داور همهٔ دنیا
مزمور ۸۲
مزمور آساف.
1 خدا در دادگاه آسمانی ایستاده است تا قضات را به پای میز محاکمه بکشاند.
2 او به قضات این جهان می‌گوید: «تا به کی با بی‌انصافی قضاوت خواهید کرد؟ تا به کی از مجرمین جانبداری خواهید نمود؟
3 از حقوق بیچارگان و یتیمان دفاع کنید؛ به داد مظلومان و فقیران برسید.
4 ستمدیدگان و درماندگان را از چنگ ظالمان برهانید.
5 «اما شما به حماقت رفتار می‌نمایید و در جهل و تاریکی زندگی می‌کنید، به همین جهت اساس اجتماع متزلزل است.
6 «گفتم: ”شما خدایانید؛ همۀ شما فرزندان خدای متعال هستید.
7 اما شما مانند هر انسان دیگر خواهید مرد و همچون سایر رهبران خواهید افتاد.“»
8 ای خدا، برخیز و بر جهان داوری کن! زیرا تو همهٔ قومها را به تصرف در خواهی آورد.