Ⅹ
Ⅰ അനന്തരം സ തത്സ്ഥാനാത് പ്രസ്ഥായ യർദ്ദനനദ്യാഃ പാരേ യിഹൂദാപ്രദേശ ഉപസ്ഥിതവാൻ, തത്ര തദന്തികേ ലോകാനാം സമാഗമേ ജാതേ സ നിജരീത്യനുസാരേണ പുനസ്താൻ ഉപദിദേശ|
Ⅱ തദാ ഫിരൂശിനസ്തത്സമീപമ് ഏത്യ തം പരീക്ഷിതും പപ്രച്ഛഃ സ്വജായാ മനുജാനാം ത്യജ്യാ ന വേതി?
Ⅲ തതഃ സ പ്രത്യവാദീത്, അത്ര കാര്യ്യേ മൂസാ യുഷ്മാൻ പ്രതി കിമാജ്ഞാപയത്?
Ⅳ ത ഊചുഃ ത്യാഗപത്രം ലേഖിതും സ്വപത്നീം ത്യക്തുഞ്ച മൂസാഽനുമന്യതേ|
Ⅴ തദാ യീശുഃ പ്രത്യുവാച, യുഷ്മാകം മനസാം കാഠിന്യാദ്ധേതോ ർമൂസാ നിദേശമിമമ് അലിഖത്|
Ⅵ കിന്തു സൃഷ്ടേരാദൗ ഈശ്വരോ നരാൻ പുംരൂപേണ സ്ത്രീരൂപേണ ച സസർജ|
Ⅶ "തതഃ കാരണാത് പുമാൻ പിതരം മാതരഞ്ച ത്യക്ത്വാ സ്വജായായാമ് ആസക്തോ ഭവിഷ്യതി,
Ⅷ തൗ ദ്വാവ് ഏകാങ്ഗൗ ഭവിഷ്യതഃ| " തസ്മാത് തത്കാലമാരഭ്യ തൗ ന ദ്വാവ് ഏകാങ്ഗൗ|
Ⅸ അതഃ കാരണാദ് ഈശ്വരോ യദയോജയത് കോപി നരസ്തന്ന വിയേജയേത്|
Ⅹ അഥ യീശു ർഗൃഹം പ്രവിഷ്ടസ്തദാ ശിഷ്യാഃ പുനസ്തത്കഥാം തം പപ്രച്ഛുഃ|
Ⅺ തതഃ സോവദത് കശ്ചിദ് യദി സ്വഭാര്യ്യാം ത്യക്തവാന്യാമ് ഉദ്വഹതി തർഹി സ സ്വഭാര്യ്യായാഃ പ്രാതികൂല്യേന വ്യഭിചാരീ ഭവതി|
Ⅻ കാചിന്നാരീ യദി സ്വപതിം ഹിത്വാന്യപുംസാ വിവാഹിതാ ഭവതി തർഹി സാപി വ്യഭിചാരിണീ ഭവതി|
ⅩⅢ അഥ സ യഥാ ശിശൂൻ സ്പൃശേത്, തദർഥം ലോകൈസ്തദന്തികം ശിശവ ആനീയന്ത, കിന്തു ശിഷ്യാസ്താനാനീതവതസ്തർജയാമാസുഃ|
ⅩⅣ യീശുസ്തദ് ദൃഷ്ട്വാ ക്രുധ്യൻ ജഗാദ, മന്നികടമ് ആഗന്തും ശിശൂൻ മാ വാരയത, യത ഏതാദൃശാ ഈശ്വരരാജ്യാധികാരിണഃ|
ⅩⅤ യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വച്മി, യഃ കശ്ചിത് ശിശുവദ് ഭൂത്വാ രാജ്യമീശ്വരസ്യ ന ഗൃഹ്ലീയാത് സ കദാപി തദ്രാജ്യം പ്രവേഷ്ടും ന ശക്നോതി|
ⅩⅥ അനനതരം സ ശിശൂനങ്കേ നിധായ തേഷാം ഗാത്രേഷു ഹസ്തൗ ദത്ത്വാശിഷം ബഭാഷേ|
ⅩⅦ അഥ സ വർത്മനാ യാതി, ഏതർഹി ജന ഏകോ ധാവൻ ആഗത്യ തത്സമ്മുഖേ ജാനുനീ പാതയിത്വാ പൃഷ്ടവാൻ, ഭോഃ പരമഗുരോ, അനന്തായുഃ പ്രാപ്തയേ മയാ കിം കർത്തവ്യം?
ⅩⅧ തദാ യീശുരുവാച, മാം പരമം കുതോ വദസി? വിനേശ്വരം കോപി പരമോ ന ഭവതി|
ⅩⅨ പരസ്ത്രീം നാഭിഗച്ഛ; നരം മാ ഘാതയ; സ്തേയം മാ കുരു; മൃഷാസാക്ഷ്യം മാ ദേഹി; ഹിംസാഞ്ച മാ കുരു; പിതരൗ സമ്മന്യസ്വ; നിദേശാ ഏതേ ത്വയാ ജ്ഞാതാഃ|
ⅩⅩ തതസ്തന പ്രത്യുക്തം, ഹേ ഗുരോ ബാല്യകാലാദഹം സർവ്വാനേതാൻ ആചരാമി|
ⅩⅪ തദാ യീശുസ്തം വിലോക്യ സ്നേഹേന ബഭാഷേ, തവൈകസ്യാഭാവ ആസ്തേ; ത്വം ഗത്വാ സർവ്വസ്വം വിക്രീയ ദരിദ്രേഭ്യോ വിശ്രാണയ, തതഃ സ്വർഗേ ധനം പ്രാപ്സ്യസി; തതഃ പരമ് ഏത്യ ക്രുശം വഹൻ മദനുവർത്തീ ഭവ|
ⅩⅫ കിന്തു തസ്യ ബഹുസമ്പദ്വിദ്യമാനത്വാത് സ ഇമാം കഥാമാകർണ്യ വിഷണോ ദുഃഖിതശ്ച സൻ ജഗാമ|
ⅩⅩⅢ അഥ യീശുശ്ചതുർദിശോ നിരീക്ഷ്യ ശിഷ്യാൻ അവാദീത്, ധനിലോകാനാമ് ഈശ്വരരാജ്യപ്രവേശഃ കീദൃഗ് ദുഷ്കരഃ|
ⅩⅩⅣ തസ്യ കഥാതഃ ശിഷ്യാശ്ചമച്ചക്രുഃ, കിന്തു സ പുനരവദത്, ഹേ ബാലകാ യേ ധനേ വിശ്വസന്തി തേഷാമ് ഈശ്വരരാജ്യപ്രവേശഃ കീദൃഗ് ദുഷ്കരഃ|
ⅩⅩⅤ ഈശ്വരരാജ്യേ ധനിനാം പ്രവേശാത് സൂചിരന്ധ്രേണ മഹാങ്ഗസ്യ ഗമനാഗമനം സുകരം|
ⅩⅩⅥ തദാ ശിഷ്യാ അതീവ വിസ്മിതാഃ പരസ്പരം പ്രോചുഃ, തർഹി കഃ പരിത്രാണം പ്രാപ്തും ശക്നോതി?
ⅩⅩⅦ തതോ യീശുസ്താൻ വിലോക്യ ബഭാഷേ, തൻ നരസ്യാസാധ്യം കിന്തു നേശ്വരസ്യ, യതോ ഹേതോരീശ്വരസ്യ സർവ്വം സാധ്യമ്|
ⅩⅩⅧ തദാ പിതര ഉവാച, പശ്യ വയം സർവ്വം പരിത്യജ്യ ഭവതോനുഗാമിനോ ജാതാഃ|
ⅩⅩⅨ തതോ യീശുഃ പ്രത്യവദത്, യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വദാമി, മദർഥം സുസംവാദാർഥം വാ യോ ജനഃ സദനം ഭ്രാതരം ഭഗിനീം പിതരം മാതരം ജായാം സന്താനാൻ ഭൂമി വാ ത്യക്ത്വാ
ⅩⅩⅩ ഗൃഹഭ്രാതൃഭഗിനീപിതൃമാതൃപത്നീസന്താനഭൂമീനാമിഹ ശതഗുണാൻ പ്രേത്യാനന്തായുശ്ച ന പ്രാപ്നോതി താദൃശഃ കോപി നാസ്തി|
ⅩⅩⅪ കിന്ത്വഗ്രീയാ അനേകേ ലോകാഃ ശേഷാഃ, ശേഷീയാ അനേകേ ലോകാശ്ചാഗ്രാ ഭവിഷ്യന്തി|
ⅩⅩⅫ അഥ യിരൂശാലമ്യാനകാലേ യീശുസ്തേഷാമ് അഗ്രഗാമീ ബഭൂവ, തസ്മാത്തേ ചിത്രം ജ്ഞാത്വാ പശ്ചാദ്ഗാമിനോ ഭൂത്വാ ബിഭ്യുഃ| തദാ സ പുന ർദ്വാദശശിഷ്യാൻ ഗൃഹീത്വാ സ്വീയം യദ്യദ് ഘടിഷ്യതേ തത്തത് തേഭ്യഃ കഥയിതും പ്രാരേഭേ;
ⅩⅩⅩⅢ പശ്യത വയം യിരൂശാലമ്പുരം യാമഃ, തത്ര മനുഷ്യപുത്രഃ പ്രധാനയാജകാനാമ് ഉപാധ്യായാനാഞ്ച കരേഷു സമർപയിഷ്യതേ; തേ ച വധദണ്ഡാജ്ഞാം ദാപയിത്വാ പരദേശീയാനാം കരേഷു തം സമർപയിഷ്യന്തി|
ⅩⅩⅩⅣ തേ തമുപഹസ്യ കശയാ പ്രഹൃത്യ തദ്വപുഷി നിഷ്ഠീവം നിക്ഷിപ്യ തം ഹനിഷ്യന്തി, തതഃ സ തൃതീയദിനേ പ്രോത്ഥാസ്യതി|
ⅩⅩⅩⅤ തതഃ സിവദേഃ പുത്രൗ യാകൂബ്യോഹനൗ തദന്തികമ് ഏത്യ പ്രോചതുഃ, ഹേ ഗുരോ യദ് ആവാഭ്യാം യാചിഷ്യതേ തദസ്മദർഥം ഭവാൻ കരോതു നിവേദനമിദമാവയോഃ|
ⅩⅩⅩⅥ തതഃ സ കഥിതവാൻ, യുവാം കിമിച്ഛഥഃ? കിം മയാ യുഷ്മദർഥം കരണീയം?
ⅩⅩⅩⅦ തദാ തൗ പ്രോചതുഃ, ആവയോരേകം ദക്ഷിണപാർശ്വേ വാമപാർശ്വേ ചൈകം തവൈശ്വര്യ്യപദേ സമുപവേഷ്ടുമ് ആജ്ഞാപയ|
ⅩⅩⅩⅧ കിന്തു യീശുഃ പ്രത്യുവാച യുവാമജ്ഞാത്വേദം പ്രാർഥയേഥേ, യേന കംസേനാഹം പാസ്യാമി തേന യുവാഭ്യാം കിം പാതും ശക്ഷ്യതേ? യസ്മിൻ മജ്ജനേനാഹം മജ്ജിഷ്യേ തന്മജ്ജനേ മജ്ജയിതും കിം യുവാഭ്യാം ശക്ഷ്യതേ? തൗ പ്രത്യൂചതുഃ ശക്ഷ്യതേ|
ⅩⅩⅩⅨ തദാ യീശുരവദത് യേന കംസേനാഹം പാസ്യാമി തേനാവശ്യം യുവാമപി പാസ്യഥഃ, യേന മജ്ജനേന ചാഹം മജ്ജിയ്യേ തത്ര യുവാമപി മജ്ജിഷ്യേഥേ|
ⅩⅬ കിന്തു യേഷാമർഥമ് ഇദം നിരൂപിതം, താൻ വിഹായാന്യം കമപി മമ ദക്ഷിണപാർശ്വേ വാമപാർശ്വേ വാ സമുപവേശയിതും മമാധികാരോ നാസ്തി|
ⅩⅬⅠ അഥാന്യദശശിഷ്യാ ഇമാം കഥാം ശ്രുത്വാ യാകൂബ്യോഹൻഭ്യാം ചുകുപുഃ|
ⅩⅬⅡ കിന്തു യീശുസ്താൻ സമാഹൂയ ബഭാഷേ, അന്യദേശീയാനാം രാജത്വം യേ കുർവ്വന്തി തേ തേഷാമേവ പ്രഭുത്വം കുർവ്വന്തി, തഥാ യേ മഹാലോകാസ്തേ തേഷാമ് അധിപതിത്വം കുർവ്വന്തീതി യൂയം ജാനീഥ|
ⅩⅬⅢ കിന്തു യുഷ്മാകം മധ്യേ ന തഥാ ഭവിഷ്യതി, യുഷ്മാകം മധ്യേ യഃ പ്രാധാന്യം വാഞ്ഛതി സ യുഷ്മാകം സേവകോ ഭവിഷ്യതി,
ⅩⅬⅣ യുഷ്മാകം യോ മഹാൻ ഭവിതുമിച്ഛതി സ സർവ്വേഷാം കിങ്കരോ ഭവിഷ്യതി|
ⅩⅬⅤ യതോ മനുഷ്യപുത്രഃ സേവ്യോ ഭവിതും നാഗതഃ സേവാം കർത്താം തഥാനേകേഷാം പരിത്രാണസ്യ മൂല്യരൂപസ്വപ്രാണം ദാതുഞ്ചാഗതഃ|
ⅩⅬⅥ അഥ തേ യിരീഹോനഗരം പ്രാപ്താസ്തസ്മാത് ശിഷ്യൈ ർലോകൈശ്ച സഹ യീശോ ർഗമനകാലേ ടീമയസ്യ പുത്രോ ബർടീമയനാമാ അന്ധസ്തന്മാർഗപാർശ്വേ ഭിക്ഷാർഥമ് ഉപവിഷ്ടഃ|
ⅩⅬⅦ സ നാസരതീയസ്യ യീശോരാഗമനവാർത്താം പ്രാപ്യ പ്രോചൈ ർവക്തുമാരേഭേ, ഹേ യീശോ ദായൂദഃ സന്താന മാം ദയസ്വ|
ⅩⅬⅧ തതോനേകേ ലോകാ മൗനീഭവേതി തം തർജയാമാസുഃ, കിന്തു സ പുനരധികമുച്ചൈ ർജഗാദ, ഹേ യീശോ ദായൂദഃ സന്താന മാം ദയസ്വ|
ⅩⅬⅨ തദാ യീശുഃ സ്ഥിത്വാ തമാഹ്വാതും സമാദിദേശ, തതോ ലോകാസ്തമന്ധമാഹൂയ ബഭാഷിരേ, ഹേ നര, സ്ഥിരോ ഭവ, ഉത്തിഷ്ഠ, സ ത്വാമാഹ്വയതി|
Ⅼ തദാ സ ഉത്തരീയവസ്ത്രം നിക്ഷിപ്യ പ്രോത്ഥായ യീശോഃ സമീപം ഗതഃ|
ⅬⅠ തതോ യീശുസ്തമവദത് ത്വയാ കിം പ്രാർഥ്യതേ? തുഭ്യമഹം കിം കരിഷ്യാമീ? തദാ സോന്ധസ്തമുവാച, ഹേ ഗുരോ മദീയാ ദൃഷ്ടിർഭവേത്|
ⅬⅡ തതോ യീശുസ്തമുവാച യാഹി തവ വിശ്വാസസ്ത്വാം സ്വസ്ഥമകാർഷീത്, തസ്മാത് തത്ക്ഷണം സ ദൃഷ്ടിം പ്രാപ്യ പഥാ യീശോഃ പശ്ചാദ് യയൗ|