Ⅰ യഥാ യൂയം ദോഷീകൃതാ ന ഭവഥ, തത്കൃതേഽന്യം ദോഷിണം മാ കുരുത|
Ⅱ യതോ യാദൃശേന ദോഷേണ യൂയം പരാൻ ദോഷിണഃ കുരുഥ, താദൃശേന ദോഷേണ യൂയമപി ദോഷീകൃതാ ഭവിഷ്യഥ, അന്യഞ്ച യേന പരിമാണേന യുഷ്മാഭിഃ പരിമീയതേ, തേനൈവ പരിമാണേന യുഷ്മത്കൃതേ പരിമായിഷ്യതേ|
Ⅲ അപരഞ്ച നിജനയനേ യാ നാസാ വിദ്യതേ, താമ് അനാലോച്യ തവ സഹജസ്യ ലോചനേ യത് തൃണമ് ആസ്തേ, തദേവ കുതോ വീക്ഷസേ?
Ⅳ തവ നിജലോചനേ നാസായാം വിദ്യമാനായാം, ഹേ ഭ്രാതഃ, തവ നയനാത് തൃണം ബഹിഷ്യർതും അനുജാനീഹി, കഥാമേതാം നിജസഹജായ കഥം കഥയിതും ശക്നോഷി?
Ⅴ ഹേ കപടിൻ, ആദൗ നിജനയനാത് നാസാം ബഹിഷ്കുരു തതോ നിജദൃഷ്ടൗ സുപ്രസന്നായാം തവ ഭ്രാതൃ ർലോചനാത് തൃണം ബഹിഷ്കർതും ശക്ഷ്യസി|
Ⅵ അന്യഞ്ച സാരമേയേഭ്യഃ പവിത്രവസ്തൂനി മാ വിതരത, വരാഹാണാം സമക്ഷഞ്ച മുക്താ മാ നിക്ഷിപത; നിക്ഷേപണാത് തേ താഃ സർവ്വാഃ പദൈ ർദലയിഷ്യന്തി, പരാവൃത്യ യുഷ്മാനപി വിദാരയിഷ്യന്തി|
Ⅶ യാചധ്വം തതോ യുഷ്മഭ്യം ദായിഷ്യതേ; മൃഗയധ്വം തത ഉദ്ദേശം ലപ്സ്യധ്വേ; ദ്വാരമ് ആഹത, തതോ യുഷ്മത്കൃതേ മുക്തം ഭവിഷ്യതി|
Ⅷ യസ്മാദ് യേന യാച്യതേ, തേന ലഭ്യതേ; യേന മൃഗ്യതേ തേനോദ്ദേശഃ പ്രാപ്യതേ; യേന ച ദ്വാരമ് ആഹന്യതേ, തത്കൃതേ ദ്വാരം മോച്യതേ|
Ⅸ ആത്മജേന പൂപേ പ്രാർഥിതേ തസ്മൈ പാഷാണം വിശ്രാണയതി,
Ⅹ മീനേ യാചിതേ ച തസ്മൈ ഭുജഗം വിതരതി, ഏതാദൃശഃ പിതാ യുഷ്മാകം മധ്യേ ക ആസ്തേ?
Ⅺ തസ്മാദ് യൂയമ് അഭദ്രാഃ സന്തോഽപി യദി നിജബാലകേഭ്യ ഉത്തമം ദ്രവ്യം ദാതും ജാനീഥ, തർഹി യുഷ്മാകം സ്വർഗസ്ഥഃ പിതാ സ്വീയയാചകേഭ്യഃ കിമുത്തമാനി വസ്തൂനി ന ദാസ്യതി?
Ⅻ യൂഷ്മാൻ പ്രതീതരേഷാം യാദൃശോ വ്യവഹാരോ യുഷ്മാകം പ്രിയഃ, യൂയം താൻ പ്രതി താദൃശാനേവ വ്യവഹാരാൻ വിധത്ത; യസ്മാദ് വ്യവസ്ഥാഭവിഷ്യദ്വാദിനാം വചനാനാമ് ഇതി സാരമ്|
ⅩⅢ സങ്കീർണദ്വാരേണ പ്രവിശത; യതോ നരകഗമനായ യദ് ദ്വാരം തദ് വിസ്തീർണം യച്ച വർത്മ തദ് ബൃഹത് തേന ബഹവഃ പ്രവിശന്തി|
ⅩⅣ അപരം സ്വർഗഗമനായ യദ് ദ്വാരം തത് കീദൃക് സംകീർണം| യച്ച വർത്മ തത് കീദൃഗ് ദുർഗമമ്| തദുദ്ദേഷ്ടാരഃ കിയന്തോഽൽപാഃ|
ⅩⅤ അപരഞ്ച യേ ജനാ മേഷവേശേന യുഷ്മാകം സമീപമ് ആഗച്ഛന്തി, കിന്ത്വന്തർദുരന്താ വൃകാ ഏതാദൃശേഭ്യോ ഭവിഷ്യദ്വാദിഭ്യഃ സാവധാനാ ഭവത, യൂയം ഫലേന താൻ പരിചേതും ശക്നുഥ|
ⅩⅥ മനുജാഃ കിം കണ്ടകിനോ വൃക്ഷാദ് ദ്രാക്ഷാഫലാനി ശൃഗാലകോലിതശ്ച ഉഡുമ്ബരഫലാനി ശാതയന്തി?
ⅩⅦ തദ്വദ് ഉത്തമ ഏവ പാദപ ഉത്തമഫലാനി ജനയതി, അധമപാദപഏവാധമഫലാനി ജനയതി|
ⅩⅧ കിന്തൂത്തമപാദപഃ കദാപ്യധമഫലാനി ജനയിതും ന ശക്നോതി, തഥാധമോപി പാദപ ഉത്തമഫലാനി ജനയിതും ന ശക്നോതി|
ⅩⅨ അപരം യേ യേ പാദപാ അധമഫലാനി ജനയന്തി, തേ കൃത്താ വഹ്നൗ ക്ഷിപ്യന്തേ|
ⅩⅩ അതഏവ യൂയം ഫലേന താൻ പരിചേഷ്യഥ|
ⅩⅪ യേ ജനാ മാം പ്രഭും വദന്തി, തേ സർവ്വേ സ്വർഗരാജ്യം പ്രവേക്ഷ്യന്തി തന്ന, കിന്തു യോ മാനവോ മമ സ്വർഗസ്ഥസ്യ പിതുരിഷ്ടം കർമ്മ കരോതി സ ഏവ പ്രവേക്ഷ്യതി|
ⅩⅫ തദ് ദിനേ ബഹവോ മാം വദിഷ്യന്തി, ഹേ പ്രഭോ ഹേ പ്രഭോ, തവ നാമ്നാ കിമസ്മാമി ർഭവിഷ്യദ്വാക്യം ന വ്യാഹൃതം? തവ നാമ്നാ ഭൂതാഃ കിം ന ത്യാജിതാഃ? തവ നാമ്നാ കിം നാനാദ്ഭുതാനി കർമ്മാണി ന കൃതാനി?
ⅩⅩⅢ തദാഹം വദിഷ്യാമി, ഹേ കുകർമ്മകാരിണോ യുഷ്മാൻ അഹം ന വേദ്മി, യൂയം മത്സമീപാദ് ദൂരീഭവത|
ⅩⅩⅣ യഃ കശ്ചിത് മമൈതാഃ കഥാഃ ശ്രുത്വാ പാലയതി, സ പാഷാണോപരി ഗൃഹനിർമ്മാത്രാ ജ്ഞാനിനാ സഹ മയോപമീയതേ|
ⅩⅩⅤ യതോ വൃഷ്ടൗ സത്യാമ് ആപ്ലാവ ആഗതേ വായൗ വാതേ ച തേഷു തദ്ഗേഹം ലഗ്നേഷു പാഷാണോപരി തസ്യ ഭിത്തേസ്തന്ന പതതിl
ⅩⅩⅥ കിന്തു യഃ കശ്ചിത് മമൈതാഃ കഥാഃ ശ്രുത്വാ ന പാലയതി സ സൈകതേ ഗേഹനിർമ്മാത്രാ ഽജ്ഞാനിനാ ഉപമീയതേ|
ⅩⅩⅦ യതോ ജലവൃഷ്ടൗ സത്യാമ് ആപ്ലാവ ആഗതേ പവനേ വാതേ ച തൈ ർഗൃഹേ സമാഘാതേ തത് പതതി തത്പതനം മഹദ് ഭവതി|
ⅩⅩⅧ യീശുനൈതേഷു വാക്യേഷു സമാപിതേഷു മാനവാസ്തദീയോപദേശമ് ആശ്ചര്യ്യം മേനിരേ|
ⅩⅩⅨ യസ്മാത് സ ഉപാധ്യായാ ഇവ താൻ നോപദിദേശ കിന്തു സമർഥപുരുഷഇവ സമുപദിദേശ|