6
เรื่องก๋านหื้อตาน
1 “หละวังหื้อดีเน่อ ห้ามแต่งเยียะความดีตังศาสนา เปื้ออวดคนอื่นเต้าอั้น ย้อนว่าถ้าเยียะจาอั้น ต้านจะบ่ได้ฮับรางวัลสักอย่างจากพระบิดาของต้านตี้อยู่ในสวรรค์
2 “ย้อนจาอั้น เมื่อใดก็ต๋ามตี้ต้านจ้วยเหลือคนตุ๊กคนจ๋น ก็ห้ามเยียะเหมือนกับหมู่คนหน้าซื่อใจ๋ก๊ด ตี้หูมเป่าแกในธรรมศาลา กาว่าต๋ามหนตาง เปื้อจะหื้อคนยกยอปอปั้นเขา เฮาบอกความจริงแก่ต้านตังหลายว่า หมู่เขาก็ได้ฮับรางวัลเรียบร้อยแล้ว จะบ่มีรางวัลจากพระเจ้าเลย
3 ต๋อนตี้หื้อตานนั้น ห้ามหื้อใผฮู้ เหมือนกับมือซ้ายหื้อตานแต่บ่หื้อมือขวาฮู้
4 เปื้อว่าก๋านหื้อตานของต้านนั้น จะเป๋นความลับ แล้วพระบิดาของหมู่ต้าน ผู้ตี้หันสิ่งตี้หมู่ต้านลักเยียะ ก็จะโผดหื้อรางวัลแก่ต้าน
เรื่องก๋านอธิษฐาน
5 “เมื่อต้านอธิษฐาน ก็ห้ามเยียะเหมือนหมู่คนหน้าซื่อใจ๋ก๊ด ตี้ซอบยืนอธิษฐานในธรรมศาลา กับต๋ามหนตาง เปื้ออวดหื้อคนอื่นๆ หัน เฮาบอกความจริงแก่ต้านตังหลายว่า หมู่เขาได้ฮับรางวัลของเขาไปแล้ว
6 ส่วนต้านต๋อนตี้จะอธิษฐาน ก็หื้อเข้าไปในห้อง หับปะตู๋ แล้วอธิษฐานต่อพระบิดาของต้านตี้ผ่อบ่หัน แล้วพระองค์ผู้ตี้หันสิ่งตี้ต้านลักเยียะ ก็จะโผดหื้อรางวัลแก่ต้าน
7 “แล้วต๋อนตี้ต้านอธิษฐานอยู่นั้น ก็ห้ามอู้หลื้มเก่าหลื้มใหม่ เหมือนคนตี้บ่ฮู้จักพระเจ้าเยียะกั๋น ย้อนว่าหมู่เขากึ๊ดว่าถ้าเยียะจาอั้นแล้ว หมู่เขาก็จะได้ฮับกำตอบจากก๋านอธิษฐานนั้น
8 ห้ามเยียะเหมือนกับคนหมู่นั้นเน่อ ย้อนว่าพระบิดาฮู้แล้วว่าต้านต้องก๋านอะหยังพ่อง ก่อนตี้ต้านจะอ้าปากขอ
9 “ตั้งแต่นี้ต่อไปหื้อต้านตังหลายอธิษฐานจาอี้ว่า
‘ข้าแต่พระบิดาของข้าพระองค์ตังหลายผู้ตี้อยู่ในสวรรค์
ขอหื้อนามของพระองค์เป๋นตี้นับถือ
10 ขอหื้อแผ่นดินของพระองค์มาตั้งอยู่
ขอหื้อคนตังหลายเยียะตวยต๋ามความต้องก๋านของพระองค์ในโลกนี้เหมือนอย่างเดียวกั๋นตี้เยียะในสวรรค์
11 ขอโผดหื้อข้าพระองค์ตังหลายมีอาหารกิ๋นในวันนี้
12 ขอโผดยกโต้ษบาปของข้าพระองค์ตังหลาย
เหมือนกับตี้ข้าพระองค์ตังหลายยกโต้ษหื้อคนอื่นตี้เยียะบ่ดีต่อข้าพระองค์ตังหลาย
13 แล้วขอบ่หื้อปาข้าพระองค์ตังหลายเข้าไปหาก๋านลองใจ๋
แต่ขอจ้วยหื้อป๊นจากสิ่งบ่ดี’
14 ย้อนว่าถ้าหมู่ต้านจะยกโต้ษหื้อคนตี้เยียะบ่ดีแก่ต้าน พระบิดาของต้านตี้อยู่ในสวรรค์ก็จะโผดยกโต้ษหื้อต้านเหมือนกั๋น
15 แต่ถ้าต้านบ่ยอมยกโต้ษบาปหื้อคนอื่น พระบิดาของต้านก็จะบ่ยอมโผดยกโต้ษบาปของต้านเหมือนกั๋น
ก๋านสอนเรื่องถือศีลอดอาหาร
16 “เมื่อต้านถืออดอาหารเตื้อใดก็ต๋าม ห้ามแป๋งหน้าหมองต๋องเศร้า เหมือนหมู่คนหน้าซื่อใจ๋ก๊ดเยียะกั๋น หมู่เขาบ่ซ่วยหน้าล้างต๋า บ่หวีผมหื้อผ่อเหมือนบ่สบาย เปื้อใค่หื้อคนตังหลายหันว่าเขาก่ำลังถือศีลอดอาหารอยู่ แล้วยกยอปอปั้นเขา แต่เฮาบอกความจริงแก่ต้านตังหลายว่า หมู่เขาได้ฮับรางวัลเรียบร้อยแล้ว จะบ่มีรางวัลจากพระเจ้าเลย
17 แต่เมื่อใดตี้ต้านตังหลายถือศีลอดอาหารอยู่ ขอหื้อซ่วยหน้าล้างต๋า กับหวีผมเหมือนตี้เกยเยียะตึงวัน
18 เปื้อจะบ่หื้อใผฮู้เลยว่าต้านก่ำลังถือศีลอดอาหารอยู่ แต่พระบิดาผู้ตี้ผ่อบ่หัน จะหันสิ่งตี้ต้านลักเยียะ ก็จะหื้อรางวัลแก่ต้าน
ก๋านสอนเรื่องเข้าของเงินคำ
19 “ห้ามเอาก้าเก็บฮอมทรัพย์สมบัติไว้หื้อตั๋วในโลกนี้ เซิ่งขี้เมี่ยงกาว่าแมงจะมาขบกิ๋นเยียะหื้อทรัพย์สมบัติเสียหายได้ กาว่าตี้ขโมยจะมาลักเอาไปได้
20 แต่หื้อเก็บฮอมทรัพย์สมบัติไว้ในสวรรค์ ตี้ขี้เหมี้ยงกับแมงจะมาขบกิ๋นเยียะหื้อทรัพย์สมบัติเสียหาย กาว่าขโมยเข้าบ้านลักเอาไปตึงบ่ได้
21 ย้อนว่าทรัพย์สมบัติของต้านอยู่ตี้ไหน จิตใจ๋ของต้านก็อยู่ตี้หั้น
22 “แก่นต๋าเผียบเหมือนโกมไฟส่องแจ้งในตั๋วของคนเฮา ถ้าแก่นต๋าของต้านดีตึงเนื้อตึงตั๋วก็เป่งแจ้งไปหมด
23 แต่ถ้าแก่นต๋าของต้านบ่ดีตึงเนื้อตึงตั๋วก็มืดไปหมด แล้วถ้ากึ๊ดว่าตั๋วต้านเป่งแจ้งแต่แต๊ๆ เป๋นความมืด ความมืดนั้นจะมืดนักเหลือนั้นขนาดไหน
24 “บ่มีใผจะฮับใจ๊เจ้านายสองคนพร้อมกั๋นได้ ย้อนว่าเขาจะจังนายคนนึ่ง แล้วก็ฮักนายแหมคนนึ่ง กาว่าเขาก็จะซื่อสัตย์กับนายคนนึ่งแต่จะดูถูกดูแควนนายแหมคนนึ่ง เจ้นเดียวกั๋นต้านจะฮับใจ๊พระเจ้าแล้วจะฮับใจ๊เงินคำพร้อมกั๋นบ่ได้
สอนเรื่องก๋านกระวนกระวาย
25 “ย้อนจาอั้นเฮาขอบอกต้านตังหลายว่า บ่ถ้าฮ้อนใจ๋จี้วี้จ้อหว้อเกี่ยวกับจีวิตว่า จะเอาอะหยังมากิ๋น เอาอะหยังมาดื่ม กาว่าเป๋นห่วงเรื่องของตั๋วว่าจะเซาะหาเสื้อผ้าตี้ไหนมานุ่ง ย้อนว่าจีวิตสำคัญนักเหลือของกิ๋น กับตั๋วของคนเฮาก็สำคัญนักเหลือผ้านุ่งบ่ใจ้กา
26 แหงนผ่อนกตี้บินอยู่บนฟ้าลอ มันบ่ได้หว่านบ่ได้เก็บเกี่ยว แล้วก็บ่ได้เอาข้าวสะสมไว้ในหลองข้าว แต่พระบิดาของต้านตี้อยู่ในสวรรค์ เลี้ยงนกหมู่นั้นไว้ แล้วหมู่ต้านลอ มีก้านักเหลือนกหมู่นั้นบ่ใจ้กา
27 ในหมู่ต้าน มีใผพ่องตี้ฮ้อนใจ๋ แล้วต่อจีวิตตั๋วเก่าหื้อยาวออกไปแหมสักหน้อยนึ่งได้
28 “แล้วเป๋นอะหยังเถิงเป๋นห่วงเรื่องผ้านุ่ง แยงผ่อดอกไม้ต๋ำโต้งต๋ำนาลอว่า งอกงามขึ้นมาได้จาใด มันบ่ได้เยียะก๋าน บ่ได้ปั่นฝ้าย
29 แต่เฮาจะบอกหื้อต้านตังหลายฮู้ว่า ขนาดกษัตริย์ซาโลมอนตี้นับว่า ร่ำรวยนักขนาด ก็ยังใส่เสื้อผ้าบ่งามเต้าดอกไม้หมู่นี้สักดอกเดียว
30 ถ้าพระเจ้าแต่งหย้องดอกหญ้าต๋ำโต้งต๋ำนา เซิ่งอยู่ได้วันนี้วันเดียว ตกแหมวันก็จะถูกก๋ำปือเข้าก๋องไฟ จาอั้นแล้วพระองค์ก็จะแต่งหย้องหมู่ต้านนักเหลือนั้นแหม โอ หมู่ต้านมีความเจื้อหน้อยแต๊ๆ
31 ย้อนจาอั้นบ่ถ้าฮ้อนใจ๋ว่า ‘จะมีอะหยังกิ๋นพ่องก่อ’ ‘จะมีอะหยังดื่มพ่องก่อ’ กาว่า ‘จะมีอะหยังมานุ่งพ่องก่อ’
32 ย้อนว่าคนตี้บ่ฮู้จักพระเจ้าก็ปากั๋นเซาะหาสิ่งหมู่นี้ แต่พระบิดาของต้านตังหลายตี้อยู่ในสวรรค์ ฮู้ดีอยู่แล้วว่าสิ่งหมู่นี้จ๋ำเป๋นสำหรับต้าน
33 แต่สิ่งตี้สำคัญตี้สุดสำหรับหมู่ต้าน ก็คือหื้อเซาะหาแผ่นดินของพระเจ้าก่อน กับเยียะตวยต๋ามความต้องก๋านของพระเจ้า แล้วพระองค์จะเตื่อมแถ้งสิ่งตี้จ๋ำเป๋นตึงหมดนี้กับหมู่ต้าน
34 ย้อนจาอั้นก็บ่ต้องฮ้อนใจ๋เรื่องวันพูก วันพูกก็มีเรื่องฮ้อนใจ๋สำหรับวันพูกอยู่แล้ว วันใดๆ ก็มีปั๋ญหาปอสำหรับวันนั้นอยู่แล้ว