Ⅴ
Ⅰ അഥ തൂ സിന്ധുപാരം ഗത്വാ ഗിദേരീയപ്രദേശ ഉപതസ്ഥുഃ|
Ⅱ നൗകാതോ നിർഗതമാത്രാദ് അപവിത്രഭൂതഗ്രസ്ത ഏകഃ ശ്മശാനാദേത്യ തം സാക്ഷാച് ചകാര|
Ⅲ സ ശ്മശാനേഽവാത്സീത് കോപി തം ശൃങ്ഖലേന ബദ്വ്വാ സ്ഥാപയിതും നാശക്നോത്|
Ⅳ ജനൈർവാരം നിഗഡൈഃ ശൃങ്ഖലൈശ്ച സ ബദ്ധോപി ശൃങ്ഖലാന്യാകൃഷ്യ മോചിതവാൻ നിഗഡാനി ച ഭംക്ത്വാ ഖണ്ഡം ഖണ്ഡം കൃതവാൻ കോപി തം വശീകർത്തും ന ശശക|
Ⅴ ദിവാനിശം സദാ പർവ്വതം ശ്മശാനഞ്ച ഭ്രമിത്വാ ചീത്ശബ്ദം കൃതവാൻ ഗ്രാവഭിശ്ച സ്വയം സ്വം കൃതവാൻ|
Ⅵ സ യീശും ദൂരാത് പശ്യന്നേവ ധാവൻ തം പ്രണനാമ ഉചൈരുവംശ്ചോവാച,
Ⅶ ഹേ സർവ്വോപരിസ്ഥേശ്വരപുത്ര യീശോ ഭവതാ സഹ മേ കഃ സമ്ബന്ധഃ? അഹം ത്വാമീശ്വരേണ ശാപയേ മാം മാ യാതയ|
Ⅷ യതോ യീശുസ്തം കഥിതവാൻ രേ അപവിത്രഭൂത, അസ്മാന്നരാദ് ബഹിർനിർഗച്ഛ|
Ⅸ അഥ സ തം പൃഷ്ടവാൻ കിന്തേ നാമ? തേന പ്രത്യുക്തം വയമനേകേ ഽസ്മസ്തതോഽസ്മന്നാമ ബാഹിനീ|
Ⅹ തതോസ്മാൻ ദേശാന്ന പ്രേഷയേതി തേ തം പ്രാർഥയന്ത|
Ⅺ തദാനീം പർവ്വതം നികഷാ ബൃഹൻ വരാഹവ്രജശ്ചരന്നാസീത്|
Ⅻ തസ്മാദ് ഭൂതാ വിനയേന ജഗദുഃ, അമും വരാഹവ്രജമ് ആശ്രയിതുമ് അസ്മാൻ പ്രഹിണു|
ⅩⅢ യീശുനാനുജ്ഞാതാസ്തേഽപവിത്രഭൂതാ ബഹിർനിര്യായ വരാഹവ്രജം പ്രാവിശൻ തതഃ സർവ്വേ വരാഹാ വസ്തുതസ്തു പ്രായോദ്വിസഹസ്രസംങ്ഖ്യകാഃ കടകേന മഹാജവാദ് ധാവന്തഃ സിന്ധൗ പ്രാണാൻ ജഹുഃ|
ⅩⅣ തസ്മാദ് വരാഹപാലകാഃ പലായമാനാഃ പുരേ ഗ്രാമേ ച തദ്വാർത്തം കഥയാഞ്ചക്രുഃ| തദാ ലോകാ ഘടിതം തത്കാര്യ്യം ദ്രഷ്ടും ബഹിർജഗ്മുഃ
ⅩⅤ യീശോഃ സന്നിധിം ഗത്വാ തം ഭൂതഗ്രസ്തമ് അർഥാദ് ബാഹിനീഭൂതഗ്രസ്തം നരം സവസ്ത്രം സചേതനം സമുപവിഷ്ടഞ്ച ദൃृഷ്ട്വാ ബിഭ്യുഃ|
ⅩⅥ തതോ ദൃഷ്ടതത്കാര്യ്യലോകാസ്തസ്യ ഭൂതഗ്രസ്തനരസ്യ വരാഹവ്രജസ്യാപി താം ധടനാം വർണയാമാസുഃ|
ⅩⅦ തതസ്തേ സ്വസീമാതോ ബഹിർഗന്തും യീശും വിനേതുമാരേഭിരേ|
ⅩⅧ അഥ തസ്യ നൗകാരോഹണകാലേ സ ഭൂതമുക്തോ നാ യീശുനാ സഹ സ്ഥാതും പ്രാർഥയതേ;
ⅩⅨ കിന്തു സ തമനനുമത്യ കഥിതവാൻ ത്വം നിജാത്മീയാനാം സമീപം ഗൃഹഞ്ച ഗച്ഛ പ്രഭുസ്ത്വയി കൃപാം കൃത്വാ യാനി കർമ്മാണി കൃതവാൻ താനി താൻ ജ്ഞാപയ|
ⅩⅩ അതഃ സ പ്രസ്ഥായ യീശുനാ കൃതം തത്സർവ്വാശ്ചര്യ്യം കർമ്മ ദികാപലിദേശേ പ്രചാരയിതും പ്രാരബ്ധവാൻ തതഃ സർവ്വേ ലോകാ ആശ്ചര്യ്യം മേനിരേ|
ⅩⅪ അനന്തരം യീശൗ നാവാ പുനരന്യപാര ഉത്തീർണേ സിന്ധുതടേ ച തിഷ്ഠതി സതി തത്സമീപേ ബഹുലോകാനാം സമാഗമോഽഭൂത്|
ⅩⅫ അപരം യായീർ നാമ്നാ കശ്ചിദ് ഭജനഗൃഹസ്യാധിപ ആഗത്യ തം ദൃഷ്ട്വൈവ ചരണയോഃ പതിത്വാ ബഹു നിവേദ്യ കഥിതവാൻ;
ⅩⅩⅢ മമ കന്യാ മൃതപ്രായാഭൂദ് അതോ ഭവാനേത്യ തദാരോഗ്യായ തസ്യാ ഗാത്രേ ഹസ്തമ് അർപയതു തേനൈവ സാ ജീവിഷ്യതി|
ⅩⅩⅣ തദാ യീശുസ്തേന സഹ ചലിതഃ കിന്തു തത്പശ്ചാദ് ബഹുലോകാശ്ചലിത്വാ താദ്ഗാത്രേ പതിതാഃ|
ⅩⅩⅤ അഥ ദ്വാദശവർഷാണി പ്രദരരോഗേണ
ⅩⅩⅥ ശീർണാ ചികിത്സകാനാം നാനാചികിത്സാഭിശ്ച ദുഃഖം ഭുക്തവതീ ച സർവ്വസ്വം വ്യയിത്വാപി നാരോഗ്യം പ്രാപ്താ ച പുനരപി പീഡിതാസീച്ച
ⅩⅩⅦ യാ സ്ത്രീ സാ യീശോ ർവാർത്താം പ്രാപ്യ മനസാകഥയത് യദ്യഹം തസ്യ വസ്ത്രമാത്ര സ്പ്രഷ്ടും ലഭേയം തദാ രോഗഹീനാ ഭവിഷ്യാമി|
ⅩⅩⅧ അതോഹേതോഃ സാ ലോകാരണ്യമധ്യേ തത്പശ്ചാദാഗത്യ തസ്യ വസ്ത്രം പസ്പർശ|
ⅩⅩⅨ തേനൈവ തത്ക്ഷണം തസ്യാ രക്തസ്രോതഃ ശുഷ്കം സ്വയം തസ്മാദ് രോഗാന്മുക്താ ഇത്യപി ദേഹേഽനുഭൂതാ|
ⅩⅩⅩ അഥ സ്വസ്മാത് ശക്തി ർനിർഗതാ യീശുരേതന്മനസാ ജ്ഞാത്വാ ലോകനിവഹം പ്രതി മുഖം വ്യാവൃത്യ പൃഷ്ടവാൻ കേന മദ്വസ്ത്രം സ്പൃഷ്ടം?
ⅩⅩⅪ തതസ്തസ്യ ശിഷ്യാ ഊചുഃ ഭവതോ വപുഷി ലോകാഃ സംഘർഷന്തി തദ് ദൃഷ്ട്വാ കേന മദ്വസ്ത്രം സ്പൃഷ്ടമിതി കുതഃ കഥയതി?
ⅩⅩⅫ കിന്തു കേന തത് കർമ്മ കൃതം തദ് ദ്രഷ്ടും യീശുശ്ചതുർദിശോ ദൃഷ്ടവാൻ|
ⅩⅩⅩⅢ തതഃ സാ സ്ത്രീ ഭീതാ കമ്പിതാ ച സതീ സ്വസ്യാ രുക്പ്രതിക്രിയാ ജാതേതി ജ്ഞാത്വാഗത്യ തത്സമ്മുഖേ പതിത്വാ സർവ്വവൃത്താന്തം സത്യം തസ്മൈ കഥയാമാസ|
ⅩⅩⅩⅣ തദാനീം യീശുസ്താം ഗദിതവാൻ, ഹേ കന്യേ തവ പ്രതീതിസ്ത്വാമ് അരോഗാമകരോത് ത്വം ക്ഷേമേണ വ്രജ സ്വരോഗാന്മുക്താ ച തിഷ്ഠ|
ⅩⅩⅩⅤ ഇതിവാക്യവദനകാലേ ഭജനഗൃഹാധിപസ്യ നിവേശനാൽ ലോകാ ഏത്യാധിപം ബഭാഷിരേ തവ കന്യാ മൃതാ തസ്മാദ് ഗുരും പുനഃ കുതഃ ക്ലിശ്നാസി?
ⅩⅩⅩⅥ കിന്തു യീശുസ്തദ് വാക്യം ശ്രുത്വൈവ ഭജനഗൃഹാധിപം ഗദിതവാൻ മാ ഭൈഷീഃ കേവലം വിശ്വാസിഹി|
ⅩⅩⅩⅦ അഥ പിതരോ യാകൂബ് തദ്ഭ്രാതാ യോഹൻ ച ഏതാൻ വിനാ കമപി സ്വപശ്ചാദ് യാതും നാന്വമന്യത|
ⅩⅩⅩⅧ തസ്യ ഭജനഗൃഹാധിപസ്യ നിവേശനസമീപമ് ആഗത്യ കലഹം ബഹുരോദനം വിലാപഞ്ച കുർവ്വതോ ലോകാൻ ദദർശ|
ⅩⅩⅩⅨ തസ്മാൻ നിവേശനം പ്രവിശ്യ പ്രോക്തവാൻ യൂയം കുത ഇത്ഥം കലഹം രോദനഞ്ച കുരുഥ? കന്യാ ന മൃതാ നിദ്രാതി|
ⅩⅬ തസ്മാത്തേ തമുപജഹസുഃ കിന്തു യീശുഃ സർവ്വാന ബഹിഷ്കൃത്യ കന്യായാഃ പിതരൗ സ്വസങ്ഗിനശ്ച ഗൃഹീത്വാ യത്ര കന്യാസീത് തത് സ്ഥാനം പ്രവിഷ്ടവാൻ|
ⅩⅬⅠ അഥ സ തസ്യാഃ കന്യായാ ഹസ്തൗ ധൃത്വാ താം ബഭാഷേ ടാലീഥാ കൂമീ, അർഥതോ ഹേ കന്യേ ത്വമുത്തിഷ്ഠ ഇത്യാജ്ഞാപയാമി|
ⅩⅬⅡ തുനൈവ തത്ക്ഷണം സാ ദ്വാദശവർഷവയസ്കാ കന്യാ പോത്ഥായ ചലിതുമാരേഭേ, ഇതഃ സർവ്വേ മഹാവിസ്മയം ഗതാഃ|
ⅩⅬⅢ തത ഏതസ്യൈ കിഞ്ചിത് ഖാദ്യം ദത്തേതി കഥയിത്വാ ഏതത്കർമ്മ കമപി ന ജ്ഞാപയതേതി ദൃഢമാദിഷ്ടവാൻ|