Ⅷ
Ⅰ കഥ്യമാനാനാം വാക്യാനാം സാരോഽയമ് അസ്മാകമ് ഏതാദൃശ ഏകോ മഹായാജകോഽസ്തി യഃ സ്വർഗേ മഹാമഹിമ്നഃ സിംഹാസനസ്യ ദക്ഷിണപാർശ്വോ സമുപവിഷ്ടവാൻ
Ⅱ യച്ച ദൂഷ്യം ന മനുജൈഃ കിന്ത്വീശ്വരേണ സ്ഥാപിതം തസ്യ സത്യദൂഷ്യസ്യ പവിത്രവസ്തൂനാഞ്ച സേവകഃ സ ഭവതി|
Ⅲ യത ഏകൈകോ മഹായാജകോ നൈവേദ്യാനാം ബലീനാഞ്ച ദാനേ നിയുജ്യതേ, അതോ ഹേതോരേതസ്യാപി കിഞ്ചിദ് ഉത്സർജനീയം വിദ്യത ഇത്യാവശ്യകം|
Ⅳ കിഞ്ച സ യദി പൃഥിവ്യാമ് അസ്ഥാസ്യത് തർഹി യാജകോ നാഭവിഷ്യത്, യതോ യേ വ്യവസ്ഥാനുസാരാത് നൈവേദ്യാനി ദദത്യേതാദൃശാ യാജകാ വിദ്യന്തേ|
Ⅴ തേ തു സ്വർഗീയവസ്തൂനാം ദൃഷ്ടാന്തേന ഛായയാ ച സേവാമനുതിഷ്ഠന്തി യതോ മൂസസി ദൂഷ്യം സാധയിതുമ് ഉദ്യതേ സതീശ്വരസ്തദേവ തമാദിഷ്ടവാൻ ഫലതഃ സ തമുക്തവാൻ, യഥാ, "അവധേഹി ഗിരൗ ത്വാം യദ്യന്നിദർശനം ദർശിതം തദ്വത് സർവ്വാണി ത്വയാ ക്രിയന്താം| "
Ⅵ കിന്ത്വിദാനീമ് അസൗ തസ്മാത് ശ്രേഷ്ഠം സേവകപദം പ്രാപ്തവാൻ യതഃ സ ശ്രേഷ്ഠപ്രതിജ്ഞാഭിഃ സ്ഥാപിതസ്യ ശ്രേഷ്ഠനിയമസ്യ മധ്യസ്ഥോഽഭവത്|
Ⅶ സ പ്രഥമോ നിയമോ യദി നിർദ്ദോഷോഽഭവിഷ്യത തർഹി ദ്വിതീയസ്യ നിയമസ്യ കിമപി പ്രയോജനം നാഭവിഷ്യത്|
Ⅷ കിന്തു സ ദോഷമാരോപയൻ തേഭ്യഃ കഥയതി, യഥാ, "പരമേശ്വര ഇദം ഭാഷതേ പശ്യ യസ്മിൻ സമയേഽഹമ് ഇസ്രായേലവംശേന യിഹൂദാവംശേന ച സാർദ്ധമ് ഏകം നവീനം നിയമം സ്ഥിരീകരിഷ്യാമ്യേതാദൃശഃ സമയ ആയാതി|
Ⅸ പരമേശ്വരോഽപരമപി കഥയതി തേഷാം പൂർവ്വപുരുഷാണാം മിസരദേശാദ് ആനയനാർഥം യസ്മിൻ ദിനേഽഹം തേഷാം കരം ധൃത്വാ തൈഃ സഹ നിയമം സ്ഥിരീകൃതവാൻ തദ്ദിനസ്യ നിയമാനുസാരേണ നഹി യതസ്തൈ ർമമ നിയമേ ലങ്ഘിതേഽഹം താൻ പ്രതി ചിന്താം നാകരവം|
Ⅹ കിന്തു പരമേശ്വരഃ കഥയതി തദ്ദിനാത് പരമഹം ഇസ്രായേലവംശീയൈഃ സാർദ്ധമ് ഇമം നിയമം സ്ഥിരീകരിഷ്യാമി, തേഷാം ചിത്തേ മമ വിധീൻ സ്ഥാപയിഷ്യാമി തേഷാം ഹൃത്പത്രേ ച താൻ ലേഖിഷ്യാമി, അപരമഹം തേഷാമ് ഈശ്വരോ ഭവിഷ്യാമി തേ ച മമ ലോകാ ഭവിഷ്യന്തി|
Ⅺ അപരം ത്വം പരമേശ്വരം ജാനീഹീതിവാക്യേന തേഷാമേകൈകോ ജനഃ സ്വം സ്വം സമീപവാസിനം ഭ്രാതരഞ്ച പുന ർന ശിക്ഷയിഷ്യതി യത ആക്ഷുദ്രാത് മഹാന്തം യാവത് സർവ്വേ മാം ജ്ഞാസ്യന്തി|
Ⅻ യതോ ഹേതോരഹം തേഷാമ് അധർമ്മാൻ ക്ഷമിഷ്യേ തേഷാം പാപാന്യപരാധാംശ്ച പുനഃ കദാപി ന സ്മരിഷ്യാമി| "
ⅩⅢ അനേന തം നിയമം നൂതനം ഗദിത്വാ സ പ്രഥമം നിയമം പുരാതനീകൃതവാൻ; യച്ച പുരാതനം ജീർണാഞ്ച ജാതം തസ്യ ലോപോ നികടോ ഽഭവത്|