๓๔
การตัดสินโทษประชาชาติ
๑ โอ บรรดาประชาชาติเอ๋ย จงเข้ามาฟังใกล้ๆ
และตั้งใจให้ดี โอ บรรดาชนชาติ
ขอให้แผ่นดินและทุกสิ่งที่อยู่ในนั้นได้ยิน
ให้โลกและทุกสิ่งที่มาจากโลกได้ยิน
๒ เพราะความกริ้วของพระผู้เป็นเจ้าพลุ่งขึ้นต่อประชาชาติทั้งปวง
และพระองค์กริ้วกองทัพของพวกเขาทั้งหมด
พระองค์กำจัดชีวิตพวกเขา
ปล่อยพวกเขาให้ถูกประหาร
๓ พวกที่ถูกฆ่าจะถูกโยนออกไป
กลิ่นศพจะเหม็นฟุ้ง
เลือดของพวกเขาจะไหลนองเทือกเขา
๔ หมู่ดาวทั้งหลายในสวรรค์จะสูญสิ้น
และท้องฟ้าจะม้วนอย่างหนังสือม้วน
ดาวทั้งปวงจะตก
เหมือนใบไม้ร่วงจากเถาองุ่น
เหมือนใบไม้ที่กำลังร่วงจากต้นมะเดื่อ
๕ “เพราะดาบของเราในฟ้าสวรรค์ดื่มจนอิ่ม
ดูเถิด มันลงมายังเอโดม
และมายังชนชาติที่เรากำหนดให้พินาศ”
๖ พระผู้เป็นเจ้ามีดาบเล่มหนึ่งซึ่งอาบเลือด
และหุ้มด้วยไขมัน
ด้วยเลือดของพวกลูกแกะและแพะ
ด้วยไขมันจากไตของแกะตัวผู้
เพราะพระผู้เป็นเจ้ามีเครื่องสักการะในเมืองโบสราห์
เป็นการประหารครั้งใหญ่ในแผ่นดินของเอโดม
๗ กระทิงป่าจะล้มลงพร้อมกับพวกมัน
และลูกโคหนุ่มพร้อมกับบรรดาผู้ที่แข็งแรง
แผ่นดินของพวกเขาจะดื่มเลือดจนอิ่ม
และผืนดินของเขาจะเกลื่อนกลาดไปด้วยไขมัน
๘ เพราะพระผู้เป็นเจ้ามีวันแห่งการลงโทษ
ปีแห่งการชดใช้ที่พวกเขาได้กระทำต่อศิโยน
๙ ธารน้ำของเอโดมจะไหลหลากด้วยน้ำมันดิน
และดินกลายเป็นกำมะถัน
แผ่นดินจะกลายเป็นน้ำมันดินที่คุกรุ่น
๑๐ มันจะไม่ถูกดับไม่ว่ากลางวันหรือกลางคืน
ควันจะลอยขึ้นตลอดกาล
มันจะเป็นที่ร้างในทุกชั่วอายุคน
จะไม่มีผู้ใดเดินผ่านทางนี้ตลอดไปเป็นนิตย์
๑๑ แต่นกกระทุงและเม่นจะยึดเป็นเจ้าของ
นกเค้าแมวใหญ่และนกกาจะอาศัยอยู่ที่นั่น
พระองค์จะขึงเชือกของความชุลมุนวุ่นวาย
และลูกดิ่งของความว่างเปล่าไว้ที่เอโดม
๑๒ ไม่มีอะไรที่นั่นที่บรรดาผู้ปกครองจะเรียกว่าอาณาจักร
และจะไม่มีบรรดาผู้นำเหลืออยู่เลย
๑๓ ไม้หนามจะงอกโตบนป้อมปราการ
วัชพืชหนามและพันธุ์ไม้หนามโตบนหลักอันแข็งแกร่ง
มันจะเป็นที่อยู่ของหมาใน
และเป็นที่พักสำหรับนกกระจอกเทศ
๑๔ และสัตว์ในทะเลทรายจะเจอกับสุนัขป่า
แพะป่าจะร้องเรียกหาเพื่อนของมัน
นกราตรีปักหลัก
และหาที่พักอยู่ที่นั่น
๑๕ นกเค้าแมวทำรัง วางไข่
กกลูกและโอบซ่อนลูกน้อยไว้ใต้ปีก
เหยี่ยวรวมกันอยู่ที่นั่น
แต่ละตัวอยู่กับคู่ของมัน
๑๖ จงค้นหาและอ่านจากหนังสือของพระผู้เป็นเจ้า
อย่าให้สัตว์เหล่านี้ขาดหายไปสักตัวเดียว
ไม่มีตัวใดที่จะขาดคู่ของมัน
เพราะคำบัญชาออกจากปากของพระผู้เป็นเจ้า
และพระวิญญาณของพระองค์รวบรวมพวกมันไว้แล้ว
๑๗ พระองค์ได้ตัดสินใจให้พวกมันแล้ว
มือของพระองค์ได้เลือกและขีดเส้นแดนให้พวกมัน
เพื่อให้ใช้กรรมสิทธิ์ได้ตลอดไป
พวกมันจะอาศัยอยู่ในที่นั้นทุกชั่วอายุคน