Elçi Pavlusʼun
Galatyalılarʼa Mektubu
1
1-2 Ben Pavlus, ne insan tarafından, ne de insan yetkisiyle elçi seçildim. Beni elçi yapan, İsa Mesih ve Oʼnu ölümden dirilten Baba Allahʼtır. Benden ve yanımdaki bütün imanlı kardeşlerden,
Galatya bölgesindeki imanlı topluluklarına selam!
3 Babamız Allahʼtan ve Rab İsa Mesihʼten size lütuf ve esenlik olsun.
4 Mesih, Babamız Allahʼın isteğine uyarak kendini günahlarımız için feda etti. Öyle ki, bizi şimdiki kötü dünyadan kurtardı.
5 Allahʼa sonsuzlara kadar övgüler olsun! Amin.
Başka müjde yok!
6 Size şaşıyorum! Allah Mesihʼin lütfuyla sizi kendisine çağırdı. Nasıl oluyor da, Oʼnu bu kadar çabuk terk edip başka bir müjdeye dönüyorsunuz?
7 Aslında başka bir müjde yok ki! Ama kafalarınızı karıştıran bazı kişiler var. Bu adamlar Mesihʼin Müjdesiʼni çarpıtmak istiyorlar.
8 Size bildirdiğimiz Müjdeʼye ters düşen bir müjde vaaz eden, ister biz kendimiz olalım, ister gökten bir melek olsun, Allahʼtan cezasını alsın!
9 Daha önce söylediğimiz gibi, bir kere daha söylüyorum: her kim aldığınız Müjdeʼye ters düşen bir müjde bildirirse, Allahʼtan cezasını alsın!
10 Şimdi kimi memnun etmeye çalışıyorum: insanları mı, yoksa Allahʼı mı? Eğer hâlâ insanları memnun etmeye çalışsaydım, Mesihʼin kulu olmazdım.
Pavlus nasıl Mesihʼin elçisi oldu
11 Kardeşler, şunu bilmenizi isterim: duyurduğum Müjde insan fikri değil.
12 Bu Müjdeʼyi insandan alıp öğrenmedim. Onu bana vahiyle İsa Mesihʼin kendisi bildirdi.
13 Eskiden Yahudi dinine bağlı olduğum zaman nasıl bir hayat sürdüğümü duydunuz. Allahʼın topluluğuna acımasızca eziyet ettim ve onu yok etmeye çalıştım.
14 Yahudi dininde benimle aynı yaşta olan soydaşlarımın çoğundan daha çok ilerliyordum. Atalarımın adetlerini büyük bir titizlikle yerine getiriyordum.
15 Fakat Allah bana lütfunu gösterdi. Ben daha annemin karnındayken beni seçti ve hizmetine çağırdı.
16 Oğluʼnuvahiyle bana göstermeyi uygun gördü. Çünkü Oʼnu bütün milletlerin arasında müjdelememi istedi. Bense bu konuda hemen insanlara danışmadım.
17 Benden önce elçi olanları görmek için Yeruşalimʼe gitmedim. Arabistanʼa gittim. Daha sonra tekrar Şam şehrine döndüm.
18 Sonra, aradan üç yıl geçince Petrusʼla tanışmak için Yeruşalimʼe gittim. Onun yanında on beş gün kaldım.
19 Ondan ve Rab İsaʼnın kardeşi Yakubʼdan başka hiçbir elçiyle tanışmadım.
20 Bu yazdıklarımın yalan olmadığına Allah şahidimdir.
21 Sonra, Suriye ve Kilikya bölgelerine gittim.
22 Mesihʼin Yahudiye bölgesinde olan toplulukları benim yüzümü henüz görmemişlerdi.
23 Sadece şunu işitiyorlardı: “Daha önce bize eziyet eden adam, eskiden yok etmeye çalıştığı inancı şimdi kendisi müjdeliyor!”
24 Sayemde Allahʼı yücelttiler.