Ⅶ
Ⅰ അനന്തരം യിരൂശാലമ ആഗതാഃ ഫിരൂശിനോഽധ്യാപകാശ്ച യീശോഃ സമീപമ് ആഗതാഃ|
Ⅱ തേ തസ്യ കിയതഃ ശിഷ്യാൻ അശുചികരൈരർഥാദ അപ്രക്ഷാലിതഹസ്തൈ ർഭുഞ്ജതോ ദൃഷ്ട്വാ താനദൂഷയൻ|
Ⅲ യതഃ ഫിരൂശിനഃ സർവ്വയിഹൂദീയാശ്ച പ്രാചാം പരമ്പരാഗതവാക്യം സമ്മന്യ പ്രതലേന ഹസ്താൻ അപ്രക്ഷാല്യ ന ഭുഞ്ജതേ|
Ⅳ ആപനാദാഗത്യ മജ്ജനം വിനാ ന ഖാദന്തി; തഥാ പാനപാത്രാണാം ജലപാത്രാണാം പിത്തലപാത്രാണാമ് ആസനാനാഞ്ച ജലേ മജ്ജനമ് ഇത്യാദയോന്യേപി ബഹവസ്തേഷാമാചാരാഃ സന്തി|
Ⅴ തേ ഫിരൂശിനോഽധ്യാപകാശ്ച യീശും പപ്രച്ഛുഃ, തവ ശിഷ്യാഃ പ്രാചാം പരമ്പരാഗതവാക്യാനുസാരേണ നാചരന്തോഽപ്രക്ഷാലിതകരൈഃ കുതോ ഭുജംതേ?
Ⅵ തതഃ സ പ്രത്യുവാച കപടിനോ യുഷ്മാൻ ഉദ്ദിശ്യ യിശയിയഭവിഷ്യദ്വാദീ യുക്തമവാദീത്| യഥാ സ്വകീയൈരധരൈരേതേ സമ്മന്യനതേ സദൈവ മാം| കിന്തു മത്തോ വിപ്രകർഷേ സന്തി തേഷാം മനാംസി ച|
Ⅶ ശിക്ഷയന്തോ ബിധീൻ ന്നാജ്ഞാ ഭജന്തേ മാം മുധൈവ തേ|
Ⅷ യൂയം ജലപാത്രപാനപാത്രാദീനി മജ്ജയന്തോ മനുജപരമ്പരാഗതവാക്യം രക്ഷഥ കിന്തു ഈശ്വരാജ്ഞാം ലംഘധ്വേ; അപരാ ഈദൃശ്യോനേകാഃ ക്രിയാ അപി കുരുധ്വേ|
Ⅸ അന്യഞ്ചാകഥയത് യൂയം സ്വപരമ്പരാഗതവാക്യസ്യ രക്ഷാർഥം സ്പഷ്ടരൂപേണ ഈശ്വരാജ്ഞാം ലോപയഥ|
Ⅹ യതോ മൂസാദ്വാരാ പ്രോക്തമസ്തി സ്വപിതരൗ സമ്മന്യധ്വം യസ്തു മാതരം പിതരം വാ ദുർവ്വാക്യം വക്തി സ നിതാന്തം ഹന്യതാം|
Ⅺ കിന്തു മദീയേന യേന ദ്രവ്യേണ തവോപകാരോഭവത് തത് കർബ്ബാണമർഥാദ് ഈശ്വരായ നിവേദിതമ് ഇദം വാക്യം യദി കോപി പിതരം മാതരം വാ വക്തി
Ⅻ തർഹി യൂയം മാതുഃ പിതു ർവോപകാരം കർത്താം തം വാരയഥ|
ⅩⅢ ഇത്ഥം സ്വപ്രചാരിതപരമ്പരാഗതവാക്യേന യൂയമ് ഈശ്വരാജ്ഞാം മുധാ വിധദ്വ്വേ, ഈദൃശാന്യന്യാന്യനേകാനി കർമ്മാണി കുരുധ്വേ|
ⅩⅣ അഥ സ ലോകാനാഹൂയ ബഭാഷേ യൂയം സർവ്വേ മദ്വാക്യം ശൃണുത ബുധ്യധ്വഞ്ച|
ⅩⅤ ബാഹ്യാദന്തരം പ്രവിശ്യ നരമമേധ്യം കർത്താം ശക്നോതി ഈദൃശം കിമപി വസ്തു നാസ്തി, വരമ് അന്തരാദ് ബഹിർഗതം യദ്വസ്തു തന്മനുജമ് അമേധ്യം കരോതി|
ⅩⅥ യസ്യ ശ്രോതും ശ്രോത്രേ സ്തഃ സ ശൃണോതു|
ⅩⅦ തതഃ സ ലോകാൻ ഹിത്വാ ഗൃഹമധ്യം പ്രവിഷ്ടസ്തദാ ശിഷ്യാസ്തദൃഷ്ടാന്തവാക്യാർഥം പപ്രച്ഛുഃ|
ⅩⅧ തസ്മാത് സ താൻ ജഗാദ യൂയമപി കിമേതാദൃഗബോധാഃ? കിമപി ദ്രവ്യം ബാഹ്യാദന്തരം പ്രവിശ്യ നരമമേധ്യം കർത്താം ന ശക്നോതി കഥാമിമാം കിം ന ബുധ്യധ്വേ?
ⅩⅨ തത് തദന്തർന പ്രവിശതി കിന്തു കുക്ഷിമധ്യം പ്രവിശതി ശേഷേ സർവ്വഭുക്തവസ്തുഗ്രാഹിണി ബഹിർദേശേ നിര്യാതി|
ⅩⅩ അപരമപ്യവാദീദ് യന്നരാന്നിരേതി തദേവ നരമമേധ്യം കരോതി|
ⅩⅪ യതോഽന്തരാദ് അർഥാൻ മാനവാനാം മനോഭ്യഃ കുചിന്താ പരസ്ത്രീവേശ്യാഗമനം
ⅩⅫ നരവധശ്ചൗര്യ്യം ലോഭോ ദുഷ്ടതാ പ്രവഞ്ചനാ കാമുകതാ കുദൃഷ്ടിരീശ്വരനിന്ദാ ഗർവ്വസ്തമ ഇത്യാദീനി നിർഗച്ഛന്തി|
ⅩⅩⅢ ഏതാനി സർവ്വാണി ദുരിതാന്യന്തരാദേത്യ നരമമേധ്യം കുർവ്വന്തി|
ⅩⅩⅣ അഥ സ ഉത്ഥായ തത്സ്ഥാനാത് സോരസീദോൻപുരപ്രദേശം ജഗാമ തത്ര കിമപി നിവേശനം പ്രവിശ്യ സർവ്വൈരജ്ഞാതഃ സ്ഥാതും മതിഞ്ചക്രേ കിന്തു ഗുപ്തഃ സ്ഥാതും ന ശശാക|
ⅩⅩⅤ യതഃ സുരഫൈനികീദേശീയയൂനാനീവംശോദ്ഭവസ്ത്രിയാഃ കന്യാ ഭൂതഗ്രസ്താസീത്| സാ സ്ത്രീ തദ്വാർത്താം പ്രാപ്യ തത്സമീപമാഗത്യ തച്ചരണയോഃ പതിത്വാ
ⅩⅩⅥ സ്വകന്യാതോ ഭൂതം നിരാകർത്താം തസ്മിൻ വിനയം കൃതവതീ|
ⅩⅩⅦ കിന്തു യീശുസ്താമവദത് പ്രഥമം ബാലകാസ്തൃപ്യന്തു യതോ ബാലകാനാം ഖാദ്യം ഗൃഹീത്വാ കുക്കുരേഭ്യോ നിക്ഷേപോഽനുചിതഃ|
ⅩⅩⅧ തദാ സാ സ്ത്രീ തമവാദീത് ഭോഃ പ്രഭോ തത് സത്യം തഥാപി മഞ്ചാധഃസ്ഥാഃ കുക്കുരാ ബാലാനാം കരപതിതാനി ഖാദ്യഖണ്ഡാനി ഖാദന്തി|
ⅩⅩⅨ തതഃ സോഽകഥയദ് ഏതത്കഥാഹേതോഃ സകുശലാ യാഹി തവ കന്യാം ത്യക്ത്വാ ഭൂതോ ഗതഃ|
ⅩⅩⅩ അഥ സാ സ്ത്രീ ഗൃഹം ഗത്വാ കന്യാം ഭൂതത്യക്താം ശയ്യാസ്ഥിതാം ദദർശ|
ⅩⅩⅪ പുനശ്ച സ സോരസീദോൻപുരപ്രദേശാത് പ്രസ്ഥായ ദികാപലിദേശസ്യ പ്രാന്തരഭാഗേന ഗാലീൽജലധേഃ സമീപം ഗതവാൻ|
ⅩⅩⅫ തദാ ലോകൈരേകം ബധിരം കദ്വദഞ്ച നരം തന്നികടമാനീയ തസ്യ ഗാത്രേ ഹസ്തമർപയിതും വിനയഃ കൃതഃ|
ⅩⅩⅩⅢ തതോ യീശു ർലോകാരണ്യാത് തം നിർജനമാനീയ തസ്യ കർണയോങ്ഗുലീ ർദദൗ നിഷ്ഠീവം ദത്ത്വാ ച തജ്ജിഹ്വാം പസ്പർശ|
ⅩⅩⅩⅣ അനന്തരം സ്വർഗം നിരീക്ഷ്യ ദീർഘം നിശ്വസ്യ തമവദത് ഇതഫതഃ അർഥാൻ മുക്തോ ഭൂയാത്|
ⅩⅩⅩⅤ തതസ്തത്ക്ഷണം തസ്യ കർണൗ മുക്തൗ ജിഹ്വായാശ്ച ജാഡ്യാപഗമാത് സ സുസ്പഷ്ടവാക്യമകഥയത്|
ⅩⅩⅩⅥ അഥ സ താൻ വാഢമിത്യാദിദേശ യൂയമിമാം കഥാം കസ്മൈചിദപി മാ കഥയത, കിന്തു സ യതി ന്യഷേധത് തേ തതി ബാഹുല്യേന പ്രാചാരയൻ;
ⅩⅩⅩⅦ തേഽതിചമത്കൃത്യ പരസ്പരം കഥയാമാസുഃ സ ബധിരായ ശ്രവണശക്തിം മൂകായ ച കഥനശക്തിം ദത്ത്വാ സർവ്വം കർമ്മോത്തമരൂപേണ ചകാര|