11
1 “İsrael çocukken onu sevdim,
Ve oğlumu Mısır’dan çağırdım.
2 Onları çağırdıkça, onlar uzaklaştı onlardan.
Baal’lara kurban kestiler,
Ve oyma putlara buhur yaktılar.
3 Ancak Efraim’e yürümeyi ben öğrettim.
Onları kollarıma aldım,
Ama onları iyileştirenin ben olduğumu bilmediler.
4 Onları insan ipleriyle, sevgi bağlarıyla çektim;
Ve onlara boyunlarındaki boyunduruğu kaldıran biri gibi oldum;
Ve eğilip onu besledim.
5 “Mısır diyarına dönmeyecekler;
Ama Aşurlu onların kralı olacak,
Çünkü tövbe etmeyi reddettiler.
6 Kılıç onların kentleri üzerine ineccek,
Ve kapılarının sürgülerini yok edecek,
Ve onların tasarılarını son verecek.
7 Halkım benden dönmeye kararlı.
En Yüce Olan'a seslenseler bile,
Kesinlikle onları yüceltmeyecek.
8 “Ey Efraim, senden nasıl vazgeçerim?
Ey İsrael, seni nasıl teslim ederim?
Seni nasıl Adma gibi yaparım?
Seni nasıl Sevoim gibi yaparım?
Yüreğim döndü, acımam kabardı.
9 Öfkemin kızgınlığını yerine getirmeyeceğim.
Efraim'i yok etmek için geri dönmeyeceğim.
Çünkü ben Tanrı'yım, insan değilim;
Aranızdaki Kutsal Olan'ım.
Gazapla gelmeyeceğim.
10 Aslan gibi kükreyen
Yahve'nin ardından yürüyecekler;
Çünkü O kükreyecek ve çocuklar batıdan titreyerek gelecekler.
11 Mısır'dan bir kuş gibi,
Aşur ülkesinden bir güvercin gibi titreyerek gelecekler;
Ve onları evlerine yerleştireceğim,” diyor Yahve.
12 Efraim yalanla,
İsrael evi de beni hileyle kuşattı.
Yahuda hâlâ Tanrı'dan sapıyor,
Ve Kutsal Olan'a sadakatsizlik ediyor.