ⅩⅦ
Ⅰ തദനന്തരം തേഷാം സപ്തകംസധാരിണാം സപ്തദൂതാനാമ് ഏക ആഗത്യ മാം സമ്ഭാഷ്യാവദത്, അത്രാഗച്ഛ, മേദിന്യാ നരപതയോ യയാ വേശ്യയാ സാർദ്ധം വ്യഭിചാരകർമ്മ കൃതവന്തഃ,
Ⅱ യസ്യാ വ്യഭിചാരമദേന ച പൃഥിവീനിവാസിനോ മത്താ അഭവൻ തസ്യാ ബഹുതോയേഷൂപവിഷ്ടായാ മഹാവേശ്യായാ ദണ്ഡമ് അഹം ത്വാം ദർശയാമി|
Ⅲ തതോ ഽഹമ് ആത്മനാവിഷ്ടസ്തേന ദൂതേന പ്രാന്തരം നീതസ്തത്ര നിന്ദാനാമഭിഃ പരിപൂർണം സപ്തശിരോഭി ർദശശൃങ്ഗൈശ്ച വിശിഷ്ടം സിന്ദൂരവർണം പശുമുപവിഷ്ടാ യോഷിദേകാ മയാ ദൃഷ്ടാ|
Ⅳ സാ നാരീ കൃഷ്ണലോഹിതവർണം സിന്ദൂരവർണഞ്ച പരിച്ഛദം ധാരയതി സ്വർണമണിമുക്താഭിശ്ച വിഭൂഷിതാസ്തി തസ്യാഃ കരേ ഘൃണാർഹദ്രവ്യൈഃ സ്വവ്യഭിചാരജാതമലൈശ്ച പരിപൂർണ ഏകഃ സുവർണമയഃ കംസോ വിദ്യതേ|
Ⅴ തസ്യാ ഭാലേ നിഗൂഢവാക്യമിദം പൃഥിവീസ്ഥവേശ്യാനാം ഘൃണ്യക്രിയാണാഞ്ച മാതാ മഹാബാബിലിതി നാമ ലിഖിതമ് ആസ്തേ|
Ⅵ മമ ദൃഷ്ടിഗോചരസ്ഥാ സാ നാരീ പവിത്രലോകാനാം രുധിരേണ യീശോഃ സാക്ഷിണാം രുധിരേണ ച മത്താസീത് തസ്യാ ദർശനാത് മമാതിശയമ് ആശ്ചര്യ്യജ്ഞാനം ജാതം|
Ⅶ തതഃ സ ദൂതോ മാമ് അവദത് കുതസ്തവാശ്ചര്യ്യജ്ഞാനം ജായതേ? അസ്യാ യോഷിതസ്തദ്വാഹനസ്യ സപ്തശിരോഭി ർദശശൃങ്ഗൈശ്ച യുക്തസ്യ പശോശ്ച നിഗൂഢഭാവമ് അഹം ത്വാം ജ്ഞാപയാമി|
Ⅷ ത്വയാ ദൃഷ്ടോ ഽസൗ പശുരാസീത് നേദാനീം വർത്തതേ കിന്തു രസാതലാത് തേനോദേതവ്യം വിനാശശ്ച ഗന്തവ്യഃ| തതോ യേഷാം നാമാനി ജഗതഃ സൃഷ്ടികാലമ് ആരഭ്യ ജീവനപുസ്തകേ ലിഖിതാനി ന വിദ്യന്തേ തേ പൃഥിവീനിവാസിനോ ഭൂതമ് അവർത്തമാനമുപസ്ഥാസ്യന്തഞ്ച തം പശും ദൃഷ്ട്വാശ്ചര്യ്യം മംസ്യന്തേ|
Ⅸ അത്ര ജ്ഞാനയുക്തയാ ബുദ്ധ്യാ പ്രകാശിതവ്യം| താനി സപ്തശിരാംസി തസ്യാ യോഷിത ഉപവേശനസ്ഥാനസ്വരൂപാഃ സപ്തഗിരയഃ സപ്ത രാജാനശ്ച സന്തി|
Ⅹ തേഷാം പഞ്ച പതിതാ ഏകശ്ച വർത്തമാനഃ ശേഷശ്ചാദ്യാപ്യനുപസ്ഥിതഃ സ യദോപസ്ഥാസ്യതി തദാപി തേനാൽപകാലം സ്ഥാതവ്യം|
Ⅺ യഃ പശുരാസീത് കിന്ത്വിദാനീം ന വർത്തതേ സ ഏവാഷ്ടമഃ, സ സപ്താനാമ് ഏകോ ഽസ്തി വിനാശം ഗമിഷ്യതി ച|
Ⅻ ത്വയാ ദൃഷ്ടാനി ദശശൃങ്ഗാണ്യപി ദശ രാജാനഃ സന്തിഃ, അദ്യാപി തൈ രാജ്യം ന പ്രാപ്തം കിന്തു മുഹൂർത്തമേകം യാവത് പശുനാ സാർദ്ധം തേ രാജാന ഇവ പ്രഭുത്വം പ്രാപ്സ്യന്തി|
ⅩⅢ ത ഏകമന്ത്രണാ ഭവിഷ്യന്തി സ്വകീയശക്തിപ്രഭാവൗ പശവേ ദാസ്യന്തി ച|
ⅩⅣ തേ മേഷശാവകേന സാർദ്ധം യോത്സ്യന്തി, കിന്തു മേഷശാവകസ്താൻ ജേഷ്യതി യതഃ സ പ്രഭൂനാം പ്രഭൂ രാജ്ഞാം രാജാ ചാസ്തി തസ്യ സങ്ഗിനോ ഽപ്യാഹൂതാ അഭിരുചിതാ വിശ്വാസ്യാശ്ച|
ⅩⅤ അപരം സ മാമ് അവദത് സാ വേശ്യാ യത്രോപവിശതി താനി തോയാനി ലോകാ ജനതാ ജാതയോ നാനാഭാഷാവാദിനശ്ച സന്തി|
ⅩⅥ ത്വയാ ദൃഷ്ടാനി ദശ ശൃങ്ഗാണി പശുശ്ചേമേ താം വേശ്യാമ് ഋതീയിഷ്യന്തേ ദീനാം നഗ്നാഞ്ച കരിഷ്യന്തി തസ്യാ മാംസാനി ഭോക്ഷ്യന്തേ വഹ്നിനാ താം ദാഹയിഷ്യന്തി ച|
ⅩⅦ യത ഈശ്വരസ്യ വാക്യാനി യാവത് സിദ്ധിം ന ഗമിഷ്യന്തി താവദ് ഈശ്വരസ്യ മനോഗതം സാധയിതുമ് ഏകാം മന്ത്രണാം കൃത്വാ തസ്മൈ പശവേ സ്വേഷാം രാജ്യം ദാതുഞ്ച തേഷാം മനാംസീശ്വരേണ പ്രവർത്തിതാനി|
ⅩⅧ അപരം ത്വയാ ദൃഷ്ടാ യോഷിത് സാ മഹാനഗരീ യാ പൃഥിവ്യാ രാജ്ഞാമ് ഉപരി രാജത്വം കുരുതേ|