๒๑
เยโฮรัมครองราชย์ในยูดาห์
๑ เยโฮชาฟัทสิ้นชีวิตและถูกนำไปวางรวมกับบรรพบุรุษของท่าน ศพถูกบรรจุไว้ในเมืองของดาวิด และเยโฮรัมบุตรของท่านครองราชย์แทนท่าน
๒ ท่านมีพี่น้องที่เป็นบุตรของเยโฮชาฟัทคือ อาซาริยาห์ เยฮีเอล เศคาริยาห์ อาซาริยาห์ มีคาเอล และเชฟาทิยาห์ พวกเขาเป็นบุตรของเยโฮชาฟัทกษัตริย์แห่งอิสราเอล
๓ สิ่งที่บิดาของพวกเขามอบให้ก็คือ เงิน ทองคำ และของมีค่า พร้อมทั้งเมืองในยูดาห์ที่คุ้มกันไว้อย่างแข็งแกร่ง แต่ท่านมอบอาณาจักรให้แก่เยโฮรัมเพราะว่าท่านเป็นบุตรหัวปี
๔ เมื่อเยโฮรัมขึ้นครองบัลลังก์ของบิดา และมั่นคงแล้ว ท่านก็สังหารพี่น้องของท่านทุกคนด้วยดาบ และยังสังหารผู้นำบางคนของอิสราเอลด้วย
๕ เยโฮรัมมีอายุ 32 ปีเมื่อเริ่มเป็นกษัตริย์ และท่านครองราชย์ 8 ปีในเยรูซาเล็ม
๖ และท่านดำเนินชีวิตตามแบบอย่างบรรดากษัตริย์แห่งอิสราเอล เหมือนกับที่พงศ์พันธุ์ของอาหับได้กระทำ เพราะว่าบุตรหญิงของอาหับเป็นภรรยาของท่าน และท่านกระทำสิ่งที่ชั่วร้ายในสายตาของพระผู้เป็นเจ้า
๗ ถึงกระนั้นพระผู้เป็นเจ้าก็ไม่ต้องการทำลายพงศ์พันธุ์ของดาวิด เพราะพระองค์ได้ทำพันธสัญญาไว้กับดาวิด และในเมื่อพระองค์ได้สัญญาว่าจะมอบผู้สืบเชื้อสายให้แก่ท่าน และแก่บุตรหลานของท่านตลอดไป
๘ ในรัชสมัยของเยโฮรัม เอโดมไม่ยอมอยู่ใต้การปกครองของยูดาห์ และแต่งตั้งกษัตริย์ปกครองตนเอง
๙ ดังนั้นเยโฮรัมจึงยกทัพไปยังเอโดมพร้อมกับผู้บัญชาการและขบวนรถศึกของท่าน ชาวเอโดมก็มาล้อมท่านและผู้บัญชาการรถศึก แต่ท่านตีฝ่าชาวเอโดมออกไปได้ในเวลากลางคืน
๑๐ ดังนั้นเอโดมไม่ยอมอยู่ใต้การปกครองของยูดาห์มาจนถึงทุกวันนี้ ในเวลาเดียวกันลิบนาห์ก็ไม่ยอมอยู่ใต้การปกครองของท่านเช่นกัน เพราะท่านได้ละทิ้งพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของบรรพบุรุษของท่าน
๑๑ ยิ่งกว่านั้น ท่านสร้างสถานบูชาบนภูเขาสูงที่แถบภูเขายูดาห์ และทำให้บรรดาผู้อยู่อาศัยของเยรูซาเล็มปันใจประหนึ่งหญิงแพศยา และนำยูดาห์ให้หลงผิด
๑๒ และมีจดหมายจากเอลียาห์ผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้าเขียนถึงท่านว่า
“พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของดาวิดบิดาของท่านกล่าวว่า ‘เพราะเจ้าไม่ได้ดำเนินตามวิถีทางของเยโฮชาฟัทบิดาของเจ้า หรือตามวิถีทางของอาสาผู้เป็นกษัตริย์แห่งยูดาห์
๑๓ แต่ได้ดำเนินตามวิถีทางของบรรดากษัตริย์แห่งอิสราเอล และได้ล่อลวงยูดาห์และผู้อยู่อาศัยของเยรูซาเล็มให้ปันใจประหนึ่งหญิงแพศยา และเจ้าได้ฆ่าพวกน้องชายของเจ้า ผู้เป็นพงศ์พันธุ์ของบิดาของเจ้า และดีกว่าตัวเจ้า
๑๔ ดูเถิด พระผู้เป็นเจ้าจะให้เกิดภัยพิบัติรุนแรงกับประชาชนของเจ้า ลูกๆ และภรรยาของเจ้า และทุกสิ่งที่เจ้ามี
๑๕ และตัวเจ้าเองจะเป็นโรคขั้นร้ายแรงในลำไส้ ถึงกับลำไส้หลุดออกมาเพราะโรคเรื้อรังนั้น’ ”
๑๖ พระผู้เป็นเจ้าทำให้ชาวฟีลิสเตียและชาวอาหรับที่อาศัยอยู่ใกล้เคียงกับชาวคูชรู้สึกขุ่นเคืองต่อเยโฮรัม
๑๗ พวกเขาจึงขึ้นมาบุกรุกยูดาห์ และริบของที่อยู่ในวังของกษัตริย์ไป จับตัวบุตรชายและภรรยาของท่านไปด้วย ดังนั้นท่านไม่มีบุตรชายเหลืออยู่ ยกเว้นเยโฮอาหาสบุตรชายคนสุดท้อง
๑๘ หลังจากนั้นแล้วพระผู้เป็นเจ้าทำให้ท่านเป็นโรคลำไส้ที่รักษาไม่ได้
๑๙ เวลาผ่านไปประมาณ 2 ปี ลำไส้ของท่านก็หลุดออกมาเพราะโรคนั้น และท่านสิ้นชีวิตด้วยความทรมานมาก ประชาชนไม่ได้จุดไฟเป็นการให้เกียรติท่าน อย่างที่จุดให้แก่บรรพบุรุษของท่าน
๒๐ ท่านมีอายุ 32 ปีเมื่อเริ่มเป็นกษัตริย์ และท่านครองราชย์ 8 ปีในเยรูซาเล็ม และท่านจากไปโดยที่ไม่มีใครเศร้าสลดใจเลย พวกเขาเก็บศพท่านไว้ในเมืองของดาวิด แต่ไม่ใช่ในถ้ำเก็บศพของบรรดากษัตริย์