินดี
7 คนตังหลายหันจาอั้น ก็ปากั๋นจ่มว่า “พระเยซูไปย้างอยู่กับคนบาป”
8 ต๋อนอยู่ในบ้าน ศักเคียสลุกขึ้นอู้กับพระเยซูว่า “องค์พระผู้เป๋นเจ้า บ่าเดี่ยวนี้ทรัพย์สิ่งของของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะแบ่งหื้อคนตุ๊กเกิ่งนึ่ง ตี้ได้โก๋งอะหยังของใผมา ข้าพเจ้าจะส้ายคืนหื้อเขาสี่เต้า”
9 พระเยซูบอกเขาว่า “วันนี้คนในเฮือนนี้ได้ฮับความรอดป๊นบาปโต้ษแล้ว ย้อนคนนี้เป๋นเจื๊อสายของอับราฮัมตวย
10 ย้อนว่าบุตรมนุษย์มาเปื้อจะเซาะหาแล้วจ้วยคนตี้หลงหายหื้อรอดป๊นบาปโต้ษ”
กำเผียบเรื่องสตางค์เหรียญ
11 เมื่อเขาตังหลายก่ำลังฟังอยู่ พระองค์อู้กำเผียบแหมเรื่องนึ่ง ย้อนพระองค์มาใก้กรุงเยรูซาเล็มแล้ว เขาตังหลายก็กึ๊ดว่าแผ่นดินของพระเจ้าจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว
12 ย้อนจาอั้นพระองค์จึงอู้ว่า “มีเจ้านายคนนึ่งเกิดมาในผะกุ๋นกษัตริย์ ต้านจะไปเมืองไก๋เปื้อฮับก๋านแต่งตั้งเป๋นกษัตริย์แล้วปิ๊กมา
13 ต้านจึงฮ้องคนฮับใจ๊สิบคนมาเอาสตางค์หื้อหมู่เขาคนละนึ่งมินาบอกว่า ‘เอาไปเป๋นตืนก๊าขายจ๋นแผววันตี้เฮาปิ๊กมาเน่อ’
14 จาวเมืองนั้นจังเจ้านายคนนี้ จึงใจ๊คนตวยไปบอกจักรพรรดิว่า ‘เฮาบ่ยอมฮับคนนี้เป๋นกษัตริย์ปกครองเฮา’
15 “แต่เมื่อต้านได้ฮับแต่งตั้งเป๋นกษัตริย์แล้วก็ปิ๊กมา จึงฮ้องหมู่คนฮับใจ๊ตี้ได้หื้อสตางค์ไว้มาหา เปื้อจะผ่อว่าใผได้ก่ำไฮเต้าใด
16 คนตี้นึ่งบอกว่า ‘นายเจ้าข้าสตางค์ตี้หื้อข้าพเจ้าไว้นึ่งมินานั้นข้าพเจ้าได้ก่ำไฮมาสิบเต้า’
17 นายก็อู้กับเขาว่า ‘ดีแล้ว เจ้าเป๋นคนฮับใจ๊ตี้ดี ย้อนเจ้าซื่อสัตย์ในสิ่งเล็กๆ หน้อยๆ เฮาจึงมอบอำนาจหื้อเจ้าปกครองสิบเมือง’
18 คนตี้สองมาบอกว่า ‘นายเจ้าข้า สตางค์ตี้หื้อข้าพเจ้าไว้นึ่งมินานั้น ข้าพเจ้าได้ก่ำไฮมาห้าเต้า’
19 นายก็อู้กับเขาอย่างเดียวกั๋นว่า ‘เฮาจึงมอบอำนาจหื้อเจ้าปกครองห้าเมือง’
20 แหมคนนึ่งมาบอกว่า ‘นายเจ้าข้าสตางค์ตี้หื้อข้าพเจ้าไว้นึ่งมินานั้น ข้าพเจ้าเอาห่อผ้าป๊กเก็บไว้
21 ย้อนข้าพเจ้ากั๋วว่า นายเป๋นคนเขี้ยว ต้านยึดก่ำไฮเอาจากงานของคนอื่น กับเก็บเกี่ยวสิ่งตี้ต้านบ่ได้ปูก’
22 เจ้านายก็ตอบเขาว่า ‘ไอ่ขี้ข้าบ่ดี เฮาจะเอากำของเจ้านั้นละลงโต้ษเจ้า เจ้าฮู้ว่าเฮาเป๋นคนใจ๋แข็ง ตี้ยึดก่ำไฮเอาจากงานของคนอื่น กับเก็บเกี่ยวในสิ่งตี้เฮาบ่ได้ปูก
23 เป๋นจาใดบ่เอาสตางค์นั้นไปฝากธนาคารไว้ เมื่อเฮาปิ๊กมาก็จะได้สตางค์ตึงต้นตึงดอก’
24 “แล้วเจ้านายก็สั่งคนตี้ยืนอยู่ใก้ๆ หั้นว่า ‘เอาสตางค์นึ่งมินาจากเขาไปหื้อคนตี้มีสิบมินา’
25 คนนั้นก็ว่า ‘นายครับ เขามีสิบมินาแล้วลอ’
26 นายก็ตอบว่า ‘เฮาบอกเจ้าตังหลายว่า คนตี้มีอยู่แล้วก็จะเตื่อมหื้อแหม ส่วนคนตี้บ่มี แม้แต่สิ่งตี้เขามีอยู่นั้นก็จะเอาไปจากเขาเหีย
27 ส่วนหมู่ศัตรู๋ตังหลายตี้บ่ยอมหื้อเฮาเป๋นกษัตริย์ปกครองเขา หื้อปามานี้ฆ่าเหียต่อหน้าเฮา’ ”
พระเยซูเข้ากรุงเยรูซาเล็ม
28 หลังจากตี้พระเยซูอู้เรื่องหมู่นั้นแล้ว พระองค์เตียวนำหมู่เขาขึ้นไปกรุงเยรูซาเล็ม
29 เมื่อพระองค์มาเถิงใก้หมู่บ้านเบธฟายีกับหมู่บ้านเบธานี ตี้ดอยบ่ากอกเทศ พระองค์ใจ๊สาวกสองคนเข้าไปก่อน
30 สั่งว่า “หื้อเข้าไปในหมู่บ้านตี้อยู่ตังหน้าหั้นเน่อ ตันทีตี้เข้าไปแล้วจะปะลูกลาตั๋วนึ่งมัดอยู่ ลาตั๋วนี้ยังบ่มีใผเกยขี่กำเตื้อ หื้อแก้เจื้อกแล้วจู๋งมาตี้นี่เต๊อะ
31 ถ้ามีใผถามว่าแก้เจื้อกลาเยียะหยัง ก็บอกเขาว่า ‘นายเฮาต้องก๋านลูกลาตั๋วนี้’ ”
32 สาวกสองคนนั้นไป ก็ปะเหมือนตี้พระองค์บอก
33 เมื่อหมู่เขาก่ำลังแก้เจื้อกอยู่ เจ้าของลาก็ถามเขาว่า “แก้เจื้อกลาเยียะหยัง”
34 เขาก็ตอบว่า “องค์พระผู้เป๋นเจ้าต้องก๋านใจ๊”
35 แล้วหมู่เขาก็จู๋งลูกลามาหื้อพระเยซู เอาเสื้อผ้าของหมู่เขาปู๋บนหลังลา แล้วจ้วยตุ้มพระองค์ขึ้นขี่
36 ต๋อนตี้พระองค์ขี่ลาไป คนตังหลายก็ปากั๋นเอาเสื้อผ้าของหมู่เขาปู๋ต๋ำหนตาง
37 เมื่อพระองค์มาเถิงใก้ตี้จะลงจากดอยบ่ากอกเทศแล้ว ผู้ติดต๋ามกู้คนก็มีความยินดี ย้อนก๋านอัศจ๋รรย์ต่างๆ ตี้เกยหันนั้น ก็สรรเสริญพระเจ้าเสียงดังว่า
38 “ขอพระเจ้าปั๋นปอนกษัตริย์ผู้ตี้มาในนามองค์พระผู้เป๋นเจ้า สรรเสริญพระเจ้า
จงมีสันติสุขในสวรรค์กับขอหื้อพระเจ้าได้ฮับเกียรติสูงสุด”
39 มีฟาริสีบางคนในคนตังหลายนั้นบอกพระเยซูว่า “อาจ๋ารย์ครับ สั่งหมู่สาวกของต้านห้ามอู้จาอั้น”
40 พระองค์ตอบหมู่เขาว่า “เถิงหมู่เขาบ่ฮ้อง บ่าหินหมู่นี้ก็จะฮ้องแตนหมู่เขา”
41 เมื่อพระองค์มาใก้จ๋นหันกรุงเยรูซาเล็มอยู่ตังหน้า พระองค์ก็ไห้ ย้อนอินดูคนในเมืองนั้น
42 อู้ว่า “วันนี้เฮาใค่หื้อเจ้าฮู้จักตางตี้จะได้สันติสุขกับพระเจ้า แต่บ่าเดี่ยวนี้พระองค์ได้ซ่อนบ่หื้อเจ้าฮู้
43 วันนึ่งหมู่ศัตรู๋ของเจ้าจะโจ๋มตี๋เจ้า แล้วจะแป๋งก่ำแปงล้อม ขังเจ้าไว้กู้ด้าน
44 หมู่เขาจะทำลายเจ้าตึงคนของเจ้าจ๋นหมดจ๋นเสี้ยง แม้แต่บ่าหินก็จะบ่หื้อหันวางซ้อนกั๋นเลยสักก้อน ย้อนเจ้าบ่ฮับฮู้ว่าพระเจ้าได้มาจ้วยเจ้าแล้ว”
พระเยซูไล่หมู่คนก๊าขายในข่วงพระวิหาร
45 พระเยซูเข้าไปในบริเวณพระวิหาร แล้วไล่เหิบหมู่คนตี้ก่ำลังซื้อขายของกั๋นอยู่ตี้หั้น
46 พระองค์อู้กับคนหมู่นั้นว่า “มีกำเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า ‘พระวิหารของเฮาจะฮ้องว่าเป๋นตี้สำหรับอธิษฐาน แต่หมู่เจ้ามาเยียะหื้อก๋ายเป๋นถ้ำของโจ๋รเหีย’”
47 แล้วพระเยซูสั่งสอนอยู่ในพระวิหารกู้วัน ในเวลาเดียวกั๋นนั้น หมู่หัวหน้าปุโรหิต หมู่ธรรมาจ๋ารย์กับผู้นำจาวยิว ก็หาตางจะฆ่าพระองค์
48 แต่หมู่เขาก็ยังบ่ฮู้ว่าจะเยียะจาใดได้ ย้อนว่าคนตังหลายตั้งใจ๋ฟังกำสอนกู้กำของพระองค์อยู่