5
พระเยซูฮ้องคนเซาะป๋ามาเป๋นสาวก
1 มีเตื้อนึ่งคนตังหลายยืนเบียดพระเยซู เปื้อจะฟังพระเยซูสั่งสอนถ้อยกำของพระเจ้า ต๋อนนั้นพระองค์ยืนอยู่บนต๋าฝั่งทะเลสาบกาลิลี
2 พระองค์หันเฮืออยู่ฮิมฝั่งทะเลนั้นสองลำตี้หมู่คนหาป๋าละไว้เปื้อไปซักอวน
3 พระองค์จึงลงไปในเฮือลำนึ่งเป๋นของซีโมน แล้วบอกหื้อเขาถอยเฮือออกจากฝั่งไปน่อย พระองค์ก็นั่งอยู่ในเฮือนั้นสั่งสอนคนตังหลาย
4 เมื่อสอนจบแล้วก็บอกซีโมนว่า “เอาเฮือออกไปตี้น้ำเลิ็กๆ แล้วหย่อนอวนลงเอาป๋า”
5 ซีโมนตอบพระองค์ว่า “อาจ๋ารย์ หมู่เฮาลากอวนคืนฮุ่งยังบ่ได้ป๋าสักตั๋ว แต่เฮาจะหย่อนอวนลงแหมกำต๋ามตี้พระองค์บอก”
6 เมื่อหย่อนอวนลงไป ก็ยับป๋าได้นักขนาดจ๋นอวนเกือบปุด
7 เขาจึงกวั๊กเปื้อนตี้อยู่ในเฮือแหมลำนึ่งหื้อมาจ้วยกั๋น เปื้อนก็มาจ้วย แล้วได้ป๋าเต๋มเฮือสองลำจ๋นเฮือเกือบจ๋ม
8 ซีโมนเปโตร เมื่อหันจาอั้น ก็ก้มลงกราบพระเยซู บอกพระองค์ว่า “ขอหื้อไปไก๋ๆ ข้าพเจ้าเต๊อะ ย้อนว่าข้าพเจ้าเป๋นคนบาป”
9 ตี้อู้จาอั้น ย้อนว่าเขากับคนตังหลายตี้อยู่ตวยกั๋นหั้นงืดตี้ได้ป๋านักจาอี้
10 ยากอบกับยอห์นลูกของเศเบดี เปื้อนฮ่วมหาป๋าตวยกั๋นกับซีโมนก็งืดเหมือนกั๋น พระเยซูอู้กับซีโมนว่า “บ่ถ้ากั๋ว ตั้งแต่นี้ไปต้านจะเป๋นผู้ปาคนมาหาเฮา”
11 เมื่อเอาเฮือเข้าฝั่งแล้ว หมู่เขาก็สละกู้อย่างตวยพระองค์ไป
พระเยซูฮักษาคนขี้ตู้ด
12 ต๋อนตี้พระองค์อยู่ในเมืองนึ่ง มีคนเป๋นขี้ตู้ดเต๋มตึงเนื้อตึงตั๋ว เมื่อเขาหันพระเยซูก็ก้มหน้าลงจ๋นเถิงดิน อ้อนวอนพระเยซูว่า “พระองค์เจ้าข้า ถ้าพระองค์ใค่จ้วยข้าพเจ้าหื้อหาย ข้าพเจ้าก็จะหายแน่ๆ”
13 พระองค์ยื่นมือออกไปหยุบป้อจายคนนั้นแล้วอู้ว่า “เฮาใค่จ้วย จงหายโรคเต๊อะ” แล้วเขาก็หายเป๋นขี้ตู้ดบ่าเดี่ยวนั้นเลย
14 พระองค์สั่งเขาว่า “ห้ามเล่าเรื่องนี้หื้อใผฟังเน่อ แต่หื้อไปแสดงตั๋วต่อปุโรหิต แล้วเอาเครื่องปู่จาสำหรับคนตี้หายโรคนี้ไปถวายต๋ามกำสั่งของบทบัญญัติของโมเสส เปื้อแสดงหื้อคนตังหลายฮู้ว่าเจ้าหายโรคแล้ว”
15 มีคนเล่าเรื่องของพระเยซูไปไก๋แหม คนตังหลายจ๋ำนวนนักก็มาจุมนุมกั๋น เปื้อจะฟังพระองค์กับหื้อพระองค์ฮักษาโรคต่างๆ ของเขาหื้อหาย
16 แต่พระองค์ก็ลักไปหาตี้เงียบๆ เปื้ออธิษฐานเป๋นประจ๋ำ
พระเยซูฮักษาคนง่อย
17 วันนึ่งเมื่อพระองค์ก่ำลังสั่งสอนอยู่ ก็มีหมู่ฟาริสีกับหมู่ธรรมาจ๋ารย์นั่งฟังอยู่ตี้หั้นตวย หมู่เขามาจากกู้หมู่บ้านในแคว้นกาลิลี แคว้นยูเดียกับกรุงเยรูซาเล็ม กับพระเจ้าได้หื้อฤทธิ์อำนาจกับพระเยซูตี้ฮักษาโรคต่างๆ หื้อหาย
18 มีคนหามคนง่อยคนนึ่งนอนอยู่ตี้นอนมา หมู่เขาฮิจะเอาคนป่วยเข้าไปวางลงตังหน้าพระเยซู
19 ก็บ่มีฮ่อมตี้จะเอาคนป่วยเข้าไปได้ย้อนมีคนนัก เขาก็หามขึ้นไปตังหลังคา เตหลังคาออกเป๋นฮ่อม หย่อนคนป่วยตึงตี้นอนลงก๋างหมู่ส่องหน้าพระเยซู
20 เมื่อพระเยซูหันความเจื้อของหมู่เขา ก็อู้กับคนง่อยว่า “เปื้อนเหย บาปของเจ้าได้โผดยกหื้อแล้วเน่อ”
21 หมู่ธรรมาจ๋ารย์กับหมู่ฟาริสีกึ๊ดในใจ๋ว่า “คนนี้เป๋นใผ ตี้อู้หมิ่นประมาทพระเจ้า ใผจะยกโต้ษบาปได้นอกจากพระเจ้าองค์เดียวเต้าอั้น”
22 พระเยซูฮู้กำกึ๊ดในใจ๋ของหมู่เขา ก็ถามว่า “เป๋นจาใดหมู่ต้านกึ๊ดในใจ๋จาอี้
23 อันใดจะง่ายเหลือกั๋นตี้จะว่า ‘บาปของเจ้าได้โผดยกแล้ว’ กับจะว่า ‘ลุกขึ้นเตียวไปเต๊อะ’
24 แต่เปื้อต้านตังหลายจะฮู้ว่าบุตรมนุษย์มีสิทธิอำนาจในโลกตี้จะโผดยกโต้ษบาปได้” แล้วพระองค์ก็อู้กับคนง่อยนั้นว่า “เฮาสั่งเจ้าหื้อลุกขึ้นแบกตี้นอนปิ๊กไปบ้านเต๊อะ”
25 เขาก็ลุกขึ้นต่อหน้าคนตังหลายบ่าเดี่ยวนั้นเลย แบกตี้นอนขึ้น แล้วเตียวปิ๊กบ้านสรรเสริญพระเจ้า
26 คนตังหลายปากั๋นงืดขนาด ปากั๋นสรรเสริญพระเจ้า ต่างคนต่างเก๋งกั๋ว อู้กั๋นว่า “วันนี้เฮาได้หันสิ่งตี้อัศจ๋รรย์ตี้สุด”
พระเยซูฮ้องเลวีมาเป๋นสาวก
27 เมื่อเหตุก๋ารณ์นี้ผ่านไปแล้ว พระเยซูออกไป แล้วหันใส่คนเก็บภาษีคนนึ่งจื้อว่าเลวีนั่งอยู่ตี้ด่านเก็บภาษี พระองค์อู้กับเขาว่า “ตวยเฮามาเต๊อะ”
28 เขาก็สละกู้สิ่งกู้อย่างไว้หั้น ลุกขึ้นตวยพระองค์ไป
29 เลวีจัดงานเลี้ยงใหญ่ตี้บ้านของเขา เปื้อเป๋นเกียรติแก่พระเยซู มีคนเก็บภาษีกับคนอื่นแหมหลายคนนั่งฮ่วมโต๊ะตวยหมู่สาวกของพระองค์
30 หมู่ฟาริสีกับหมู่ธรรมาจ๋ารย์ตี้อยู่ในหมู่ของเขาซูบซาบกั๋น ติหมู่สาวกของพระเยซูว่า เป๋นจาใดหมู่ต้านมากิ๋นมาดื่มกับหมู่คนเก็บภาษีกับหมู่คนบาป
31 พระเยซูตอบหมู่เขาว่า “คนอยู่ดีสบายแข็งแฮงบ่ต้องก๋านหมอ แต่คนตี้บ่สบายต้องก๋านหมอ
32 เฮาบ่ได้มาเปื้อฮ้องหาคนตี้กึ๊ดว่าเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรม แต่มาเปื้อฮ้องหาคนบาปหื้อกลับใจ๋ใหม่”
33 หมู่เขาบอกพระเยซูว่า “หมู่สาวกของยอห์นผู้หื้อบัพติศมาถือศีลอดอาหารกับอธิษฐานอยู่เจื่อๆ สาวกของหมู่ฟาริสีก็ถือเหมือนกั๋น แต่สาวกของต้านเอาตึงกิ๋นตึงดื่ม”
34 พระเยซูอู้กับหมู่เขาว่า “หมู่ต้านจะหื้อเปื้อนของเจ้าบ่าวถือศีลอดอาหารเมื่อเจ้าบ่าวยังอยู่กับเขากา
35 แต่จะมีวันนึ่งเจ้าบ่าวจะถูกเอาไปจากหมู่เขา วันนั้นหมู่เขาจะถือศีลอดอาหาร”
36 พระเยซูได้อู้กำเผียบข้อนึ่งหื้อหมู่เขาฟังว่า “บ่มีใผเอาผ้าจากเสื้อใหม่มาปะเสื้อเก่า ถ้าเยียะจาอั้นเสื้อใหม่ก็จะปุด ป๋ายบ่ปอผ้าจากเสื้อใหม่ก็บ่เปิงกับเสื้อเก่าตวย
37 บ่มีใผเอาเหล้าองุ่นหมักใหม่ๆ ใส่ถงหนังเก่า ย้อนว่าถ้าเยียะจาอั้นเหล้าองุ่นตี้หมักใหม่นั้น จะเยียะหื้อถงหนังเก่าแตก เหล้าองุ่นก็ฮั่วออกมาหมด ถงหนังก็จะปุดจะหวาก ถงหนังก็จะใจ๊บ่ได้
38 เหล้าองุ่นหมักใหม่ๆ ต้องใส่ถงหนังใหม่
39 บ่มีใผกิ๋นเหล้าองุ่นเก่า แล้วจะใค่กิ๋นเหล้าองุ่นใหม่ๆ เขาย่อมบอกว่า ‘ของเก่านั้นดีแล้ว’ ”