2
نسل یهودا
1‏-2  پسران یعقوب معروف به اسرائیل اینها بودند:
رئوبین، شمعون، لاوی، یهودا،
یساکار، زبولون، دان، یوسف،
بنیامین، نفتالی، جاد و اشیر.
 
یهودا از زن کنعانی خود، بتشوع، سه پسر داشت به نامهای:
عیر، اونان و شیله.
ولی عیر، پسر ارشد او، شرور بود و خداوند او را کشت.
بعد تامار، زن بیوهٔ عیر که عروس یهودا بود از خود یهودا* حامله شد و دو پسر دوقلو به نامهای فارص و زارح زایید.
یهودا جمعاً پنج پسر داشت.
 
پسران فارص:
حصرون و حامول.
پسران زارح:
زمری، ایتان، هیمان، کلکول و دارع.
(عخان پسر کرمی، که با برداشتن مال حرام به خدا خیانت کرد و در قوم اسرائیل فاجعه به بار آورد نیز از نسل زارح بود.)
عزریا پسر ایتان بود.
خاندان داوود پادشاه
یرحم‌ئیل، رام و کلوبای پسران حصرون بودند.
10 رام پدر عمیناداب، و عمیناداب پدر نحشون (نحشون رهبر قبیلهٔ یهودا بود)،
11 نحشون پدر سلما، سلمون پدر بوعز،
12 بوعز پدر عوبید، و عوبید پدر یَسا بود.
13‏-15 پسران یَسا به ترتیب سن اینها بودند:
الیاب، ابیناداب، شمعا،
نتن‌ئیل، ردای، اوصم
و داوود.
16 یَسا دو دختر به نامهای صرویه و ابیجایل نیز داشت.
پسران صرویه، ابیشای، یوآب و عسائیل بودند.
17 ابیجایل که شوهرش یتر اسماعیلی بود، پسری داشت به نام عماسا.
نسل حصرون
18 کالیب (پسر حصرون) دو زن به نامهای عزوبه و یریعوت داشت. اینها فرزندان عزوبه بودند:
یاشر، شوباب و اردون.
19 پس از مرگ عزوبه، کالیب با افرات ازدواج کرد و از این زن صاحب پسری شد به نام حور.
20 اوری پسر حور، و بِصَلئیل پسر اوری بود.
 
21 حصرون در سن شصت سالگی با دختر ماخیر ازدواج کرد و از او هم صاحب پسری شد به نام سجوب (ماخیر پدر جلعاد بود).
22 سجوب پدر یائیر بود. یائیر بر بیست و سه شهر در سرزمین جلعاد حکمرانی می‌کرد.
23 ولی قوای جشور و ارام، شهرهای یائیر و شهر قناط را همراه با شصت روستای اطراف آن به زور از او گرفتند.
ساکنان این شهرها و روستاها از نسل ماخیر (پدر جلعاد) بودند.
24 کالیب بعد از مرگ پدرش حصرون، با افراته، زن پدر خود ازدواج کرد. افراته از کالیب صاحب پسری شد به اسم اشحور و اشحور هم پدر تقوع بود.
نسل یرحم‌ئیل
25 اینها پسران (پسر ارشد حصرون) بودند:
رام (پسر بزرگ)، بونه، اورن، اوصم و اخیا. 26 عطاره زن دوم یرحم‌ئیل، مادر اونام بود.
27 پسران رام پسر ارشد یرحم‌ئیل:
معص، یامین و عاقر.
28 پسران اونام، شمای و یاداع بودند.
پسران شمای، ناداب و ابیشور بودند. 29 پسران ابیشور، احبان و مولید از زن او ابیحایل بودند.
30 و پسران ناداب سلد و افایم بودند. سلد بی‌اولاد از دنیا رفت،
31 ولی افایم پسری به نام یشعی داشت.
یشعی پدر شیشان و شیشان پدر احلای بود.
32 یاداع برادر شمای دو پسر داشت به نامهای یتر و یوناتان. یتر بی‌اولاد از دنیا رفت،
33 ولی یوناتان دو پسر به اسم فالت و زازا داشت.
اینها نوادگان یرحم‌ئیل بودند.
 
34‏-35  شیشان پسری نداشت، ولی چندین دختر داشت.
او یکی از دخترانش را به عقد یرحاع، غلام مصری خود درآورد. آنها صاحب پسری شدند و نامش را عتای گذاشتند.
36 ناتان پسر عتای، زاباد پسر ناتان،
37 افلال پسر زاباد، عوبید پسر افلال.
38 ییهو پسر عوبید، عزریا پسر ییهو،
39 حالص پسر عزریا، العاسه پسر حالص،
40 سسمای پسر العاسه، شلوم پسر سسمای،
41 یقمیا پسر شلوم، الیشمع پسر یقمیا بود.
نسل دیگر کالیب
42 پسر ارشد کالیب (برادر یرحم‌ئیل) میشاع نام داشت.
میشاع پدر زیف، زیف پدر ماریشه، ماریشه پدر حبرون بود.
43 پسران حبرون عبارت بودند از:
قورح، تفوح، راقم و شامع.
44 شامع پدر راحم بود و راحم پدر یرقعام.
راقم پدر شمای بود.
45 ماعون پسر شمای بود و پدر بیت‌صور.
46 عیفه، کنیز کالیب، حاران و موصا و جازیز را زایید.
حاران هم پسری داشت به نام جازیز.
47 مردی به نام یهدای شش پسر داشت به اسامی:
راجم، یوتام، جیشان، فالت، عیفه و شاعف.
48‏-49  معکه یکی دیگر از کنیزان کالیب شش پسر به دنیا آورد به اسامی:
شابر، ترحنه،
شاعف (پدر مدمنه)
و شوا (پدر مکبینا و جبعا).
کالیب دختری نیز داشت که نامش عکسه بود.
50 اینها نوادگان کالیب بودند.
 
پسران حور (پسر ارشد کالیب و افراته) اینها بودند:
شوبال (بانی قریه یعاریم)، 51 سلما (بانی بیت‌لحم) و حاریف (بانی بیت‌جادر).
52 شوبال، بانی قریه یعاریم، جد طایفۀ هراوه که نصف ساکنان منوحوت را تشکیل می‌دادند، بود.
53 طایفه‌های قریه یعاریم که از نسل شوبال بودند، عبارت بودند از:
یتری، فوتی، شوماتی و مشراعی. (صرعاتی‌ها و اِشتائُلیان از نسل مشراعی‌ها بودند.)
54 سلما، بانی بیت‌لحم، جد طایفۀ نطوفاتی، عطروت بیت‌یوآب و صرعی (یکی از دو طایفهٔ ساکن مانحت) بود. 55 (طایفه‌های نویسندگانی که کتب و مدارک را رونویسی می‌کردند و ساکن یعبیص بودند عبارت بودند از: ترعاتی، شمعاتی و سوکاتی. این طایفه‌ها قینی و از نسل حمت، جد خاندان ریکاب، بودند.)
* 2:4 نگاه کنید به پیدایش ۳۸. 2:7 در متن اصلی به جای عخان، «عخار» آمده است که به معنی «فاجعه» می‌باشد. نگاه کنید به یوشع ۷‏:۱. 2:23 عبری: حَووت‌یائیر.