๒๖
๑ หิมะในฤดูร้อนและฝนในฤดูเก็บเกี่ยวไม่เหมาะกันเช่นไร
คนโง่ก็ไม่เหมาะสมกับเกียรติเช่นนั้น
๒ นกกระจอกกระพือปีกบิน และนกนางแอ่นโผผินบินร่อนไปเช่นไร
การสาปแช่งโดยไม่มีสาเหตุ ก็จะว่อนหายไปเช่นนั้น
๓ แส้สำหรับม้า บังเหียนสำหรับลา
และไม้เรียวสำหรับหลังของคนโง่
๔ อย่าตอบคนโง่ตามความโง่ของเขา
มิฉะนั้นเจ้าจะเป็นเหมือนกับเขา
๕ ถ้าตอบคนโง่ตามความโง่ของเขา
เขาก็จะคิดว่าตนฉลาดนัก
๖ คนที่ใช้คนโง่เป็นผู้ส่งข่าวสาร
ก็นับว่า ตัดเท้าทั้งสองของตนและรับเอาความวินาศเข้าใส่ตัว
๗ ขาของคนพิการห้อยร่องแร่งใช้การไม่ได้เช่นไร
สุภาษิตที่อยู่ในปากของคนโง่ก็เช่นนั้น
๘ การให้เกียรติแก่คนโง่นั้นไร้ประโยชน์
พอๆ กับการผูกก้อนหินติดไว้กับสลิง
๙ หนามตำมือของคนเมาเหล้าเช่นไร
สุภาษิตในปากของคนโง่ก็เป็นเช่นนั้น
๑๐ การว่าจ้างคนโง่หรือคนที่บังเอิญเดินผ่านมา
ก็เปรียบได้กับนักธนูที่ยิงลูกธนูสุ่มสี่สุ่มห้าโดนผู้คนไปทั่ว
๑๑ สุนัขที่กลับไปกินสิ่งที่มันสำรอกออกเช่นไร
คนโง่ที่ทำสิ่งโง่ๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็เช่นนั้น
๑๒ เจ้าเห็นคนฉลาดในสายตาของตนเองไหม
คนโง่ก็ยังมีความหวังมากกว่าเขาเสียอีก
๑๓ คนเกียจคร้านพูดว่า “มีสิงโตอยู่ที่ถนน
สิงโตอยู่ที่ลานชุมนุม”
๑๔ ประตูติดกับบานพับซึ่งตีกลับไปกลับมาเป็นเช่นไร
คนเกียจคร้านที่อยู่กับเตียงนอนก็เป็นเช่นนั้น
๑๕ คนขี้เกียจแช่มือไว้ในจานของตน
เขาขี้เกียจเหลือเกิน แม้แต่จะยกมือป้อนตัวเองยังไม่ยอมทำ
๑๖ ในสายตาของคนเกียจคร้านจะเห็นว่าตนมีความฉลาดมากเกินกว่า
ความฉลาดของคนเจ็ดคนที่สามารถโต้ตอบอย่างเฉลียวฉลาดได้
๑๗ ผู้ใดยุ่งกับการทะเลาะวิวาทที่ไม่เกี่ยวกับตน
ผู้นั้นเปรียบเสมือนคนดึงหูสุนัขที่เดินผ่านมา
๑๘ คนไม่มีสติยั้งคิดที่ยิงลูกธนูเพลิง
หรือลูกธนูมีพิษที่ทำให้ถึงแก่ชีวิต เปรียบได้กับ
๑๙ คนหลอกลวงเพื่อนบ้าน
และพูดว่า “เราเพียงล้อเล่นเท่านั้น”
๒๐ หากว่าไม่มีฟืน ไฟก็ดับ
และที่ใดไม่มีคนซุบซิบ การทะเลาะวิวาทก็ยุติลง
๒๑ ถ่านคุเป็นเพลิง และฟืนลุกเป็นไฟได้อย่างไร
คนช่างต่อล้อต่อเถียง ก็ก่อให้เกิดการทะเลาะวิวาทได้อย่างนั้น
๒๒ คำพูดของคนซุบซิบนินทาเป็นเช่นอาหารโอชา
และไหลลงสู่ส่วนลึกสุดของร่างกาย
๒๓ น้ำยาเคลือบเครื่องดินเผาเป็นเช่นไร
ริมฝีปากรื่นหูแต่ใจชั่วร้ายก็เป็นเช่นนั้น
๒๔ ผู้ที่มีใจเกลียดชังใช้คำพูดปิดบังความรู้สึกของตน
แต่ใจของเขาสะสมความหลอกลวง
๒๕ แม้การพูดของเขาจะแสดงความกรุณาก็อย่าเชื่อ
เพราะใจของเขามีแต่สิ่งที่น่ารังเกียจทั้งเจ็ดสิ่ง
๒๖ ความเกลียดชังของเขาอาจจะถูกปิดบังด้วยความหลอกลวง
แต่ความเลวร้ายของเขาจะถูกเปิดโปงให้เป็นที่รู้โดยทั่วหน้ากัน
๒๗ ถ้าใครขุดหลุมพราง คนนั้นก็จะตกลงไปเอง
ถ้าใครกลิ้งก้อนหิน มันก็จะกลิ้งกลับไปทับเขาเองเช่นกัน
๒๘ ลิ้นที่โป้ปดเกลียดชังผู้ที่มันทำร้าย
และปากที่ยกยอปอปั้นทำให้พินาศได้