ⅩⅩ
Ⅰ സ്വർഗരാജ്യമ് ഏതാദൃശാ കേനചിദ് ഗൃഹസ്യേന സമം, യോഽതിപ്രഭാതേ നിജദ്രാക്ഷാക്ഷേത്രേ കൃഷകാൻ നിയോക്തും ഗതവാൻ|
Ⅱ പശ്ചാത് തൈഃ സാകം ദിനൈകഭൃതിം മുദ്രാചതുർഥാംശം നിരൂപ്യ താൻ ദ്രാക്ഷാക്ഷേത്രം പ്രേരയാമാസ|
Ⅲ അനന്തരം പ്രഹരൈകവേലായാം ഗത്വാ ഹട്ടേ കതിപയാൻ നിഷ്കർമ്മകാൻ വിലോക്യ താനവദത്,
Ⅳ യൂയമപി മമ ദ്രാക്ഷാക്ഷേത്രം യാത, യുഷ്മഭ്യമഹം യോഗ്യഭൃതിം ദാസ്യാമി, തതസ്തേ വവ്രജുഃ|
Ⅴ പുനശ്ച സ ദ്വിതീയതൃതീയയോഃ പ്രഹരയോ ർബഹി ർഗത്വാ തഥൈവ കൃതവാൻ|
Ⅵ തതോ ദണ്ഡദ്വയാവശിഷ്ടായാം വേലായാം ബഹി ർഗത്വാപരാൻ കതിപയജനാൻ നിഷ്കർമ്മകാൻ വിലോക്യ പൃഷ്ടവാൻ, യൂയം കിമർഥമ് അത്ര സർവ്വം ദിനം നിഷ്കർമ്മാണസ്തിഷ്ഠഥ?
Ⅶ തേ പ്രത്യവദൻ, അസ്മാൻ ന കോപി കർമമണി നിയുംക്തേ| തദാനീം സ കഥിതവാൻ, യൂയമപി മമ ദ്രാക്ഷാക്ഷേത്രം യാത, തേന യോഗ്യാം ഭൃതിം ലപ്സ്യഥ|
Ⅷ തദനന്തരം സന്ധ്യായാം സത്യാം സഏവ ദ്രാക്ഷാക്ഷേത്രപതിരധ്യക്ഷം ഗദിവാൻ, കൃഷകാൻ ആഹൂയ ശേഷജനമാരഭ്യ പ്രഥമം യാവത് തേഭ്യോ ഭൃതിം ദേഹി|
Ⅸ തേന യേ ദണ്ഡദ്വയാവസ്ഥിതേ സമായാതാസ്തേഷാമ് ഏകൈകോ ജനോ മുദ്രാചതുർഥാംശം പ്രാപ്നോത്|
Ⅹ തദാനീം പ്രഥമനിയുക്താ ജനാ ആഗത്യാനുമിതവന്തോ വയമധികം പ്രപ്സ്യാമഃ, കിന്തു തൈരപി മുദ്രാചതുർഥാംശോഽലാഭി|
Ⅺ തതസ്തേ തം ഗൃഹീത്വാ തേന ക്ഷേത്രപതിനാ സാകം വാഗ്യുദ്ധം കുർവ്വന്തഃ കഥയാമാസുഃ,
Ⅻ വയം കൃത്സ്നം ദിനം താപക്ലേശൗ സോഢവന്തഃ, കിന്തു പശ്ചാതായാ സേ ജനാ ദണ്ഡദ്വയമാത്രം പരിശ്രാന്തവന്തസ്തേഽസ്മാഭിഃ സമാനാംശാഃ കൃതാഃ|
ⅩⅢ തതഃ സ തേഷാമേകം പ്രത്യുവാച, ഹേ വത്സ, മയാ ത്വാം പ്രതി കോപ്യന്യായോ ന കൃതഃ കിം ത്വയാ മത്സമക്ഷം മുദ്രാചതുർഥാംശോ നാങ്ഗീകൃതഃ?
ⅩⅣ തസ്മാത് തവ യത് പ്രാപ്യം തദാദായ യാഹി, തുഭ്യം യതി, പശ്ചാതീയനിയുക്തലോകായാപി തതി ദാതുമിച്ഛാമി|
ⅩⅤ സ്വേച്ഛയാ നിജദ്രവ്യവ്യവഹരണം കിം മയാ ന കർത്തവ്യം? മമ ദാതൃത്വാത് ത്വയാ കിമ് ഈർഷ്യാദൃഷ്ടിഃ ക്രിയതേ?
ⅩⅥ ഇത്ഥമ് അഗ്രീയലോകാഃ പശ്ചതീയാ ഭവിഷ്യന്തി, പശ്ചാതീയജനാശ്ചഗ്രീയാ ഭവിഷ്യന്തി, അഹൂതാ ബഹവഃ കിന്ത്വൽപേ മനോഭിലഷിതാഃ|
ⅩⅦ തദനന്തരം യീശു ര്യിരൂശാലമ്നഗരം ഗച്ഛൻ മാർഗമധ്യേ ശിഷ്യാൻ ഏകാന്തേ വഭാഷേ,
ⅩⅧ പശ്യ വയം യിരൂശാലമ്നഗരം യാമഃ, തത്ര പ്രധാനയാജകാധ്യാപകാനാം കരേഷു മനുഷ്യപുത്രഃ സമർപിഷ്യതേ;
ⅩⅨ തേ ച തം ഹന്തുമാജ്ഞാപ്യ തിരസ്കൃത്യ വേത്രേണ പ്രഹർത്തും ക്രുശേ ധാതയിതുഞ്ചാന്യദേശീയാനാം കരേഷു സമർപയിഷ്യന്തി, കിന്തു സ തൃതീയദിവസേ ശ്മശാനാദ് ഉത്ഥാപിഷ്യതേ|
ⅩⅩ തദാനീം സിവദീയസ്യ നാരീ സ്വപുത്രാവാദായ യീശോഃ സമീപമ് ഏത്യ പ്രണമ്യ കഞ്ചനാനുഗ്രഹം തം യയാചേ|
ⅩⅪ തദാ യീശുസ്താം പ്രോക്തവാൻ, ത്വം കിം യാചസേ? തതഃ സാ ബഭാഷേ, ഭവതോ രാജത്വേ മമാനയോഃ സുതയോരേകം ഭവദ്ദക്ഷിണപാർശ്വേ ദ്വിതീയം വാമപാർശ്വ ഉപവേഷ്ടുമ് ആജ്ഞാപയതു|
ⅩⅫ യീശുഃ പ്രത്യുവാച, യുവാഭ്യാം യദ് യാച്യതേ, തന്ന ബുധ്യതേ, അഹം യേന കംസേന പാസ്യാമി യുവാഭ്യാം കിം തേന പാതും ശക്യതേ? അഹഞ്ച യേന മജ്ജേനേന മജ്ജിഷ്യേ, യുവാഭ്യാം കിം തേന മജ്ജയിതും ശക്യതേ? തേ ജഗദുഃ ശക്യതേ|
ⅩⅩⅢ തദാ സ ഉക്തവാൻ, യുവാം മമ കംസേനാവശ്യം പാസ്യഥഃ, മമ മജ്ജനേന ച യുവാമപി മജ്ജിഷ്യേഥേ, കിന്തു യേഷാം കൃതേ മത്താതേന നിരൂപിതമ് ഇദം താൻ വിഹായാന്യം കമപി മദ്ദക്ഷിണപാർശ്വേ വാമപാർശ്വേ ച സമുപവേശയിതും മമാധികാരോ നാസ്തി|
ⅩⅩⅣ ഏതാം കഥാം ശ്രുത്വാന്യേ ദശശിഷ്യാസ്തൗ ഭ്രാതരൗ പ്രതി ചുകുപുഃ|
ⅩⅩⅤ കിന്തു യീശുഃ സ്വസമീപം താനാഹൂയ ജഗാദ, അന്യദേശീയലോകാനാം നരപതയസ്താൻ അധികുർവ്വന്തി, യേ തു മഹാന്തസ്തേ താൻ ശാസതി, ഇതി യൂയം ജാനീഥ|
ⅩⅩⅥ കിന്തു യുഷ്മാകം മധ്യേ ന തഥാ ഭവേത്, യുഷ്മാകം യഃ കശ്ചിത് മഹാൻ ബുഭൂഷതി, സ യുഷ്മാൻ സേവേത;
ⅩⅩⅦ യശ്ച യുഷ്മാകം മധ്യേ മുഖ്യോ ബുഭൂഷതി, സ യുഷ്മാകം ദാസോ ഭവേത്|
ⅩⅩⅧ ഇത്ഥം മനുജപുത്രഃ സേവ്യോ ഭവിതും നഹി, കിന്തു സേവിതും ബഹൂനാം പരിത്രാണമൂല്യാർഥം സ്വപ്രാണാൻ ദാതുഞ്ചാഗതഃ|
ⅩⅩⅨ അനന്തരം യിരീഹോനഗരാത് തേഷാം ബഹിർഗമനസമയേ തസ്യ പശ്ചാദ് ബഹവോ ലോകാ വവ്രജുഃ|
ⅩⅩⅩ അപരം വർത്മപാർശ്വ ഉപവിശന്തൗ ദ്വാവന്ധൗ തേന മാർഗേണ യീശോ ർഗമനം നിശമ്യ പ്രോച്ചൈഃ കഥയാമാസതുഃ, ഹേ പ്രഭോ ദായൂദഃ സന്താന, ആവയോ ർദയാം വിധേഹി|
ⅩⅩⅪ തതോ ലോകാഃ സർവ്വേ തുഷ്ണീമ്ഭവതമിത്യുക്ത്വാ തൗ തർജയാമാസുഃ; തഥാപി തൗ പുനരുച്ചൈഃ കഥയാമാസതുഃ ഹേ പ്രഭോ ദായൂദഃ സന്താന, ആവാം ദയസ്വ|
ⅩⅩⅫ തദാനീം യീശുഃ സ്ഥഗിതഃ സൻ താവാഹൂയ ഭാഷിതവാൻ, യുവയോഃ കൃതേ മയാ കിം കർത്തർവ്യം? യുവാം കിം കാമയേഥേ?
ⅩⅩⅩⅢ തദാ താവുക്തവന്തൗ, പ്രഭോ നേത്രാണി നൗ പ്രസന്നാനി ഭവേയുഃ|
ⅩⅩⅩⅣ തദാനീം യീശുസ്തൗ പ്രതി പ്രമന്നഃ സൻ തയോ ർനേത്രാണി പസ്പർശ, തേനൈവ തൗ സുവീക്ഷാഞ്ചക്രാതേ തത്പശ്ചാത് ജഗ്മുതുശ്ച|