8
1 Böylece Efendi Yahve bana gösterdi: İşte, bir sepet yaz meyvesi.
2 “Amos, ne görüyorsun?” dedi.
Ben de, “Bir sepet yaz meyvesi” dedim.
O zaman Yahve bana şöyle dedi,
“Halkım İsrael’in sonu geldi.
Bir daha onların yanından geçmeyeceğim.
3 O gün tapınağınızın ezgileri ağıta dönecek,” diyor Efendi Yahve.
“Cesetler çok olacak. Her yerde sessizce dışarı atılacaklar.
4 Dinleyin bunu, yoksulları yutmak,
Ve ülkenin yoksullarını mahvetmek isteyen sizler,
5 Şöyle diyorsunuz, ‘Ne zaman Yeni Ay geçecek de tahıl satacağız?
Ve Şabat ne zaman geçecek ki, buğdayı pazara çıkaralım,
Efayı küçültelim, şekeli büyütelim, hileli terazilerle hileli işler yapalım da,
6 Yoksulları gümüşle,
Ve muhtaçları bir çift çarıkla satın alalım,
Ve süprüntüleri buğdayla birlikte satalım?'”
7 Yahve Yakov'un övüncü üzerine ant içti:
“Gerçekten onların işlerinden hiçbirini asla unutmayacağım.
8 Ülke bundan dolayı titremeyecek mi,
Ve içinde oturan herkes yas tutmayacak mı?
Evet, ülke bütünüyle Irmak gibi yükselecek;
Ve Mısır Irmağı gibi kabarıp yine inecek.
9 O gün öyle olacak ki, diyor Efendi Yahve,
“Öğleyin güneşi batıracağım,
Ve güpegündüz yeryüzünü karartacağım.
10 Bayramlarınızı yasa,
Ve bütün ezgilerinizi ağıta çevireceğim;
Ve bütün bedenlerinize çul kuşandıracağım,
Ve her başın saçını yolduracağım.
Onu biricik oğul için tutulan yas gibi,
Ve sonunu acı bir gün gibi yapacağım.
11 İşte, günler geliyor, diyor Efendi Yahve,
Ülkeye kıtlık göndereceğim;
Ekmek kıtlığı değil,
Ve suya susamışlık değil,
Ancak Yave'nin sözlerini duymak kıtlığı.
12 Denizden denize,
Ve kuzeyden doğuya kadar dolaşacaklar;
Yahve'nin sözünü aramak için oradan oraya koşacaklar,
Ve bulamayacaklar.
13 O gün el değmemiş güzel kızlar,
Ve genç erkekler susuzluktan bayılacaklar.
14 Samariya günahı üzerine ant içenler,
'Ey Dan, senin ilâhının hayatı üzerine'
Ve 'Beerşeva yolunun hayatı üzerine' diyenler
Düşecek ve bir daha asla kalkamayacaklar.”