Ⅺ
Ⅰ അനന്തരം പരിമാണദണ്ഡവദ് ഏകോ നലോ മഹ്യമദായി, സ ച ദൂത ഉപതിഷ്ഠൻ മാമ് അവദത്, ഉത്ഥായേശ്വരസ്യ മന്ദിരം വേദീം തത്രത്യസേവകാംശ്ച മിമീഷ്വ|
Ⅱ കിന്തു മന്ദിരസ്യ ബഹിഃപ്രാങ്ഗണം ത്യജ ന മിമീഷ്വ യതസ്തദ് അന്യജാതീയേഭ്യോ ദത്തം, പവിത്രം നഗരഞ്ച ദ്വിചത്വാരിംശന്മാസാൻ യാവത് തേഷാം ചരണൈ ർമർദ്ദിഷ്യതേ|
Ⅲ പശ്ചാത് മമ ദ്വാഭ്യാം സാക്ഷിഭ്യാം മയാ സാമർഥ്യം ദായിഷ്യതേ താവുഷ്ട്രലോമജവസ്ത്രപരിഹിതൗ ഷഷ്ഠ്യധികദ്വിശതാധികസഹസ്രദിനാനി യാവദ് ഭവിഷ്യദ്വാക്യാനി വദിഷ്യതഃ|
Ⅳ താവേവ ജഗദീശ്വരസ്യാന്തികേ തിഷ്ഠന്തൗ ജിതവൃക്ഷൗ ദീപവൃക്ഷൗ ച|
Ⅴ യദി കേചിത് തൗ ഹിംസിതും ചേഷ്ടന്തേ തർഹി തയോ ർവദനാഭ്യാമ് അഗ്നി ർനിർഗത്യ തയോഃ ശത്രൂൻ ഭസ്മീകരിഷ്യതി| യഃ കശ്ചിത് തൗ ഹിംസിതും ചേഷ്ടതേ തേനൈവമേവ വിനഷ്ടവ്യം|
Ⅵ തയോ ർഭവിഷ്യദ്വാക്യകഥനദിനേഷു യഥാ വൃഷ്ടി ർന ജായതേ തഥാ ഗഗനം രോദ്ധും തയോഃ സാമർഥ്യമ് അസ്തി, അപരം തോയാനി ശോണിതരൂപാണി കർത്തും നിജാഭിലാഷാത് മുഹുർമുഹുഃ സർവ്വവിധദണ്ഡൈഃ പൃഥിവീമ് ആഹന്തുഞ്ച തയോഃ സാമർഥ്യമസ്തി|
Ⅶ അപരം തയോഃ സാക്ഷ്യേ സമാപ്തേ സതി രസാതലാദ് യേനോത്ഥിതവ്യം സ പശുസ്താഭ്യാം സഹ യുദ്ധ്വാ തൗ ജേഷ്യതി ഹനിഷ്യതി ച|
Ⅷ തതസ്തയോഃ പ്രഭുരപി യസ്യാം മഹാപുര്യ്യാം ക്രുശേ ഹതോ ഽർഥതോ യസ്യാഃ പാരമാർഥികനാമനീ സിദോമം മിസരശ്ചേതി തസ്യാ മഹാപുര്യ്യാംഃ സന്നിവേശേ തയോഃ കുണപേ സ്ഥാസ്യതഃ|
Ⅸ തതോ നാനാജാതീയാ നാനാവംശീയാ നാനാഭാഷാവാദിനോ നാനാദേശീയാശ്ച ബഹവോ മാനവാഃ സാർദ്ധദിനത്രയം തയോഃ കുണപേ നിരീക്ഷിഷ്യന്തേ, തയോഃ കുണപയോഃ ശ്മശാനേ സ്ഥാപനം നാനുജ്ഞാസ്യന്തി|
Ⅹ പൃഥിവീനിവാസിനശ്ച തയോ ർഹേതോരാനന്ദിഷ്യന്തി സുഖഭോഗം കുർവ്വന്തഃ പരസ്പരം ദാനാനി പ്രേഷയിഷ്യന്തി ച യതസ്താഭ്യാം ഭവിഷ്യദ്വാദിഭ്യാം പൃഥിവീനിവാസിനോ യാതനാം പ്രാപ്താഃ|
Ⅺ തസ്മാത് സാർദ്ധദിനത്രയാത് പരമ് ഈശ്വരാത് ജീവനദായക ആത്മനി തൗ പ്രവിഷ്ടേ തൗ ചരണൈരുദതിഷ്ഠതാം, തേന യാവന്തസ്താവപശ്യൻ തേ ഽതീവ ത്രാസയുക്താ അഭവൻ|
Ⅻ തതഃ പരം തൗ സ്വർഗാദ് ഉച്ചൈരിദം കഥയന്തം രവമ് അശൃണുതാം യുവാം സ്ഥാനമ് ഏതദ് ആരോഹതാം തതസ്തയോഃ ശത്രുഷു നിരീക്ഷമാണേഷു തൗ മേഘേന സ്വർഗമ് ആരൂഢവന്തൗ|
ⅩⅢ തദ്ദണ്ഡേ മഹാഭൂമികമ്പേ ജാതേ പുര്യ്യാ ദശമാംശഃ പതിതഃ സപ്തസഹസ്രാണി മാനുഷാശ്ച തേന ഭൂമികമ്പേന ഹതാഃ, അവശിഷ്ടാശ്ച ഭയം ഗത്വാ സ്വർഗീയേശ്വരസ്യ പ്രശംസാമ് അകീർത്തയൻ|
ⅩⅣ ദ്വിതീയഃ സന്താപോ ഗതഃ പശ്യ തൃതീയഃ സന്താപസ്തൂർണമ് ആഗച്ഛതി|
ⅩⅤ അനന്തരം സപ്തദൂതേന തൂര്യ്യാം വാദിതായാം സ്വർഗ ഉച്ചൈഃ സ്വരൈർവാഗിയം കീർത്തിതാ, രാജത്വം ജഗതോ യദ്യദ് രാജ്യം തദധുനാഭവത്| അസ്മത്പ്രഭോസ്തദീയാഭിഷിക്തസ്യ താരകസ്യ ച| തേന ചാനന്തകാലീയം രാജത്വം പ്രകരിഷ്യതേ||
ⅩⅥ അപരമ് ഈശ്വരസ്യാന്തികേ സ്വകീയസിംഹാസനേഷൂപവിഷ്ടാശ്ചതുർവിംശതിപ്രാചീനാ ഭുവി ന്യങ്ഭൂഖാ ഭൂത്വേശ്വരം പ്രണമ്യാവദൻ,
ⅩⅦ ഹേ ഭൂത വർത്തമാനാപി ഭവിഷ്യംശ്ച പരേശ്വര| ഹേ സർവ്വശക്തിമൻ സ്വാമിൻ വയം തേ കുർമ്മഹേ സ്തവം| യത് ത്വയാ ക്രിയതേ രാജ്യം ഗൃഹീത്വാ തേ മഹാബലം|
ⅩⅧ വിജാതീയേഷു കുപ്യത്സു പ്രാദുർഭൂതാ തവ ക്രുധാ| മൃതാനാമപി കാലോ ഽസൗ വിചാരോ ഭവിതാ യദാ| ഭൃത്യാശ്ച തവ യാവന്തോ ഭവിഷ്യദ്വാദിസാധവഃ| യേ ച ക്ഷുദ്രാ മഹാന്തോ വാ നാമതസ്തേ ഹി ബിഭ്യതി| യദാ സർവ്വേഭ്യ ഏതേഭ്യോ വേതനം വിതരിഷ്യതേ| ഗന്തവ്യശ്ച യദാ നാശോ വസുധായാ വിനാശകൈഃ||
ⅩⅨ അനന്തരമ് ഈശ്വരസ്യ സ്വർഗസ്ഥമന്ദിരസ്യ ദ്വാരം മുക്തം തന്മന്ദിരമധ്യേ ച നിയമമഞ്ജൂഷാ ദൃശ്യാഭവത്, തേന തഡിതോ രവാഃ സ്തനിതാനി ഭൂമികമ്പോ ഗുരുതരശിലാവൃഷ്ടിശ്ചൈതാനി സമഭവൻ|