Es 41. Gabiddel.
Da Hah Zayld Israel Helfa
“Seind shtill un heichet mich ab, diah islands!
Loss di leit iahra graft fashteika!
Loss si nayksht kumma un shvetza;
vella zammah kumma un mitt-nannah richta.
Veah hott deah ufkshtatt funn di east,
un rooft een in gerechtichkeit fa een deena?
Eah drayt di heida ivvah zu eem,
un macht een meishtah ivvah kaynicha.
Eah macht si vi shtawb mitt sei shvatt
un vi vind-gedrivva shprau mitt sei bow.
Eah gayt eena nohch unni fahinnaht sei,
bei en vayk es sei fees nett ganga sinn difoah.
Veah hott dess gedu un's ausgedrawwa,
veah hott di mensha iahra nohch-kummashaft groofa fumm ohfang?
Es is mich, da Hah, da eahsht un da letsht.
Ich binn Een.”
Di islands henn's ksenna un feicha sich;
di endah funn di eaht ziddahra;
si fasamla sich un kumma.
Alli-ebbah helft sei nochbah
un sawkt zu sei broodah, “Sei shteik!”
Da zimmah-mann famohnd da gold-shmitt,
un deah vo eisa glatt macht mitt em hammah
draysht sellah es uf da ambohs shlakt,
un sawkt, “Sell is en goodah shvays.”
No nakkeld eah's fesht so es es nett vakkeld.
“Avvah du, Israel, mei gnecht,
da Jakob es ich raus glaysa habb,
di nohch-kummashaft fumm Abraham, mei freind;
ich habb dich funn di endah funn di eaht gnumma,
funn di veitshta ekkah habb ich dich groofa.
Ich habb ksawt, ‘Du bisht mei gnecht’;
ich habb dich groofa un dich nett nunnah gedrayt.
10 Feich dich nett; ich binn bei diah.
Sei nett engshtlich; ich binn dei Gott.
Ich mach dich shteik un helf diah;
ich hayb dich uf mitt di rechts hand funn mei gerechtichkeit.
11 Gukk moll, awl selli es bays sinn mitt diah
zayla fashpott un fashohmd sei;
selli es geyyich dich sinn,
zayla fanixt vadda un umkumma.
12 Du zaylsht sucha fa dei feinda,
avvah du zaylsht si nett finna.
Selli es greek macha mitt diah
zayla sei vi goah nix.
13 Ich binn da Hah dei Gott,
deah es dei rechtsi hand nemd
un sawkt zu diah, ‘Feich dich nett;
ich zayl diah helfa’.
14 Feich dich nett, du veahmli Jakob,
diah mennah funn Israel.
Ich selvaht zayl diah helfa,” sawkt da Hah,
dei Frei-Shtellah, da Heilich Gott funn Israel.
15 “Gukk moll, ich zayl dich en shauf dresha-ksha macha,
en nei ksha es feel zay hott.
Du zaylsht di berga dresha un si ufmawla,
un di hivla zu shprau drayya.
16 Du shmeisht si in di luft, da vind drawkt si vekk
un da shtoahm blohst si fatt.
Avvah du zaylsht fraylich sei ivvah da Hah,
un dich fagleahra im Heilicha Gott funn Israel.
17 Di aylendicha un oahma zayla sucha fa vassah,
avvah's is kens datt;
iahra zunga sinn drukka mitt dasht.
Avvah, ich da Hah, gebb eena andvat;
ich, da Gott funn Israel, loss si nett nunnah.
18 Ich mach di revvahra lawfa uf di bludda hivla,
un mach di shpringa lawfa in di deicha.
Ich mach di vildahnis in vassah-lechah,
un da drukka grund in vassah-shpringa.
19 Ich du dee baym in di vildahnis:
cedar, acacia, myrtle un ayl-baym.
Ich blans in's veesht-land
pine, fir un cypress-baym.
20 Dess is so es leit sayna un vissa kenna,
un es si's ivvah-denka kenna un fashtay kenna,
es di hand fumm Hah dess gedu hott,
es da Heilich Gott funn Israel dess kshaffa hott.
21 Bringet eiyah sach foah,” sawkt da Hah.
“Losset eiyah seit funn di sacha vissa,”
sawkt em Jakob sei Kaynich.
22 “Bringet eiyah gettah, un losset
si sawwa vass blatz nemma zayld.
Sawwet uns vass eahshtah gvest voah,
so es miah drivvah denka kenna,
un vissa kenna vi's ausdrayya zayld,
adda losset uns vissa vass noch am kumma is.
23 Sawwet uns vass shpaydah am kumma is,
so es miah vissa kenna es diah gettah sind;
doond ebbes, eb's goot adda shlecht is,
so es miah engshtlich un fashrekt vadda.
24 Gukket moll, diah sind vi nix
un eiyah eahvet is nix veaht;
sellah es eich deend is grausam.
25 Ich habb aynah uf kshtatt funn di natt es kumd,
funn vo di sunn ufkumd rooft eah mei nohma.
Eah shtambt uf roolahs vi ebbah mud mixt,
vi da heffa-machah sei clay fashtambt.
26 Veah hott dess ksawt fumm ohfang
es miah's vissa kenna,
adda's foahksawt, so es miah sawwa kenna,
‘Du bisht recht’?
Nimmand hott ksawt funn demm,
nimmand hott's foahksawt,
nimmand hott dei vadda keaht.
27 Ich voah da eahsht es zu Zion ksawt hott,
‘Gukket, do sinn si!’
Ich habb en mann zu Jerusalem kshikt
mitt selli gooda vadda.
28 Vann ich gukk, is nimmand unnich eena,
'sis nimmand datt fa roht gevva,
nimmand fa andvat gevva vann ich frohk.
29 Gukket moll, si sinn awl falsh,
iahra kshefta mayna nix;
iahra gettah sinn vi vind un leah.”