11
ก๋านเข้ากรุงเยรูซาเล็ม
1 เมื่อพระเยซูกับหมู่สาวกเข้ามาใก้จะแผวกรุงเยรูซาเล็ม ก็มาแผวหมู่บ้านเบธฟายีกับหมู่บ้านเบธานีตี้บนดอยบ่ากอกเทศ พระองค์ใจ๊สาวกสองคนเข้าไปก่อน
2 สั่งว่า “หื้อเข้าไปในหมู่บ้านตี้อยู่ตังหน้าหั้นเน่อ ตันทีตี้เข้าไปแล้ว จะปะลูกลาตั๋วนึ่งมัดอยู่ ลาตั๋วนี้ยังบ่มีใผเกยขี่กำเตื้อ หื้อแก้เจื้อกแล้วจู๋งมาตี้นี่เต๊อะ
3 ถ้ามีคนถามว่า ‘หมู่ต้านเยียะจาอี้เยียะหยัง’ หื้อตอบเขาว่า ‘องค์พระผู้เป๋นเจ้าต้องก๋านใจ๊สักกำเดียว แล้วจะเอามาคืนหื้อตี้เก่า’ ”
4 สาวกสองคนนั้นก็ไป แล้วปะลูกลาตั๋วนึ่งมัดอยู่นอกปะตู๋บ้านฮิมหนตางหั้น หมู่เขาก็แก้เจื้อกแล้วจู๋งมา
5 มีบางคนอยู่ตี้หั้นถามว่า “แก้เจื้อกลาเยียะหยัง”
6 สาวกตึงสองก็ตอบต๋ามตี้พระเยซูบอกมา หมู่เขาก็ยอมหื้อเอาลูกลาไป
7 แล้วหมู่เขาก็จู๋งลูกลามาหื้อพระเยซู เอาเสื้อผ้าของหมู่เขาปู๋บนหลังลา แล้วจ้วยตุ้มพระองค์ขึ้นขี่
8 คนตังหลายปากั๋นเอาเสื้อผ้าของหมู่เขามาปู๋ลงบนหนตาง บางคนก็ฟันกิ่งไม้มีใบนักตี้ก๋างโต้งมายายต๋ามหนตางตวย
9 คนตี้เตียวนำหน้ากับคนเตียวตวยหลัง ปากั๋นโห่ฮ้องเสียงดังว่า
“โฮซันนา
ขอพระเจ้าปั๋นปอนผู้ตี้มาในนามองค์พระผู้เป๋นเจ้า
10 ขอพระเจ้าปั๋นปอนอาณาจักรของกษัตริย์ดาวิดป้ออุ๊ยแม่หม่อนของเฮาตี้ก่ำลังจะมาตั้งเต๊อะเน่อ
โฮซันนาในตี้สูงสุด”
11 เมื่อพระเยซูเข้าไปในกรุงเยรูซาเล็มแล้ว ก็เข้าไปในบริเวณพระวิหารเตียวผ่อสิ่งตังหลายตังมวลจ๋นใคว่หมด แต่ต๋อนนั้นก็เกือบมืดนักแกแล้ว จึงออกไปหมู่บ้านเบธานีกับหมู่สาวกสิบสองคน
พระเยซูสาปแจ้งเก๊าบ่าเดื่อ
12 แจ้งเจ๊ามาแหมวันนึ่ง ต๋อนตี้เตียวออกจากหมู่บ้านเบธานี พระเยซูอยากกิ๋นข้าว
13 เมื่อพระองค์หันใส่เก๊าบ่าเดื่อเก๊านึ่งอยู่ไก๋ต๋ามีใบเต๋มเก๊า พระองค์ก็เตียวเข้าไปผ่อใก้ๆ ว่ามีหน่วยพ่องก่อ เมื่อเตียวเข้าไปใก้ หันมีก้าใบเต๋มเก๊าไปหมด แต่บ่มีหน่วยสักแก่น ย้อนยังบ่เถิงเวลาออกหน่วยเตื้อ
14 พระเยซูก็บอกบ่าเดื่อเก๊านั้นว่า “ตั้งแต่นี้ต่อไป จะบ่มีใผได้กิ๋นหน่วยของเจ้าแหม” หมู่สาวกก็ได้ยินกำอู้นั้นเหมือนกั๋น
พระเยซูในพระวิหาร
15 เมื่อมาแผวกรุงเยรูซาเล็มแล้ว พระเยซูก็เข้าไปในบริเวณพระวิหาร แล้วไล่เหิบหมู่ตี้ก่ำลังซื้อขายของกั๋นอยู่ตี้หั้น ปึ๊ดโต๊ะของคนฮับแลกสตางค์ กับยู้ตี้นั่งของหมู่คนขายนกก๋าแก๋ขว้างตวย
16 แล้วห้ามบ่หื้อคนขนของสิ่งใดๆ เตียวลัดบริเวณข่วงพระวิหาร
17 พระองค์สอนหมู่เขาว่า “มีถ้อยกำของพระเจ้าเขียนไว้ในพระคัมภีร์บ่ใจ้กา ว่า ‘พระวิหารของเฮาจะฮ้องว่าเป๋นตี้สำหรับอธิษฐานของคนกู้จ้าดกู้ภาษา แต่หมู่เจ้ามาเยียะหื้อก๋ายเป๋นถ้ำของโจ๋รเหีย’ ”
18 เมื่อหมู่หัวหน้าปุโรหิตกับหมู่ธรรมาจ๋ารย์ฮู้หันจาอั้น หมู่เขาก็กั๋วพระองค์ ก็เลยเปิ็กษาหารือกั๋นเปื้อหาตางตี้จะฆ่าพระองค์เหีย ย้อนว่าคนตังหลายตี้ได้ฟังกำสอนของพระเยซูก็งืด
19 แต่เมื่อค่ำลงแล้ว พระเยซูตึงหมู่สาวกก็ปากั๋นออกไปจากกรุงเยรูซาเล็ม
บทเฮียนจากเก๊าบ่าเดื่อ
20 แจ้งเจ๊ามาแหมวันนึ่ง เมื่อพระเยซูตึงหมู่สาวกเตียวก๋ายเก๊าบ่าเดื่อเก๊าตะวาแหม ก็หันเหี่ยวแห้งไปหมดจ๋นเถิงฮาก
21 เปโตรกึ๊ดเถิงกำตี้พระเยซูบอกบ่าเดื่อต้นนั้นตะวาจึงอู้ขึ้นว่า “อาจ๋ารย์ครับ ผ่อบ่าเดื่อเก๊าตี้พระองค์แจ้งตะวานี้ลอ เหี่ยวแห้งต๋ายไปแต๊เฮ่ย”
22 พระเยซูก็บอกหมู่สาวกว่า “ขอหื้อเจื้อพระเจ้าเต๊อะหน่า
23 เฮาบอกความจริงแก่ต้านตังหลายว่า ถ้าใผคนใดจะสั่งดอยม่อนนี้ว่า ‘จงย้ายลงไปในทะเลเหีย’ โดยบ่สงสัยเลย แต่เจื้อว่าจะเป๋นต๋ามตี้สั่งนั้น ก็จะเป๋นไปจาอั้น
24 ย้อนจาอี้เฮาบอกต้านตังหลายว่า ต้านจะอธิษฐานขอสิ่งใด ถ้าต้านเจื้อว่าจะได้ฮับ ต้านก็จะได้ฮับต๋ามนั้นแต๊ๆ
25 ต๋อนก่ำลังอธิษฐานอยู่ ถ้ากึ๊ดได้ว่าต้านมีเรื่องผิดอกผิดใจ๋ใผอยู่ ก็ยกโต้ษหื้อคนนั้นเหียก่อน แล้วพระบิดาของต้านตี้อยู่ในสวรรค์ก็จะโผดยกโต้ษหื้อต้านเหมือนกั๋น
26 แต่ถ้าต้านตังหลายบ่ยอมยกโต้ษหื้อใผ พระบิดาของต้านตี้อยู่ในสวรรค์ ก็จะบ่ยอมโผดยกโต้ษหื้อต้านเหมือนกั๋น”
หมู่ผู้นำสงสัยในสิทธิอำนาจของพระเยซู
27 พระเยซูกับหมู่สาวกเข้ามากรุงเยรูซาเล็มแหม เมื่อพระเยซูก่ำลังเตียวอยู่ตี้บริเวณพระวิหาร หมู่หัวหน้าปุโรหิตตึงหมู่ธรรมาจ๋ารย์กับหมู่คนเฒ่าคนแก่เข้ามาถามพระองค์ว่า
28 “ต้านมีสิทธิอำนาจอะหยังเยียะสิ่งหมู่นี้ ใผหื้อสิทธิอำนาจต้านตี้จะเยียะจาอี้”
29 พระเยซูตอบหมู่เขาว่า “เฮาจะถามหมู่ต้านสักข้อนึ่งก่อน ถ้าหมู่ต้านตอบเฮา เฮาเถิงจะบอกว่าเฮาใจ๊สิทธิอำนาจของใผมาเยียะสิ่งหมู่นี้
30 ลองตอบเฮามากำลอว่าสิทธิอำนาจของยอห์นตี้เขาหื้อบัพติศมานั้น มาจากพระเจ้ากาว่ามาจากคน”
31 หมู่เขาก็เปิ็กษากั๋นว่า “ถ้าเฮาจะว่า ‘มาจากพระเจ้า’ ต้านก็จะย้อนถามหมู่เฮาแหมว่า ‘แล้วเป๋นจาใดบ่เจื้อยอห์น’
32 แต่ถ้าหมู่เฮาจะว่า ‘มาจากคน’ ” ก็กั๋วคนตังหลายจะโขด ย้อนว่าคนตังหลายปากั๋นเจื้อว่ายอห์นเป๋นผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าแต๊ๆ
33 หมู่เขาก็เลยตอบพระองค์ว่า “หมู่เฮาบ่ฮู้เน่อ” พระเยซูก็บอกหมู่เขาว่า “ถ้าจาอั้น เฮาก็จะบ่บอกเหมือนกั๋นว่าเฮาใจ๊สิทธิอำนาจของใผเยียะสิ่งหมู่นี้”