จดหมายจากเปาโลเขียนเถิง
ทิโมธี
ฉบับตี้สอง
เปาโลเป๋นผู้เขียนจดหมายฉบับนี้ไปเถิงทิโมธีเป๋นฉบับตี้สอง ต๋อนตี้เปาโลติดคอกอยู่ในกรุงโรมประมาณปี๋ ค.ศ. 66 เปาโลกึ๊ดว่า ต้านใก้จะต๋ายแล้ว ก็เลยเขียนจดหมายลาหื้อทิโมธี ต้านหื้อก๋ำลังใจ๋ทิโมธีหื้อมีความมั่นคงในความเจื้อตี้ตึงสองคนมีฮ่วมกั๋น ทิโมธีเป๋นเหมือนลูกบ่าวในความเจื้อของต้าน เซิ่งต๋อนนั้นทิโมธียังอยู่ตี้เมืองเอเฟซัสผ่อกอยคริสตจักรตี้หั้น
เปาโลอ้อนวอนทิโมธีหื้อซื่อสัตย์กับมั่นคงกับข่าวดีอย่างตี้เปาโลเกยสอนไว้ ต้านอ้อนวอนทิโมธีหื้อยอมตี้จะถูกค่ำเปื้อข่าวดี กับสอนคนอื่นๆ เรื่องข่าวดีตี้แต๊จริง เปื้อผู้เจื้อจะได้สอนต่อๆ กั๋นไปในคริสตจักร ในจดหมายฉบับนี้เปาโลสอนว่า พระคัมภีร์กู้ต๋อนพระเจ้าดลใจ๋หื้อเขียน บ่ใจ๋เป๋นก๋านสอนจากคนบ่ดาย พระคัมภีร์เป๋นประโยชน์ในก๋านสอนความจริงกับก๋านอบรมคนหื้อใจ๊จีวิตตี้ถูกต้องต๋ามธรรม
1
กำตั๊กตวาย
1 จดหมายฉบับนี้จากข้าพเจ้าเปาโลผู้เป๋นอัครทูตของพระเยซูคริสต์ ต๋ามความต้องก๋านของพระเจ้า พระองค์ใจ๊ข้าพเจ้าไปบอกคนตังหลายเกี่ยวกับจีวิตนิรันดร์ตี้พระเจ้าสัญญาว่าจะหื้อ โดยเป๋นอันนึ่งอันเดียวกั๋นกับพระเยซูคริสต์
2 เถิงลูกทิโมธีตี้ข้าพเจ้าฮัก ขอหื้อต้านได้ฮับพระคุณ ความเมตต๋ากรุณาตึงสันติสุข จากพระเจ้าพระบิดาของเฮากับจากพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป๋นเจ้าเต๊อะ
ก๋านขอบคุณพระเจ้ากับก๋านหื้อก๋ำลังใจ๋
3 ข้าพเจ้าขอบพระคุณกับอธิษฐานเผื่อต้านตึงเมื่อวันเมื่อคืนบ่เกยขาดต่อพระเจ้า ผู้ตี้ข้าพเจ้าฮับใจ๊ด้วยจิตสำนึกตี้บริสุทธิ์ เหมือนป้ออุ๊ยแม่หม่อนตังหลายของข้าพเจ้าฮับใจ๊พระองค์
4 เมื่อกึ๊ดเถิงน้ำต๋าไหลของต้านเมื่อจากกั๋น เยียะหื้อข้าพเจ้าใค่ไปปะต้านนักขึ้น จะเยียะหื้อข้าพเจ้าจื้นจมยินดีเป๋นตี้สุด
5 ข้าพเจ้ายังจ๋ำได้เถิงความเจื้อตี้จริงใจ๋แต๊ๆ ของต้าน เป๋นความเจื้อตี้โลอิสแม่อุ๊ยกับยูนีสแม่ของต้านมีมาก่อน ข้าพเจ้าเจื้อว่าบ่าเดี่ยวนี้ต้านก็มีความเจื้อจาอั้นตวย
6 ย้อนจาอี้ขอเตื๋อนหื้อฟื้นฟูของประทานตี้พระเจ้าหื้อ ต๋อนตี้ข้าพเจ้าวางมือบนหัวต้านนั้น
7 ย้อนว่าพระเจ้าบ่ได้หื้อเฮามีจิตใจ๋ตี้ขี้กั๋ว แต่หื้อมีจิตใจ๋ตี้เข้มแข็ง มีความฮักกับก๋านบังคับต๋นเอง
8 ก็เลยบ่ดีอายตี้จะบอกคนตังหลายเกี่ยวกับเรื่องขององค์พระผู้เป๋นเจ้าของเฮา กาว่าอายในตั๋วข้าพเจ้าตี้เป๋นนักโต้ษถูกขังคอกย้อนฮับใจ๊พระองค์ แต่หื้อเปิ้งฤทธิ์ของพระเจ้า แล้วยอมทนตุ๊กตวยกั๋นกับข้าพเจ้า เปื้อข่าวดีนั้นดีกว่า
9 พระเจ้าได้จ้วยหื้อเฮารอดป๊นบาปโต้ษ กับฮ้องเฮาหื้อมีจีวิตตี้บริสุทธิ์ บ่ใจ๊ตี้เฮาเยียะ แต่เป๋นต๋ามแผนก๋านกับพระคุณของพระเจ้า พระคุณนี้พระเจ้าหื้อเฮาผ่านตางพระเยซูคริสต์ตั้งแต่เก๊าเหง้ามาแล้ว
10 บ่าเดี่ยวนี้พระเจ้าเปิดเผยหื้อหันพระคุณนี้แล้ว โดยก๋านมาของพระเยซูคริสต์พระผู้จ้วยหื้อรอดป๊นบาปโต้ษของเฮา ผู้ตี้ทำลายอำนาจของความต๋าย แล้วหื้อเฮาได้หันจีวิตตี้บ่มีวันต๋ายผ่านตางข่าวดี
11 ข้าพเจ้าได้ฮับแต่งตั้งหื้อเป๋นผู้บอกข่าวดีนี้ เป๋นอัครทูต กับเป๋นครู
12 ย้อนจาอี้ข้าพเจ้าจึงฮับความตุ๊กทรมานอย่างตี้เป๋นอยู่นี้ แต่ข้าพเจ้าก็บ่อาย ย้อนข้าพเจ้าฮู้จักผู้ตี้ข้าพเจ้าเจื้อวางใจ๋ กับมั่นใจ๋ว่าพระองค์สามารถฮักษาสิ่งตี้ข้าพเจ้ามอบหื้อพระองค์ จ๋นกว่าวันสุดต๊ายมาแผว
13 หื้อยึดถือกำสอนตี้ถูกต้องตี้ต้านเฮียนจากข้าพเจ้านี้เป๋นแบบอย่าง กับหื้อมั่นคงในความเจื้อตึงความฮักตี้เฮามีย้อนเป๋นน้ำนึ่งใจ๋เดียวกั๋นกับพระเยซูคริสต์
14 หื้อฮักษาสิ่งดีตี้พระเจ้ามอบไว้หื้อต้าน โดยฮับก๋านจ้วยเหลือจากพระวิญญาณบริสุทธิ์ตี้อยู่ตวยเฮาตังหลาย
15 ต้านก็ฮู้ว่าคนตังหลายในแคว้นเอเชียหนีละข้าพเจ้าไปหมด รวมตึงฟีเจลัสกับเฮอร์โมเกเนสสองคนนี้ตวย
16 ขอหื้อองค์พระผู้เป๋นเจ้าเมตต๋าต่อครอบครัวของโอเนสิโฟรัสตวยเต๊อะ ย้อนว่าเขาเยียะหื้อข้าพเจ้าจื้นใจ๋เป๋นประจ๋ำ กับบ่อายตี้ข้าพเจ้าติดคอกอยู่จาอี้
17 ต๋อนตี้เขามาแผวกรุงโรม เขาก็ยังอุตส่าห์ตวยเซาะหาข้าพเจ้าจ๋นปะ
18 ต้านก็ฮู้ดีอยู่แล้วว่า ต๋อนตี้ข้าพเจ้าอยู่ตี้เมืองเอเฟซัสนั้น เขาจ้วยข้าพเจ้านักขนาด ขอองค์พระผู้เป๋นเจ้าโผดเมตต๋าแก่เขาในวันสุดต๊ายนั้น