Es 29. Gabiddel.
Jerusalem Is Gvand
Vay zu diah, Ariel,
Ariel, di shtatt fumm Dawfit!
Yoah noch yoah haldet oh
opfahra mitt eiyah opfah-feshta.
Avvah doch gebb ich Ariel angsht,
un's gebt heiles un yammahres;
di shtatt zayld sei vi en rechtah Ariel zu miah.
Ich zayl mich ufhokka gans um dich rumm,
ich umring dich mitt greeks-tavvahs,
ich bau grund heifa nuff veddah di shtatt-mavvahra.
Du zaylsht niddah gebrocht sei,
un zaylsht ruff aus di eaht shvetza.
Du leisht uf em bodda,
un dei vadda kumma aus em shtawb.
Dei shtimm kumd ruff aus em grund
vi funn en dohdah geisht.
Du zaylsht pishbahra aus em shtawb.
Avvah dei feel feinda zayla vadda vi shtawb,
un di grohs drubb unfashtendlichi leit vi shprau
es bletzlich fatt geblohsa vatt.
Da Awlmechtich Hah zayld kumma
mitt gviddah, eaht-bayben un en grohsi yacht,
mitt vind un shtoahm, un mitt flamm un en fazeahrich feiyah.
Awl di lendah funn di heida es greek macha geyyich di shtatt Ariel,
awl selli es geyyich see kumma un see umringd,
un see fagelshtaht,
zayla sei vi en drohm,
vi en vision in di nacht.
Vi en hungahrichah mann es drohmd eah veah am essa,
avvah vann eah vakkah vatt, is eah alsnoch hungahrich,
adda vi en dashtichah mann es drohmd eah veah am drinka,
avvah eah vekt uf matt un is alsnoch dashtich,
so zayld's sei mitt di grohs drubb heida
es fechta geyyich da Berg Zion.
Machet eich unksheit un seind fashtaund,
fablennet eich un sind blind.
Machet eich ksoffa, avvah nett funn vei,
shtaekkahret, avvah nett funn shteik drinkes.
10 Da Hah hott en geisht funn en deefah shlohf ivvah eich gebrocht,
eah hott eiyah brofayda iahra awwa zu gmacht,
un hott iahra kebb zu gedekt.
11 Di mayning funn dee vision zayld fashtekkeld sei zu eich, so vi en zu kshlossa buch. Vann diah's buch gevvet zu ebbah es laysa kann un sawwet, “Lays dess,” Dann sawkt eah, “Ich kann nett, 'sis zu kshlossa.”
12 Adda vann diah's buch zu ebbah gevvet es nett laysa kann, un sawwet, “Lays dess,” dann sawkt eah, “Ich kann nett laysa.”
13 No sawkt da Hah,
“Dee leit kumma nayksht zu miah mitt iahra maul,
un gevva eah zu miah mitt iahra leftz,
avvah iahra hatza sinn veit vekk funn miah.
Si deena mich yusht mitt mensha-gebodda,
es si ausvennich lanna.
14 Fasell zayl ich dee leit nochamohl fashtauna,
mitt vundah noch vundah.
Selli mitt veisheit zayla iahra veisheit faliahra,
un da fashtand funn selli mitt goodah fashtand zayld fagay.”
15 Vay zu selli es hatt broviahra fashtekla fumm Hah
vass si im sinn henn fa du,
zu selli es iahra sacha doon im dunkla, un sawwa,
“Veah saynd uns? Veah zayld's vissa?”
16 Diah drayyet sacha rumm;
soll da heffa-machah fanumma sei
es eah gleicha is vi da clay es eah yoost?
Soll sell es kshaffa is sawwa zu sellah es es kshaft hott,
“Du hosht mich nett gmacht”?
Adda kann sell es gmacht is sawwa zu sellah es es gmacht hott,
“Du vaysht nix”?
17 Zayld nett Lebanon in en katzi zeit
in en fruchtboah feld gedrayt sei,
un's fruchtboah feld fanumma sei vi en bush mitt baym?
18 In sellem dawk zayla di dawba di vadda heahra in en buch,
un aus iahra dunkli finshtahnis
zayla di blinda sayna.
19 Di daymeedicha zayla sich viddah froiya im Hah,
un di oahma unnich di leit zayla sich froiya in em Heilicha funn Israel.
20 Di unfashtendicha kumma zu en end,
un di shpoddah zayla fagay.
Awl selli es evil im sinn henn vadda abkshnidda—
21 selli es macha es ebbah shuldich is bei iahra vatt,
selli es en fall setza fa sellah es gricht vatt am doah,
selli es falshi zeiya gevva fa ebbah sei recht vekk nemma.
22 Fasell sawkt da Hah, deah es da Abraham saylich gmacht hott, zu di nohch-kummashaft fumm Jakob,
“Da Jakob zayld sich nimmi shemma,
un sei ksicht vatt nimmi blayich mitt shohm.
23 Fa vann eah sei kinnah saynd um sich rumm,
di eahvet funn mei hend,
dann doon si mei nohma heilich halda.
Si gevva eah zumm Heilicha fumm Jakob,
un firchta da Gott funn Israel.
24 Selli es letz denka im geisht zayla di voahret vissa,
un selli es sich faglawwa, zayla sich lanna lossa.”